گروه نرم افزاری آسمان

در فضائل شیعیان







-1 سعید بن جبیر از ابن عباس روایت میکند که حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله به علی علیه السّلام فرمود: اي علی شیعیان تو
روز قیامت رستگار هستند و هر کس یکی از آنها را خوار بدارد، تو را خوار کرده است و هر کس تو را خار کند مرا خار نموده و
خداوند او را وارد دوزخ میکند، و دوزخ جاي بدي میباشد، و سرشت تو با من یکی هست، و شیعیان تو از زیادي طینت ما آفریده
صفحه 87 از 295
شدهاند هر کس آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هر کس آنها را دشمن بدارد ما را دشمن داشته است، و هر کس با آنها
دوست باشد ما را دوست دارد. اي علی شیعیانت آمرزیده هستند و خداوند گناهان و عیبهاي آنان را میآمرزد اي علی من از
شیعیانت شفاعت خواهم کرد، اینک شیعیان خود را به این موضوع مژده بده، اي علی شیعیان تو یاران و شیعیان خداوند میباشند، و
دوستانت دوستان خدا هستند. آنها که در حزب و گروه تو میباشند از حزب و جمعیت خداوند به شمار میروند اي علی خوشبخت
هستند کسانی که تو را دوست میدارند و بد عاقبت میباشند کسانی که که با تو دشمن هستند، اي علی در بهشت گنجی هست که
تو صاحب آن هستی. 2- محمد بن یعقوب نهشلی از امام رضا علیه السّلام و او از پدرانش علیهما السّلام روایت میکند که رسول
خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: خداوند متعال فرمود: علی حجت من در میان مردم در زمینها و آسمانها میباشد، عمل هیچ
کس را قبول نمیکنم مگر اینکه به نبوت محمد و ولایت علی ایمان بیاورند. علی دست من است که به روي بندگان باز شده و او
نعمت من است که به ص: 165 بندگان مورد علاقهام دادهام به هر یک از بندگان که دوست داشته باشم ولایت
او را میدهم و هر کس را دشمن بدارم او را از ولایت و معرفت علی دور میکنم چون او خود از معرفت و ولایت علی منصرف
شده است. به عزت و جلال خودم سوگند هر کس به ولایت وي گردن نهد او را از آتش دوزخ دور میگردانم، و به بهشت وارد
میکنم، و هر کس از بندگان من که علی را دشمن بدارد و از ولایت او عدول کند، مورد بغض من قرار میگیرد و او را وارد آتش
دوزخ مینمایم، و دوزخ جاي بدي میباشد. 3- انس بن مالک گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: خداوند متعال گروهی
از مردم را مبعوث میکند که چهرههاي آنان از نور میباشد و آنها در حالی که لباسهایی از نور پوشیدهاند در کرسیهایی از نور
قرار میگیرند و مانند انبیاء در سایه عرش خداوند مینشینند. آن جماعت نه از پیامبران هستند و نه از شهدا، یکی از کسانی که در
حضور رسول خدا بود گفت: یا رسول اللَّه من از آنها هستم، فرمود خیر، دیگري گفت: من هستم، فرمود خیر، گفته شد پس آنها
از کدام گروه میباشد، رسول خدا دست بر شانه علی گذاشت و فرمود: این و شیعیان او. 4- ابو حمزه ثمالی گوید: امام علی بن
الحسین علیهما السّلام فرمود: سلمان فارسی گفتند: روزي در خدمت رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله بودم که علی بن ابی طالب علیه
السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: اي علی تو را مژده بدهم، فرمود: آري مرا مژده بدهید. رسول خدا فرمود: اینک دوست من
جبرئیل در این جا حاضر است و به من میگوید که خداوند متعال به تو و شیعیانت هفت خصلت داده و آنها عبارتند از: ملایمت در
هنگام مرگ، آرامش در هنگام وحشت، روشنائی در هنگام تاریکی، آسایش در هنگام ترس. عدالت در هنگام وزن اعمال و
کردار مردمان، جواز عبور از پل صراط و جسر جهنم، که براحتی از آن عبور کنند، و سرانجام وارد شدن در بهشت رضوان قبل از
5- ریان از امام رضا و او از پدرانش علیهم السّلام دیگران و امتهاي گذشته به مدت هشتاد سال. ص: 166
روایت میکند که فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: شیعیان علی علیه السّلام در روز قیامت رستگار میباشند. 6- ابو
المقدام گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: این دو آیه شریفه در باره دوستان و دشمنان ما فرود آمدند، آیه فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ
الْمُقَرَّبِینَ فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّۀُ نَعِیمٍ در باره دوستان ما هست که در قبر و قیامت به آن میرسند، و آیه وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکَ ذِّبِینَ
الضَّالِّینَ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ که در قبر و قیامت مشاهده خواهند کرد. 7- سالم بن ابی الجعد گوید: از جابر بن عبد اللَّه در باره علی علیه
السّلام سؤال شد، جابر گفت: به خداوند سوگند او بهترین خلق خدا در میان گذشتگان و آیندگان میباشد، و فقط پیامبران از این
مستثنی هستند و خداوند پس از انبیاء خلقی را گرامیتر از علی و فرزندان او نیافریده است. گفتم: پس در باره کسانی که او را
دشمن میدارند و به او اعتراض دارند چه میگوئی، گفت: کافران او را دشمن میدارند و منافقان از وي بدگوئی میکنند، گفتم:
پس در باره کسانی که او و فرزندانش را دوست میدارند چه میگوئی گفت: شیعیان علی و فرزندان او در روز قیامت در آسایش
هستند. جابر گفت: اگر کسی خروج کند و پرچم ضلالت را بلند کند نزدیکترین افراد او چه کسانی هستند، گفتند: پیروان او گفت:
اگر کسی خروج نماید و پرچم هدایت را برافرازد نزدیکترین افراد او چه مردمانی میباشند گفتند اتباع او جابر گفت: علی هم چنین
صفحه 88 از 295
است او پرچم حمد را بدست میگیرد و شیعیان و یاران او با او خواهند بود. 8- ابو بصیر در تفسیر آیه شریفه وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ
قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ، روایت میکند که حضرت صادق علیه السّلام فرمود: آنها شیعیان ما هستند
هنگامی که وارد بهشت گردند از طرف خداوند با کرامت از آنها استقبال میشود، و به برادران ایمانی خود در دنیا مژده میدهند
9- جابر بن عبد اللَّه انصاري گوید: خدمت رسول صلّی اللَّه علیه و اله که خوفی براي آنها نیست. ص: 167
بودم که علی بن ابی طالب علیه السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: اي ابو الحسن آگاه باش به تو بشارتی بدهم علی گفت: یا
رسول اللَّه بفرمایید. رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اینک جبرئیل است و از طرف خداوند براي من خبر آورده است که
خداوند به شیعیان و محبان تو نه خصلت عطا کرده است آسان گرفتن در هنگام مرگ، و آرامش در هنگام تنهائی و ترس. روشنائی
در هنگام تاریکی، و آسایش در هنگام ناراحتی و بروز حوادث، و عدالت در هنگام سنجش اعمال، جواز عبور از پل جهنم، و ورود
در بهشت قبل از سایر مردم و نوري که جلو آنها را روشن میکند و راه درست را به آنها نشان میدهد. 10 - ابو الجارود گوید: امام
باقر علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه وَ لا یَزالُونَ مُخْتَلِفِینَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ فرمود: مقصود آل محمد علیهم السّلام و پیروان آنها
میباشند، خداوند فرمود: وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ یعنی اهل رحمت هستند و در دین اختلاف نمیکنند. 11 - عمر بن شیبه گوید: حضرت
باقر علیه السّلام در یک حدیث طولانی فرمود: رسول خدا و علی علیها السلام و شیعیان و پیروان آنها روي تپههائی از مشک و
بالاي منبرهائی از نور قرار دارند مردم اندوهگین میشوند ولی آنها اندوهی ندارند، مردم میترسند ولی آنها ترسی ندارند. بعد
این آیه شریفه را تلاوت کردند مَنْ جاءَ بِالْحَسَ نَۀِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ حسنه ولایت علی علیه السّلام میباشد و
بعد فرمودند: لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَۀُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذِي کُنْتُمْ تُوعَدُونَ. 12 - ابو الجارود از حضرت باقر علیه السّلام
- روایت میکند که در تفسیر وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ فرمودند: مقصود این آیه آل محمد علیهم السّلام و شیعیان آنها میباشند. 13
ابو بصیر گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: آن نام بر شما گوارا باد گفتم: قربانت گردم کدام نام فرمود: کلمه شیعه که در
قرآن آمده و فرموده: وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ و یا در جایی که گفته: فَاسْتَغاثَهُ الَّذِي مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ. 14 - علی بن
ابراهیم در تفسیر خود روایت میکند که امام علیه السّلام در تفسیر وَ إِنَ ص: 168 لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ فرمود
مقصود از آنها نخستین کسانی هستند که به خاندان محمد ظلم کردند و حق آنها را غصب نمودند آن دو نفر و بنی امیّه قبل از همه
مشمول این آیه میباشند. در تفسیر وَ آخَرُ مِنْ شَ کْلِهِ أَزْواجٌ فرمود: آنها بنو سباع هستند که بنی امیّه به آنها میگویند قدمشان
نامبارك باد و در آتش گرفتار گردند، ولی فلان به آنها میگویند قدم شما مبارك مباد و این شما بودید که قبل از ما در این جا
اقدام کردید و پیش از ما به آل محمد علیهم السّلام ستم روا داشتید. بعد از این بنی امیّه میگویند: بار خدایا کسانی که قبل از مادر
این مورد ستم کردند عذاب مضاعف به آنها در آتش بده و آنها هم در این سخن به دو نفري که قبلا در این باره پیش قدم شده
بودند اشاره میکنند، و بعد دشمنان آل محمد از میان آتش فریاد میزنند ما لَنا لا نَري رِجالًا کُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ. مقصود آنها در
این جا شیعیان و پیروان علی علیه السّلام میباشند که آنها را مسخره و ریشخند میکردند و بعد فرمود: از این جا است که میفرماید
إِنَّ ذلِکَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ، آنها بین خود گرفتار اختلاف میگردند و از این جا است که امام صادق علیه السّلام فرمود: شما
در بهشت مسرور و خوشحال هستید و در دوزخ هم مورد درخواست دوزخیان میباشید. 15 - ابو حمزه گوید: حضرت باقر علیه
السّلام فرمود: خداوند متعال عذر کسی را قبول نمیکند که در روز قیامت بگوید بار خدایا من نمیدانستم فرزندان فاطمه والیان
مردم میباشند و مردم باید از آنها پیروي کنند و در تحت امر و ولایت آنها قرار گیرند. این آیه شریفه یا عِبادِيَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی
أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَ ۀِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ مخصوصا در باره شیعیان فرزندان فاطمه علیها
السلام فرود آمده است. 16 - صفوان جمال از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود:
در طرف راست عرش گروهی هستند که با چهرههاي نورانی در حالی که ص: 169 لباسهاي نورانی در بر
صفحه 89 از 295
کردهاند در کرسیهائی از نور قرار گرفتهاند علی علیه السّلام فرمود آنها کدام اشخاص هستند فرمود آنها شیعیان شما هستند و تو هم
امام و رهبر آنها میباشی. 17 - ابن علوان گوید: امام باقر از پدرانش از علی علیهما السّلام روایت میکند که فرمود: پیروان ما روز
قیامت از قبرها بیرون میکردند در حالی که چهرههاي آنها نورانی و عورتهاي آنان پوشیده است، آنها ترس و وحشتی ندارند و
سختیها و مشکلات از آنها برداشته شده است. راههاي ورود به قیامت و بهشت و رحمت و رضوان براي آنها آسان شده، و
ناراحتی و گرفتاري براي آنها نیست، مردم میترسند ولی آنها ترسی ندارند، مردم همه در غم و اندوه میباشند ولی آنان اندوهی
ندارند، آسایش و آرامش براي آنها فراهم است و حزنی آنها را در بر نمیگیرد. بعد اینها را سوار بر شتران سفید میکنند، سپس
کفشهائی از طلا در بر مینمایند که بندهاي آن از نور میباشد، آنان در سایه عرش پروردگار قرار میگیرند و بالاي منبرهائی از
نور جلوس میکنند، آنها مشغول غذا میشوند تا مردم از حساب فارغ گردند. 18 - حضرت صادق از پدرانش علیهما السّلام روایت
میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: خداوند روز قیامت بندگانی را مبعوث میکند که چهرههاي آنان از نور
میدرخشد آنها لباسهایی از نور در بر کرده و بالاي منبرهائی از نور قرار گرفتهاند. در دست آنها چوبهایی از نور قرار داد و آنها
در طرف راست و چپ عرش جاي دارند، آنان در مقام پیامبران و شهیدان میباشند در حالی که نه پیامبر و نه شهید هستند، در این
جا مردي برخاست و گفت: یا رسول اللَّه من از آنان بشمار هستم. رسول خدا فرمود: خیر شما از آنها نیستید، مردي دیگر برخاست
و گفت من هستم فرمود: خیر، او پرسید پس آنها کدام افراد میباشند، در این جا رسول خدا دستش را روي شانه علی گذاشت و
19 - حضرت صادق از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند فرمود: این و شیعیان و پیروان او هستند. ص: 170
که علی علیه السّلام فرمود هنگامی که پیروان ما از صراط عبور میکنند منادي فریاد میزند اي آتش خاموش باش، در این هنگام
آتش میگوید زود بگذرید که نور شما شعلههایم را خاموش میکند. 20 - عبد المؤمن انصاري گوید: امام باقر علیه السّلام فرمود:
خداوند متعال میفرماید مؤمن سه خصلت دارد، عزت در دنیا و دین و رستگاري در آخرت و هیبت در دل مردمان. 21 - امام باقر
علیه السّلام فرمود: خداوند متعال به مؤمن سه خصلت عطا کرده عزت در دنیا و رستگاري در آخرت و هیبت در دل ظالمان بعد این
آیه شریفه را قرائت کردند وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ و هم چنین قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ را تا وَ هُمْ فِیها خالِدُونَ تلاوت فرمودند.
-22 زید بن علی از پدرانش از علی علیهما السّلام روایت میکند که فرمود: از حسد حاسدان به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله
شکایت بردم، فرمود: اي علی مگر خوش نداري نخستین کسی از چهار نفري باشی که وارد بهشت میگردند، من و تو و فرزندان ما
و شیعیان که با هم وارد بهشت میگردیم. 23 - طلحۀ بن زید از حضرت صادق از پدرانش از علی علیهم السّلام روایت میکند که
فرمود: مؤمن در میان پنج نور حرکت میکند، وارد نور میگردد و از نور خارج میشود، دانش او نور و سخن او نور و منظرش هم
در قیامت نور میباشد. 24 - علی علیه السّلام فرمود: شیعیان ما مانند زنبور عسل هستند، اگر مردم میدانستند در باطن آنها چه هست
آنها را میخوردند. علی علیه السّلام فرمود: دوستان ما را افواجی از رحمت خدا و دشمنان ما را افواجی از غضب خداوند فرا گرفته
است. علی علیه السّلام فرمود: اهل بهشت به منازل شیعیان ما مینگرند، همان گونه که آدمیان به ستارگان آسمانها نظر میاندازند.
علی علیه السّلام فرمود: چراغ مؤمن شناختن حق ما میباشد. ص: 171 علی علیه السّلام فرمود: خداوند متعال به
دنیا توجه فرمود: و از میان آنها ما را برگزید و بعد براي ما شیعیان را برگزید که ما را یاري میکنند، در خوشحالی ما خوشحال
هستند و در حزن ما محزون میشوند، مال و جان خود را در راه ما فدا میکنند آنها از ما هستند و ما هم از آنهائیم. 25 - امام حسن
عسکري از پدرانش از موسی بن جعفر علیهما السّلام روایت میکند که فرمود: گروهی از خواص امام صادق علیه السّلام در
خدمت آن جناب نشسته بودند، شبی ماهتاب و هوا و فضا را روشنائی فرا گرفته بود، گفتند یا ابن رسول اللَّه چه اندازه صفحه
آسمان و ستارگان زیبا هستند. امام صادق علیه السّلام فرمود: شما این چنین میگوئید در حالی که گردانندگان چهارگانه جبرئیل و
میکائیل و اسرافیل و ملک الموت به زمین نگاه میکنند و برادران شما را در اطراف آن مشاهده مینمایند و نور شما بطرف
صفحه 90 از 295
- آسمانها و آنان روشنتر از نور این ستارگان میباشد، و آنها هم مانند شما میگویند چه اندازه نور اینها درخشندگی دارد. 26
حضرت رضا علیه السّلام از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: مؤمن در آسمانها
- معروف است همان گونه که شخصی افراد خاندان خود را میشناسد و مؤمن گرامیتر از فرشته مقرب در نزد خدا میباشد. 27
امام رضا علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: جبرئیل نزد من آمد و گفت خداوند سلامت میرساند و
میفرماید: اي محمد مؤمنانی که کارهاي شایسته انجام میدهند و به تو و خاندانت اعتقاد دارند مژده بهشت بدهید پاداش آنها نزد
من محفوظ است و آنان بزودي وارد بهشت میگردند. 28 - حضرت رضا علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله
فرمودند اي علی از کرامت مؤمن در نزد خداوند آن است که براي او وقتی معین قرار نداده است، و هر گاه گرفتار مصیبت و یا
شري شد او را بطرف خود میبرد. حضرت صادق علیه السّلام فرمود: از گناهان دوري کنید تا بر طول عمر شما افزوده شود. ایمان و
29 - حضرت رضا علیه السّلام از پدرانش روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: من و علی کفر، ج 1، ص: 172
مانند این دو انگشت هستیم و شیعیان ما هم با ما میباشند، و هر کس از مظلومی دلجویی کند او نیز این چنین است. 30 - رسول
خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: روز قیامت منبرهائی از نور کنار عرش نهاده میشود و شیعیان اهل بیت من که در ولایت آنها
اخلاص دارند در آنها قرار میگیرند، بعد از آن خداوند میفرماید اي بندگان من بطرف عنایت من بشتابید زیرا شما را در دنیا
اذیت کردند. 31 - علی علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: شیعیان تو روز قیامت در حالی که سیراب هستند
وارد میگردند ولی دشمنانت تشنه وارد میشوند و سیراب هم نمیشوند. 32 - عمر بن یزید گوید: حضرت صادق علیه السّلام
فرمود: اي فرزند یزید به خداوند سوگند تو از ما خانواده هستی گفتم: قربانت گردم من از آل محمد علیهم السّلام هستم، فرمود:
آري از آنها گفتم من از آل محمد صلّی اللَّه علیه و اله بشمار میروم فرمود: آري از آنها بشمار هستی. مگر در کتاب خداوند
قرائت نکردهاي که فرمود: إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اللَّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ، و در جاي دیگر
میفرماید: فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی وَ مَنْ عَصانِی فَإِنَّکَ غَفُورٌ رَحِیمٌ. 33 - ابن عباس گوید: از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله پرسیدم
معنی آیه شریفه: وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ چیست فرمود: جبرئیل بمن گفت آنها علی و شیعیان او
میباشند که بطرف بهشت میروند و مشمول عنایت خداوند میگردند. 34 - عبد اللَّه بن ولید گوید: خدمت حضرت صادق علیه
السّلام رسیدیم در زمانی که مروان حکومت میکرد، پرسید شما از کجا هستید، گفتیم: از اهل کوفه، فرمود: بیشتر دوستان ما از
اهل کوفه هستند مخصوصا شیعیان، خداوند شما را به طریقی هدایت کرد که مردم آن را ترك کردند. ص: 173
شما ما را دوست میدارید در حالی که مردم ما را دشمن میدارند، شما از ما متابعت کردید در حالی که مردم با ما مخالفت
میکنند، شما ما را تصدیق میکنید در حالی که مردم ما را تکذیب مینمایند، خداوند شما را با زندگان ما و مردگان شما را با
مردگان ما قرار دهد. یکی از روزها در حضور پدرم بودم و او میگفت: شما هنگامی که دیده بر هم گذارید و جانتان از شما
برآید به مقاماتی میرسید که به حال شما غبطه خواهند خورد و دیدگان شما روش خواهد گردید، خداوند میفرماید: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا
رُسُلًا مِنْ قَبْلِکَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّیَّۀً، و ذریه رسول خدا ما هستیم. 35 - مفضل بن عمر گوید: از حضرت صادق علیه السّلام
شنیدم فرمود: در آسمان چهارم فرشتگانی هستند که در تسبیح خود میگویند: پاك و منزه است آن خدائی که این مردمان اندك
را از میان این مردمان زیاد براي این دین عزیز هدایت فرمود. 36 - محمد بن صامت گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام
بودیم و در آنجا گروهی از اهل بصره هم بودند و سخن از حدیث حج که از جابر بن عبد اللَّه روایت شده بود بحث میشد، امام
فرمود: مردم بطرف راست و یا چپ رفتند ولی شما از امام خود دست بر نداشتید شما کجا میروید خداوند شما را به بهشت هدایت
میکند. 37 - معاویۀ بن وهب گوید: در خدمت حضرت صادق علیه السّلام نشسته بودم که پیرمردي با قد خمیده وارد شد و گفت:
السلام علیک و رحمۀ اللَّه، امام علیه السّلام فرمود: و علیک السلام و رحمۀ اللَّه اي پیرمرد نزدیک من بیا پیر مرد نزد آن حضرت
صفحه 91 از 295
آمد و دست امام را بوسید و گریه کرد. امام علیه السّلام پرسید اي شیخ چرا گریه میکنی گفت: یا بن رسول اللَّه من اینک صد
سال است امیدوار هستم و میگویم در این سال و یا در این ماه و یا در این روز به آرزوي خود میرسم ولی هنوز آنچه را که مورد
نظرم هست مشاهده نمیکنم شما مرا به گریه کردن ملامت میکنید. ص: 174 راوي گوید: امام صادق علیه
السّلام در این هنگام گریه کرد و فرمود: اي پیرمرد اگر مرگت به تاخیر افتاد با ما خواهی بود، و اگر زودتر از دنیا رفتی روز قیامت
در منزل رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله زندگی خواهی کرد، شیخ گفت: یا بن رسول اللَّه اگر به مقصودم هم نرسیدم باکی نخواهم
داشت. حضرت صادق فرمود: اي شیخ رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: من دو چیز سنگین را در میان شما خواهم گذاشت
هر گاه به آن چنگ بزنید گمراه نخواهید شد، یکی کتاب خدا و دیگري عترت من میباشند ما و شما با هم روز قیامت وارد محشر
میگردیم. 38 - ابن عقده گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم میفرمود: خداوند ما را از میان مردم برگزید و شیعیان ما را
هم از میان امت پیامبر برگزید. 39 - زید بن علی از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله به علی
بن ابی طالب علیه السّلام فرمودند: اي علی تو و یارانت و اتباعت در بهشت خواهید بود. 40 - عمار بن یاسر گوید: رسول خدا صلّی
اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی خداوند متعال شما را زینتی بخشیده که به هیچ بنده آن زینت را نداده است در صورتی که خداوند
آن زینت را بسیار دوست میدارد، خداوند تو را زاهد قرار داده و دنیا را در نظرت کوچک نموده است. تو از دنیا چیزي
برنمیداري و دنیا هم از تو چیزي نخواهد گرفت، و خداوند محبت شما را در دل فقراء و مستمندان قرار داده و تو را از آنها
خوشنود ساخته است، آنها پیروان تو هستند و تو را به امامت قبول میکنند، خوشا به حال آن کس که تو را دوست بدارد و تو را
تصدیق نماید. واي بر کسی که تو را دشمن بدارد و یا تو را تکذیب کند، هر کس تو را دوست بدارد و تصدیقت کند در بهشت با
تو همنشین خواهد شد، و اما آنهائی که تو را دشمن بدارند و تکذیب کنند خداوند آنها را با دروغ گویان در یک جا جمع میکند
و در زمره آنان محشور میگرداند. 41 - ابو ذر غفاري گوید: مشاهده کردم رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله دست خود را به ایمان
و کفر، ج 1، ص: 175 شانه علی بن ابی طالب زدند و گفتند: اي علی هر کس ما را دوست بدارد عربی هست، و هر کس ما را
دشمن بدارد، راه زن و فاسد و از قطاع الطریق بشمار میرود. شیعیان ما از خاندانهاي پاك و اصیل هستند و از طینتی پاك متولد
شدهاند و در ملت حضرت ابراهیم بودهاند ما و شیعیان ما از آن طینت هستیم و دیگران از آن بهرهاي ندارند، خداوند فرشتگانی
دارد که گناهان شیعیان ما را از بن میکنند همان گونه که ساختمانها را خراب مینمایند. 42 - ابو محمد وابشی گوید: حضرت
صادق علیه السّلام فرمود: هر گاه بنده مؤمن کار نیکی بکند خداوند کارهاي نیک او را تا صد برابر افزایش میدهد و این است
معنی آیه شریفه وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ 43 - ابو عاصم گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان ما جزئی از ما هستند که
از زیادي طینت ما خلق شدهاند، هر چه آنها را بد حال کند ما را بدحال میکند و هر چه آنها را خوشحال کند ما را خوشحال
میکند هر کس میخواهد ما را ملاقات کند نزد آنها برود و آنها پیام آنان را بما میرسانند. 44 - ابو قتاده گوید: امام صادق علیه
السّلام فرمود: حقوق شیعیان ما بر ما بیشتر از حقوق ما بر آنها هست، گفته شد چرا فرمود: براي اینکه آنها را بخاطر ما آزار میدهند
ولی ما به جهت آنها آزار و اذیتی مشاهده نمیکنیم. 45 - حارث اعور از علی علیه السّلام روایت میکند که فرمود: رسول خدا
صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: مثل من مانند درختی است که من اصل آن و علی فرع آن و حسن و حسین میوه آن و شیعیان برگ
آن بشمار میروند، و از پاکی جز پاکی بیرون نمیگردد. 46 - یعقوب بن میثم گوید: خدمت حضرت باقر علیه السّلام رسیدم و
گفتم قربانت گردم اي فرزند رسول خدا من در میان کتابهاي پدرم میثم مشاهده کردم که علی علیه السّلام به پدرم فرمود: دوستان
آل محمد علیهما السّلام را دوست بدار اگر چه فاسق باشند، و دشمنان آل محمد را دشمن بدار اگر چه روزه داشته باشند و نماز
بگذارند. ص: 176 من از رسول خدا شنیدم در تفسیر آیه شریفه: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ
خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ فرمود: اي علی به خداوند آنها شیعیان تو هستند و آنها فردا در کنار حوض با چهرههاي نورانی در حالی که تاجی بر سر
صفحه 92 از 295
دارند با تو خواهند بود، امام فرمود: آري این حدیث در کتاب علی هست. 47 - صباح بن سیابه گوید: حضرت صادق علیه السّلام
فرمود: مردي شما را دوست میدارد و نمیدارند، شما چه میگوئید خداوند او را وارد بهشت میکند و مردي شما را دشمن
میدارد و نمیداند شما چه میگوئید خداوند او را وارد جهنم میکند و مردي هم از شما نیز بدون اینکه کاري انجام دهد نامه
عملش را پر میکند گفتم این چگونه است، فرمود: مردي از شما از میان آنها میگذرد و آنها ناسزا میگویند و به همدیگر اظهار
میدارند این از شیعیان آنها میباشند، و یا مردي را از خود دور میکنند و مطالب ناروائی در باره او میگویند در این جا خداوند
صحیفه او را بدون اینکه کاري بکند پر مینماید. 48 - جابر جعقی گوید: از حضرت باقر علیه السّلام پرسیدم تفسیر آیه شریفه:
کَشَجَرَةٍ طَیِّبَۀٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها چیست؟ فرمود: اما درخت رسول خدا صلّی اللَّه علیه و
اله میباشد و فرع آن هم علی علیه السّلام است. شاخههاي آن درخت فاطمه علیها السلام و میوههاي آن درخت فرزندان او
میباشند و برگهاي آن هم شیعیان ما هستند، بعد فرمود: هر گاه یکی از شیعیان ما درگذرد یکی از آن برگها فرو میریزد و هر گاه
یکی متولد گردد و برگی در آن درخت میروید. 49 - محمد حلبی گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: رسول اکرم صلّی اللَّه
علیه و اله فرمودند: خداوند متعال امت مرا هنگامی که هنوز گل بودند برایم مجسم کردند، و نام همه آنها را به من یاد دادند همان
گونه که به آدم اسماء را تعلیم فرمودند. در این جا صاحبان پرچمها بر من گذشتند و من براي علی و شیعیان او استغفار کردم
خداوند در باره شیعیان علی یک وعده به من داده گفتند آن وعده چیست فرمود: هر کدام از آنها ایمان بیاورند و تقوي پیشه کنند
صغیره و کبیره ص: 177 آنان آمرزیده میگردد، و سیئات آنها به حسنات مبدل میشود. 50 - معاویۀ بن عمار
گوید: امام باقر از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی امت من هنگامی که گل
بودند براي من ظاهر شدند و من کوچک و بزرگ آنها را مشاهده کردم و آنها هنوز ارواح بودند و جسدهاي آنها خلق نشده بود،
شیعیان تو بر من گذشتند و من براي آنها استغفار کردم. علی علیه السّلام فرمود: یا رسول اللَّه در باره آنها زیادتر صحبت کنید،
فرمود: یا علی تو و شیعیانت از قبرها بیرون میگردید و چهرههاي شما مانند ماه تابان میباشد سختیها از شما بیرون شده و اندوهی
نخواهید داشت، در سایه عرش قرار میگیرید و با ما غذا میخورید در حالی که مردم حساب میدهند. 51 - ابو بصیر گوید: امام
صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند ما غیر از شما کسی را نداریم، و شما با ما در مقام بلندي خواهید بود، اینک براي
رسیدن به درجات با همدیگر مسابقه دهید و براي مقامات بالا رغبت نشان دهید. 52 - حسین بن ابی العلاء گوید: امام صادق علیه
السّلام فرمود: هر چیزي جوهري دارد و جوهر فرزندان آدم محمد صلّی اللَّه علیه و اله و ما و شیعیان ما هستیم. 53 - سدیر گوید:
حضرت صادق علیه السّلام فرمود: شما آل محمد هستید و این سخن را دو بار تکرار کردند. 54 - فضیل بن یسار گوید: امام جعفر
صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند شما نور و روشنائی در تاریکهاي زمین هستید. 55 - علی بن عبد العزیز گوید: حضرت
صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند من بوي خوش شما و جان و روان شما را دوست دارم، از دیدن و ملاقات شما
خوشحال میگردم، من بر دین خدا و دین فرشتگان او هستم. اینک مرا یاري کنید و تقوي داشته باشید، به خداوند سوگند من در
مدینه مانند یک دانه موي سفید در میان موهاي سیاه قرار گرفتهام، به این طرف و آن طرف میروم تا مردي از شما را پیدا کنم و با
او انس بگیرم. 56 - عبد اللَّه بن ولید میگوید ما جماعتی در حضور امام صادق علیه السّلام بودیم و ص: 178 از
- آن حضرت شنیدیم که فرمودند: به خداوند سوگند من از دیدن شما خوشحال میگردم و دوست دارم با شما سخن گویم. 57
حسان عجلی گفت: مردي از امام صادق علیه السّلام از تفسیر آیه شریفه هَلْ یَسْتَوِي الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ إِنَّما یَتَذَکَّرُ
أُولُوا الْأَلْبابِ سؤال کرد، امام فرمود: آنان که میدانند ما هستیم، و آنها که نمیدانند دشمنان ما میباشند و شیعیان ما هم اولو
الالباب هستند. 58 - عنبسه عابد گوید: حضرت باقر علیه السّلام در تفسیر آیه مبارکه کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ رَهِینَۀٌ إِلَّا أَصْحابَ الْیَمِینِ
فرمود: آنها شیعیان ما اهل بیت میباشند. 59 - جابر از حضرت باقر علیه السّلام روایت میکند که امام در تفسیر آیه شریفه: إِنَّ
صفحه 93 از 295
الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ فرمود: آنها شیعیان ما اهل بیت هستند. 60 - یحیی بن ذکریا گوید: امام صادق
علیه السّلام از پدرش روایت میکرد که آن حضرت فرمود: شیعیان ما به ما چنگ میزنند و ما هم به رسول خدا چنگ میزنیم و
رسول هم به خداوند التجاء پیدا میکند. 61 - ابو بصیر گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: هر گاه روز قیامت بیاید رسول خدا به
خداوند متوسل میشود و علی هم به رسول متوسل میگردد و ما هم به علی چنگ میزنیم و شیعیان ما هم به ما متوسل خواهند شد
و در آن هنگام پیغمبر ما را کجا خواهد برد گفتم به بهشت. 62 - امام باقر علیه السّلام فرمود: حضرت سجاد علیه السّلام فرمودند:
شایستهترین افراد براي تقوي و عبادت و به جا آوردن کارهائی که مورد علاقه و رضایت خداوند میباشند اوصیاء و پیروان آنها
هستند، اگر ترسی از ناحیه آسمان پیدا شود و همه بطرف ما من خود میشتابند. در این هنگام که ترسی و وحشتی پدید آمده شما
هم بطرف ما میآئید و این جا را پناهگاه خود قرار میدهید، ما هم در این گونه موارد به پیامبر متوسل میگردیم، و پیامبر هم به
خداوند ملتجی میشود و شیعیان و پیروان ما هم به ما ص: 179 متوسل میگردند. 63 - برید بن معاویۀ گوید:
شما از کجا یاري میخواهید و به کجا میروید جز اینکه اگر مصیبتی و ترسی از آسمان بیاید و بلائی نازل گردد هر گروهی بطرف
محل امن خود میروند، در آن هنگام ما به پیامبر خود متوسل میگردیم و شما هم به ما متوسل میشوید. 64 - جابر بن یزید از
حضرت باقر علیه السّلام روایت میکند که فرمود: من از ام سلمه زوجه رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله در باره علی علیه السّلام
سؤال کردم او گفت: از رسول خدا شنیدم فرمود: علی و شیعیان او رستگار هستند. 65 - ابن نباته از علی علیه السّلام روایت میکند
که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: خداوند چوبی از یاقوت سرخ دارد، جز ما و شیعیان ما کسی به آن نمیرسد، و دشمنان ما
از آن محروم هستند. 66 - انس بن مالک گوید: رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: هفتاد هزار نفر از امت من بدون حساب
وارد بهشت میگردند که حساب و عذابی ندارند، گوید: بعد از این رسول خدا متوجه علی شد و فرمود: آنها شیعیان تو میباشند و
تو هم امام آنها هستی. 67 - زید بن علی از پدرش از علی علیهما السّلام روایت میکند که از حسادت مردم نسبت به خودم به
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله شکایت بردم فرمودند: اي علی نخستین چهار نفري که وارد بهشت میشوند من و شما و حسن و
- حسین هستیم، فرزندان ما پشت سر ما هستند، و دوستان ما پشت سر فرزندان ما و شیعیان از راست و چپ ما حرکت میکنند. 67
عبد اللَّه بن جندب گوید: حضرت رضا علیه السّلام فرمود: بر خداوند است که دوستان ما را با انبیاء و صدیقان و شهداء و صالحان
محشور گرداند و با آنها در یک جا قرار دهد. 69 - ابو بصیر گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: اي ابا محمد خداوند شما
را در قرآن یاد کرده و فرموده: فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ ص: 180 وَ الشُّهَداءِ وَ
الصَّالِحِینَ، مقصود از نبی در این جا رسول خدا میباشد صدیقان و شهیدان هم ما هستیم، و صالحان هم شما میباشید، پس اینک
صالح باشید همان گونه که خداوند شما را صالح نامگذاري کرده است. 70 - در تفسیر امام آمده است که حضرت رسول صلّی اللَّه
علیه و اله در هنگام ناله ستون فرمود: اي گروه مسلمانان این تنه درخت براي رسول خدا ناله میکند و از این که از وي دور شده
است محزون گردیده است، در میان بندگان ظالم خدا کسانی هستند که براي آنها نزدیکی و یا دوري از رسول خدا فرقی نمیکند
و اگر من این درخت را در بر نگرفته بودم و دست بر آن نمیکشیدم تا روز قیامت ناله میکرد. در میان بندگان خدا کسانی هستند
که براي رسول خدا و علی ولی خدا دلشان محزون میشود مانند این درخت خشک ناله فراق سر میدهند، و مؤمن باید دلش براي
دوستی محمد و علی و آل پاك آنها بسوزد، شما فریاد این ستون را شنیدید که چگونه به محمد اظهار علاقه کرد، و چگونه با در
برگرفتن او وي را خاموش کرد، گفتند: آري یا رسول اللَّه. رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: سوگند به خدائی که مرا
برانگیخت عشق و علاقه خازنان بهشت و حور العین و قصور و منازل آن به دوستان محمد و علی و خاندان آنها و بیزاري از دشمنان
آنان از نالههاي این درخت هم بیشتر است، و آرام کردن آنها در هنگامی است که یکی از شیعیان صلوات بر محمد و آل پاك او
بفرستد یا نماز مستحبی بخواند و یا روزه بگیرد و یا صدقه بدهد. یکی از مهمترین وسائلی که موجب آرامش نالهها و فریاد آنها
صفحه 94 از 295
میگردد این است که شما نسبت به برادران خود نیکی کنید و در هنگام مشکلات پیوسته از آنها دلجوئی نمائید، گروهی از اهل
بهشت به گروهی دیگر میگویند از رفیق خود بخاطر تاخیري که انجام میدهد شتاب بخرج ندهید، زیرا او در نظر دارد با هدیه
کردن خیرات در این بهشت براي خود درجات بلندي تهیه کند. بزرگتر از اینها که نالههاي ساکنان بهشت را فرو مینشاند این است
که آنها در تقیه صبر میکنند و با توریه خود را از مهالک نجات میدهند، تا از بندگان کافر ص: 181 خداوند
رهائی پیدا نمایند و جان سالم بدر برند، در این جا خازنان بهشت و حوریان میگویند ما هم صبر میکنیم همان گونه که آنها طبق
دستورات امامان خود در مکروهات صبر میکنند. حالا که آنها در سختیها و ظلمها شکیبا هستند و از گفتن سخنان حق سکوت
میکنند و در برابر ظلمها و شکنجهها شکیبائی دارند ما هم صبر میکنیم، در این هنگام خداوند متعال میفرماید: اي ساکنان بهشت
من و اي خازنان رحمت من اگر شما را از رسیدن به همراهانتان و ملاقات با بزرگانتان به تاخیر انداختهام براي این است که آنها به
کرامت کامل برسند. آنها هر چه در دنیا بمانند و به برادران مؤمن خود خدمت کنند، و به فریاد مظلومان و محرومان برسند، و غم از
دل ستمدیدگان بردارند و در برابر فاسقان و کافران تقیه کنند، پاداش آنها در نزد من زیاد میگردد آنها را با پاداشهاي زیاد به
شما میرسانم تا خوشحال گردند و شما هم خوشحال گردید در این هنگام نالههاي آنها فرو مینشیند. 71 - در تفسیر امام در ذیل
آیۀ شریفه وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا* آمده است یعنی آنهائی که به خداوند ایمان آورده و تو را تصدیق کردهاند، و تو را رهبر و امام
دانستهاند و گفتار و کردارت را مورد عمل قرار دادهاند و برادرت علی را بعد از تو امام و رهبر خود گرفتهاند، و هر چه به آنها
گفتهاي بکار بستهاند و در باره او جز نبوت همه چیز را پذیرفتهاند مژده بده. بهشت به آنها نخواهید رسید مگر با دوستی و ولایت
کسی که نصی براي آن رسیده باشد، و آنها والیان از فرزندان علی را بشناسند و به سخنان آنها گردن نهند و از دشمنان آنان و
مخالفان علی و فرزندانش دوري کنند، و بهشت هرگز از مردم دور نخواهد شد مگر اینکه از مخالفین اهل بیت علیهم السّلام دست
بردارند و محبت آنها را از دل بیرون کنند. مردم باید بعد از این کارهاي شایسته انجام دهند و واجبات را بجاي آورند و از محرمات
دوري کنند و مانند این افرادي که به تو ایمان نمیآورند کافر ماندهاند ص: 182 نباشند، این گروه از مردم را
مژده بده که براي آنها باغهائی مهیا شده که از زیر آنها آبها در جریان میباشند. 72 - امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: میدانید که
معنی آیه شریفه أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ چیست؟ گفتند آنها چه کسانی هستند، علی علیه السّلام فرمود:
آنها ما و پیروان ما هستیم، و هر کس بعد از ما از ما پیروي کند خوشا براي ما ولی خوشی آنها از خوشی ما بهتر است. گفتند: یا
امیر المؤمنین: چرا خوشی آنها از ما بهتر و افضل است مگر ما و آنها در یک طریق کام بر نمیداریم، فرمود: چرا ولی آنها به
مشکلات و ناراحتیهائی برخورد میکنند که شما آن مشکلات را ندیدهاید و آنها سختیهائی را تحمل کردهاند که شما آنها را
مشاهده نکردهاید. 73 - ابو عمر و زبیري گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: هر کس آل محمد علیه السّلام را دوست بدارد و
آنها را بخاطر قرابت با رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله بر مردم مقدم بدارد او به خاطر مقامی که نزد آل محمد علیهم السّلام دارد از
آنان محسوب میگردد. نه به خاطر اینکه او از اعیان آنها محسوب گردد بلکه به جهت دوستی با آنها و متابعت از اقوال و افعال
آنان از آل محمد به حساب میآید و خداوند هم در قرآن فرموده هر کدام از شما که آنها را دوست بدارد از آنان محسوب
میشود، و ابراهیم فرمود: فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی وَ مَنْ عَصانِی فَإِنَّکَ غَفُورٌ رَحِیمٌ. 74 - عقبۀ بن خالد گوید: خدمت حضرت صادق
علیه السّلام رسیدم و به من اذن ورود دادند در حالی که امام هنوز در جاي خود قرار نگرفته بود، بعد وارد شدند در حالی که رداء
بر دوش نداشتند، هنگامی که نظرش بر ما افتاد خوش آمد گفت و فرمود: شما صاحبان عقل هستید که خداوند فرموده: إِنَّما یَتَذَکَّرُ
أُولُوا الْأَلْبابِ. 75 - ابو بصیر گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: ما خاندان رحمت و بیت نعمت و برکت هستیم ما در زمین پایهها
و اساس میباشیم، شیعیان ریسمانهاي استوار دین هستند، ابراهیم در دعوت خود ما و شیعیان را در نظر داشت، و مقصود از عبادي
در آیه شریفه إِنَّ عِبادِي لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ* آنها هستند و تا روز قیامت آنها را ص: 183 مستثنی کرده
صفحه 95 از 295
است. 76 - ابو بصیر گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: مقصود از آیه شریفه إِخْواناً عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ به خداوند سوگند شما
هستید. 77 - عمرو بن ابی المقدام گوید: از امام صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: به خداوند سوگند مقصود از آیه مبارکه وَ نَزَعْنا ما
فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ شما شیعیان ما که داراي چهار چشم هستید میباشید، ولی خداوند دیدگان شما را
باز کرده و دیدگان آنها را کور کرده است. 78 - محمد بن مروان گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: مردي و زنی از شما
نیست مگر اینکه فرشتگان به او سلام میرسانند، خداوند متعال در باره شما فرموده: وَ نَزَعْنا ما فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلی سُرُرٍ
مُتَقابِلِینَ. 79 - در تفسیر امام آمده که علی بن الحسین علیهما السّلام فرمود: اي بندگان خدا کاري کنید که اعمال شما مورد قبول
قرار گیرد و کاري نکنید که مردود واقع شود که در این صورت شما را در روز قیامت از ورود به بهشت جلوگیري میکنند و این
براي شما بسیار زشت خواهد بود، آگاه باشید اعمال شما هنگامی مورد قبول قرار میگیرد که بدوستی محمد و آل او علیهما السّلام
قرین باشد. اعمال شما هنگامی مردود میگردد و پست و ناچیز شمرده میشود که با شرك آلوده گردد و با محبت رهبران گمراه و
والیان دروغین توام باشد، اعمال کسانی مورد قبول است که پیروان علی بن ابی طالب و خاندان پاك و فرزندان آن حضرت باشند
و در طریق آنان گام بردارند. بعد از آن گفتند: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: خوشا بحال کسانی که علی را دوست
میدارند و به محمد و گفتار او ایمان دارند، خداوند آنها را به بهترین وضعی از مقام کبریائی خود یاد میکند و فرشتگان عرش و
کرسی و آسمانها و پرده داران و فرشتگان زمین و هوا بر آنها درود میفرستند. ملائکه موکل بر ابرها و بارانها و فرشتگان بیابانها
و دریاها و آنها که در آفتاب و ماه و ستارگان قرار دارند، و سنگ ریزههاي زمین و شنها و سایر ص: 184
حیواناتی که در دنیا زندگی میکنند هر کدام به زبانی براي آنها صلوات میفرستند و آنها را تعظیم و تکریم میکنند تا روز قیامت
فرا رسد. کرامتهاي خداوند علنا و در برابر دیدگان مردم به آنها میرسد، و آنها با محمد و علی که از برگزیدگان خداوند
میباشند همنشین خواهند شد، واي بر کسانی که علی را دشمن بدارند و نسبت به محمد صلّی اللَّه علیه و اله کافر گردند و
گفتههاي او را در باره علی تکذیب کنند. خداوند متعال آنان را با پستترین نوع یعنی از مقام خود مورد لعنت قرار میدهد، و
حاملان عرش و کرسی و حاجبان مقام قرب و فرشتگان آسمانها و زمین و هوا و آنها که در بین زمین و آسمان قرار گرفتهاند آنها را
لعنت میکنند. فرشتگان ابرها و بارانها و بیابانها و دریاها و آنها که در آفتاب سکونت دارند و در ماه و ستارگان زندگی
میکنند، و ریگها و شنهاي بیابان و هر چه بر روي زمین حرکت میکند و میجنبد و حیوانات مختلف روي زمین آنان را لعنت
مینمایند. تمام موجودات زمین و آسمان کارها و اعمال آنها را تقبیح میکنند تا هنگامی که وارد قیامت شوند و در آنجا علنا مورد
لعن و نفرین قرار میگیرند، و با شیطان و نمرود و فرعون که از دشمنان خدا میباشند محشور میگردند، بهترین عملی که فرشتگان
مقرب و آسمانها انجام میدهند درود به دوستان ما و نفرین به دشمنان ما میباشد. 80 - غیاث بن ابراهیم گوید: امام صادق از
پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: امت من هنگامی که در گل بودند به من نمایانده
شدند و من بزرگ و کوچک آنها را مشاهده کردم و به همه آسمانها نگریستم و در همه جا شما را اي علی دیدم و براي شیعیانت
تا روز قیامت طلب مغفرت کردم. 81 - حبیش بن معتمر گوید: خدمت علی علیه السّلام رسیدم در حالی که در رحبه تکیه زده بود،
گفتم درود بر تو اي امیر المؤمنین چگونه شب را بروز آوردي، امیر المؤمنین سرش را بلند کرد و پاسخ مرا داد و فرمود: شب را
بروز آوردم در ص: 185 حالی که با دوستان خود دوست و با دشمنان خود دشمن هستم، دوستان ما هر لحظه
منتظر فتح و ظفر و پیروزي میباشند. اما دشمنان ما پایه و اساسی ندارند و آنها در کنار گور و گودالها زندگی میکنند و بزودي
در آتش جهنم سقوط مینمایند اي ابو المعتمر دوستان ما توانائی ندارند با ما دشمنی کنند و دشمنان ما هم نمیتوانند با ما دوست
باشند، خداوند متعال دلهاي بندگان را بر محبت ما آفریده و کسانی که با ما دشمنی میکنند و عناد دارند مخذول خداوند
میباشند. براي همین جهت دوستان ما نمیتوانند ما را دشمن ندارند و دشمنان ما هم توانائی ندارند با ما دوستی کنند، و دوستی ما
صفحه 96 از 295
با دوستی دشمنان ما در یک دل جمع نمیگردد، و خداوند در هیچ مردي دو دل قرار نداده است که با یک دل گروهی را دوست
بدارد و با دلی دیگر دشمنان آنها را. 82 - عبد اللَّه بن میمون گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمودند: شما چند نفر در مکه هستید
گفتیم چهار نفر فرمود: شما مانند نوري در تاریکیهاي زمین هستید. 83 - حافظ عبد العزیز روایت میکند که سلمان به علی علیه
السّلام گفت هر گاه که من خدمت حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله میرسم و شما هم در آن جا هستید رسول خدا دست به شانه
من میزند و میفرماید این و حزب او از رستگاران هستند. 84 - انس گوید: حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله را در خواب دیدم
فرمود: چرا اخباري که از من در باره علی بن ابی طالب شنیدي اظهار نکردي، که به عقوبت گرفتار شوي، و اگر استغفار علی بن
ابی طالب در باره تو نبود بوي بهشت را هرگز استشمام نمیکردي. اینک متوجه باش در بقیه عمرت اخباري که از من در باره علی
رسیده است نقل کنی و بدان که دوستان علی و فرزندان آنها با دوستانشان قبل از همه وارد بهشت میکردند و با خداوند همسایه
میشوند دوستان خداوند عبارتند از حمزه، جعفر، حسن و حسین، و اما علی که او صدیق اکبر است و دوستان او روز قیامت ترسی
ندارند. ص: 186 عبد اللَّه بن عمر گوید: حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: هر کس علی را دوست بدارد
خداوند نماز و روزه و اعمال مستحبی او را قبول میکند، هر کسی علی را دوست بدارد خداوند به عدد هر یک از رگهاي بدن او
شهري در بهشت به او میدهد. هر کس آل محمد را دوست بدارد از حساب و میزان و صراط براحتی میگذرد و هر کس در
محبت آل محمد بمیرد من ضمانت میکنم که خداوند او را با پیامبران محشور کند، و هر کس در دشمنی آل محمد از دنیا برود
روز قیامت در پیشانی او نوشته خواهد شد این از رحمت خداوند دور میباشد. 85 - حضرت صادق علیه السّلام فرمود: رسول خدا
صلّی اللَّه علیه و اله به علی علیه السّلام فرمودند: اي علی خداوند محبت فقرا و دردمندان را در دل تو نهاده است، تو از برادري با
آنها خوشحال هستی و آنها هم به امامت تو رضایت دارند، خوشا بحال آن کسی که تو را دوست بدارد، و بدا بحال آن کس که تو
را دشمن بگیرد. اي علی دوستانت آنهائی هستند که همواره بسوي حق گرایش دارند و مواظب اعمال و گفتار خود هستند، آنها
لباسهاي مندرس میپوشند و مورد لطف و عنایات پروردگار قرار میگیرند، اي علی دوستان تو نزد مردم حقیر ولی در نزد خداوند
بزرگ میباشند. اي علی دوستان تو در بهشت برین در جوار رحمت خداوند هستند و از گذشتهها اظهار تاسف نمیکنند، اي علی
دوستان تو از کثرت دعاء و اذکار لبهایشان به هم بر آمده است، از چهره آنها ترك دنیا و لذائذ آن مشاهده میگردد. شیعیان تو
در سه جا خوشحالی میکنند، هنگامی که جانشان از تن بیرون میرود و من در آن حال شاهد جان دادن آنها میباشم، هنگامی که
در قبر مورد سؤال قرار میگیرند که تو در آن جا حضور داري، و هنگامی که در کنار میزان عدالت قرار گیرند و هر مامومی را به
امامش میشناسند. اي علی برادران خود را مژده بده که خداوند از آنها راضی میباشد، اي علی ص: 187 تو امیر
مؤمنان و رهبر پیشانی سفیدان هستی، تو و شیعیانت در صفها ایستاده و خداوند را تسبیح و تنزیه میکنند و اگر تو و شیعیانت
نبودند دین خدا پایدار نمیشد. اگر یکی از شما در زمین نبود باران از آسمان نازل نمیشد، اي علی در بهشت کنجی هست و تو
صاحب آن میباشی، شیعیان تو از حزب خداوند هستند و حزب خدا هم پیروز میباشند، اي علی تو و شیعیانت به عدالت قیام
میکنید و دوستان خود را از حوض سیراب مینمائید، ولی کسانی که منکر فضل شما بودند منع میکنید و از ترس و وحشت در
امان هستید. اي علی تو و شیعیانت در موقف در سایهها قرار میگیرید و در بهشت روزي میخورید، اي علی بهشت مشتاق تو و
شیعیانت میباشد و فرشتگان با ورود آنها به بهشت اظهار خوشوقتی میکنند و براي آنها استغفار مینمایند. اي علی شیعیانت در
نهان و آشکار از خداوند میترسند، و براي گرفتن درجات بهشت از هم دیگر سبقت میگیرند، در محضر عدل خداوند قرار
میگیرند در حالی که گناهی ندارند، اي علی اعمال شیعیانت هر روز جمعه به من میرسد و من از اعمال آنها خوشحال میگردم و
براي گناهان آنان استغفار میکنم. اي علی در تورات از تو و شیعیانت به نیکی یاد شده قبل از اینکه آنها خلق گردند و هم چنین در
انجیل هم از آنها به عظمت یاد شده است، اي علی از شیعیان تو در آسمانها بیشتر از زمین سخن میرود و اینک آنها را به این
صفحه 97 از 295
فضائل و خصوصیات بشارت دهید. اي علی به شیعیانت بگو و به دوستانت سفارش کن که از کارهائی که دشمنان آنها انجام
میدهند خودداري نمایند، اي علی غضب خداوند بر کسانی که تو را دشمن دارند شدت پیدا میکند و هم چنین آنهائی که با
شیعیان تو دشمنی میکنند مورد غضب خداوند هستند. 86 - جابر جعفی گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: اي جابر ما و
دوستان ما از یک سرشت سفید رنگ و پاك که از مقام قرب آمده بود خلق شدیم، ما از قسمت ص: 188 بالاتر
و دوستان ما از قسمت پائین آن آفریده شدند. هنگامی که روز قیامت بر پا شود قسمتهاي بالا و پائین به هم ملحق میگردند، و
بعد ما دست به دامن رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله میزنیم، و دوستان ما هم دست به دامن ما میزنند در این هنگام هر جا که
پیامبر خدا برود ما هم دنبال او میرویم. خیال میکنی پیامبر و فرزندان او کجا میروند و سرانجام دوستان ما و فرزندان آنها به کجا
خواهد انجامید جابر گوید: به خداوند سوگند من در این هنگام متوجه شدم که وارد بهشت خواهیم شد. ابو حمزه ثمالی گوید:
امام باقر علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه شجرة طَیِّبَۀٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ فرمودند: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود:
من اصل آن هستم و علی فرع آن و ائمه اطهار شاخههاي آن، و دانش میوههاي آن و شیعیان برگهاي آن میباشند. اي ابو حمزه آیا
در این جا فضیلتی مشاهده میکنی، گفتم به خداوند سوگند همه آن فضیلت میباشند، بعد فرمود: اي ابو حمزه هر گاه براي یکی
از شیعیان ما فرزندي متولد گردد برگی در آن درخت میروید و هر گاه یکی فوت کند برگی از آن میریزد. 87 - سفیان بن
ابراهیم گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: گرفتاري از ما آغاز میگردد و بعد به شما میرسد، و گشایش از ما
شروع میشود و بعد به طرف شما میآید، به آن کسی که سوگند به آن یاد میگردد خداوند به وسیله شما یاري میشود همان
گونه که بوسیله سنگ خداوند یاري میگردد. 88 - محمد بن اسحاق ثعلبی گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: ما
برگزیدگان خداوند از میان مردم هستیم و شیعیان ما برگزیدگان امت محمد صلّی اللَّه علیه و اله میباشند. 89 - عمران بن عبد
الکریم گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: پدرم وارد مسجد شد و متوجه شد گروهی از شیعیان ما در آنجا هستند، پدرم نزد
آنها رفت و به آنها سلام کرد و گفت: من از بوي شما خوشم میآید و من بر دین خدا هستم، ص: 189 شما
هنگامی که روح از بدنتان برآمد در جایی قرار خواهید گرفت که دیگران غبطه میخورند. اینک با تقوي و عبادت و پارسائی ما را
یاري کنید، و به گفتار امام خود عمل نمائید شما از لشکریان خدا هستید و یاران پروردگار میباشید، و شما از گذشتگان و
آیندگان پیشی گرفتهاید، و قبل از دیگران وارد بهشت میشوید. ما به ضمانت خدا و رسول بهشت را براي شما ضمانت میکنیم،
گویا شما در بهشت براي گرفتن درجات و مقامات با هم مسابقه میدهید، هر یک مؤمنی از شما مانند صدیقی است و هر مؤمنهاي
از شما حورائی بشمار میرود، امیر المؤمنین فرمود: اي قنبر برخیز و بشارت بده خداوند بر همه امت جز شیعیان ما خشمگین است.
آگاه باشید هر چیزي شرفی دارد و شرف دین شیعیان ما میباشند، و هر چیزي اساس و پایهاي دارد اساس دین شیعیان ما هستند، هر
چیزي سیدي دارد سید مجالس مجلس شیعیان ما هست، هر چیزي شاهد و گواهی دارد شاهدان زمین شیعیان ما میباشند. هر کس
با شما مخالفت کند مشمول این آیه کریمه خواهد بود وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خاشِعَۀٌ عامِلَۀٌ ناصِبَۀٌ تَصْلی ناراً حامِیَۀً، هر کس از شما دعا کند
دعاي او مستجاب میگردد و هر کس از شما سؤالی بکند و حاجتی بخواهد صد حاجت او بر آورده میگردد، چه اندازه خداوند با
شما محبت میکند. شیعیان ما روز قیامت هنگامی که از قبرهاي خود بیرون میگردند چهرههاي آنها نورانی و رنگهاي آنان
درخشندگی دارد، هر یک از آنها امان نامهاي در دست دارند که ترسی و حزنی براي آنها نیست و خداوند بیش از ما شیعیان ما را
دوست میدارد. 90 - محمد بن ثابت گوید: رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی خداوند مرا با تو از نور بزرگ خود
خلق کرد، و بعد از نور ما به نورهاي دیگر افشاند، هر کدام از آن نورها که پرتوي از نور ما به آن اصابت کرد هدایت پیدا نمود، و
هر کدام که مورد ص: 190 اصابت قرار نگرفت گمراه شد، و بعد این آیه شریفه را قرائت کردند: وَ مَنْ لَمْ یَجْعَلِ
اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ. در حدیث دیگري از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله روایت میکند که فرمود: ما خاندانی هستیم که کسی
صفحه 98 از 295
با ما قابل مقایسه نیست، هر کس ما را دوست بدارد و امامت ما را قبول کند و آنچه بر ما وحی شده بپذیرد، و خداوند را در باره ما
اطاعت کند، او در حقیقت خداوند را اطاعت کرده است. ما بهترین مردمان هستیم، و فرزندان ما هم از ما هستند و مانند خود ما
میباشند و شیعیان ما از ما بشمار میروند، هر کس آنان را رنج و آزار دهد ما را آزار داده است و هر کس آنها را گرامی بدارد ما
را گرامی داشته است، و هر کس ما را گرامی بدارد وارد بهشت میگردد. 91 - برقی از حضرت صادق علیه السّلام و او از پدرانش
روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی خداوند متعال دوستی مستمندان و مستضعفان را در روي زمین به
تو عنایت کرده است، تو به برادري آنها راضی شدي و آنها هم تو را به امامت گرفتند، خوشا بحال کسانی که تو را دوست بدارند
و گفتههایت را تصدیق کنند و بدابحال آنهائی که تو را دشمن بدارند و تکذیب نمایند. اي علی تو علم و نشانه هدایت در این امت
هستی هر کس تو را دوست بدارد رستگار میگردد و هر کس تو را دشمن بدارد هلاك میشود، اي علی من شهرم و تو در آن
هستی، اي علی دوستانت اهل بازگشت هستند و خود را نگه میدارند، و آنها لباس مندرس در بر میکنند و خداوند سوگند آنها را
گواهی میکند. اي علی برادرانت همه پاك و پاکیزه میباشند و اهل عبادت بشمار میروند و در نزد مردم به این صفات معروف
هستند و مقام آنها در نزد خداوند بزرگ است، اي علی دوستان تو در بهشت فردوس در جوار رحمت خداوند میباشند و از آن چه
در دنیا از دست دادند اندوهی ندارند. اي علی من دوست کسی هستم که تو را دوست بدارد و دشمن آن کس میباشم که تو را
دشمن بدارد، اي علی هر کس تو را دوست بدارد مرا دوست ص: 191 داشته و هر کس مرا دشمن بدارد تو را
دشمن داشته است، اي علی دوستانت اهل دعا و ذکر هستند و رهبانیت در چهره آنها نمایان است. اي علی برادرانت در سه جا
خوشحال میشوند، هنگامی که جانشان از بدن بیرون میرود که من و شما در آن جا حضور داریم، و در هنگام سؤال در قبر و
هنگام مشاهده اعمال و هنگام گذشتن از صراط، در آن هنگام که از مردم در باره ایمان آنها سؤال میگردد و آنها نمیتوانند پاسخ
دهند. اي علی جنگیدن با تو جنگیدن با من میباشد و هر کس با تو در صلح و صفا هست، با من هم در صلح است جنگیدن با من
جنگ با خدا صلح با من صلح با خداست، و هر کس با تو مسالمت داشته باشد با خداوند متعال در مسالمت هست. اي علی
برادرانت را مژده بده که خداوند از آنها راضی است، چون آنها به امامت تو راضی شدند و خداوند هم در امامت تو به آنان راضی
هست، اي علی تو امیر مؤمنان و رهبر سپید چهرهگان میباشی اي علی شیعیانت برگزیده هستند و اگر تو و شیعیانت نبودید دین
خدا استوار نمیشد. اگر یکی از شما در روي زمین نبودید باران نازل نمیشد، اي علی در بهشت گنجی هست که صاحب آن تو
میباشی، شیعیانت از حزب خداوند میباشند، اي علی تو و شیعیانت رستگار هستند و برگزیدگان خداوند از میان مخلوقات هستند.
اي علی من نخستین کسی هستم که از قبر برمیخیزم و تو هم با من هستی و بعد مردم دنبال ما خواهند بود، اي علی تو و شیعیانت
کنار حوض قرار خواهید گرفت و دوستان خود را سیراب خواهید کرد و از کسانی که نسبت به شما محبت نکردند آب را منع
میکنید. اي علی شما روز قیامت در آسایش و آرامش خواهید بود و وحشتهاي بزرگ قیامت شما را در بر نمیگیرد و شما در
سایه عرش قرار میگیرید ولی مردم در وحشت و اضطراب بسر میبرند مردم اندوهگین هستند ولی شما اندوهی ندارید. این آیه
شریفه در باره شما فرود آمده که إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنی أُولئِکَ ص: 192 عَنْها مُبْعَدُونَ و نیز این آیه
شریفه هم در باره آنها نازل گردیده که لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَ ۀُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذِي کُنْتُمْ تُوعَدُونَ. اي علی تو و
شیعیانت را در موقف طلب میکنند در حالی که شما در بهشت زندگی میکنید و از نعمتهاي آن استفاده میکنید، اي علی
فرشتگان و خازنان بهشت آرزوي دیدار شما را دارند، حاملان عرش و ملائکه مقرب براي شما دعا میکنند. آنها از خداوند متعال
میخواهند که بدوستان شما عنایت و توجه کند و خواستههاي آنها را برآورد فرشتگان هنگامی که یکی از شما نزد آنها میرود
خوشحال میشوند، همان گونه که خانوادهاي از آمدن مسافرشان خوشحال میگردند و اظهار شادمانی میکنند. اي علی شیعیانت
در نهان از خداوند میترسند و در آشکارا مردم را نصیحت میکنند، اي علی شیعیانت براي رسیدن به درجات بهشت با هم مسابقه
صفحه 99 از 295
میدهند و آنها هنگامی که به محضر عدل خداوند میآیند گناهی ندارند. اي علی اعمال شیعیانت در هر جمعهاي به من گزارش
میشود، من از کارهاي خوب آنها خوشحال میگردم و براي گناهان آنها استغفار میکنم، اي علی نام تو و شیعیانت در تورات
آمده قبل از اینکه آنها خلق شوند و هم چنین در انجیل هم ذکر خیر تو و شیعیانت آمده است. اینک از اهل انجیل سؤال کن و از
اهل کتاب بپرس تا تو را از الیا خبر دهند، با اینکه خود تورات و انجیل را میدانی و خداوند علم آنها را به تو عطا کرده است، اهل
انجیل الیا را بزرگ میشمارند و مقام او و شیعیانش را میدانند زیرا در کتب آنها ذکر شماها آمده است. اي علی گفتگو از یارانت
در آسمانها بیشتر از روي زمین است و همواره از آنها به نیکی یاد میکنند شیعیانت باید خوشحال باشند و در کارهاي خیر
بکوشند، اي علی جانهاي شیعیانت بطرف آسمانها میرود در هنگامی که خواب هستند و مرگشان برسد. ص:
193 فرشتگان به اشتیاق به آنها نگاه میکنند همان گونه که مردم به هلال مینگرند، آنها مقام و احترام آنها را نزد خداوند
میدانند، اي علی به یاران عارف و عادل آگاه خود بگو از کارهاي زشتی که دشمنان آنان انجام میدهند خود را پاك نگهدارند،
زیرا رحمت خداوند در شب و روز آنها را فرا میگیرد. اي علی خداوند بر کسانی که دوستانت را مورد ستم قرار دهند و یا از تو
بیزاري بجویند سخت غضب میکند، آنها که غیر از تو دیگري را اختیار کردند و به دشمنانت رو آوردند و تو را و شیعیانت را
ترك نمودند دنبال گمراهی رفتند و با تو و شیعیانت جنگ براه انداختند، ما اهل بیت را دشمن میدارند و دوستان ما و یاران ما را
هم که در راه محبت ما جان میدهند دشمن میگیرند. اي علی آنها را از من سلام برسانید چه آنان که مرا دیدهاند و یا آنها که مرا
مشاهده نکردهاند به آنها اعلام کن که برادران من هستند و من اشتیاق دارم آنها را دیدار کنم، آنها باید کارها و اعمال مرا به
مردمان بعد از خود برسانند، و بریسمان خدا چنگ بزنند و در کارها کوشش کنند. ما آنها را از هدایت و حق بیرون نمیکنیم، و به
آنها اطلاع بده که خداوند از آنها راضی میباشد و با فرشتگان به خاطر آنها مباهات میکند، و در هر روز جمعهاي به نظر رحمت
و مغفرت به آنان نگاه مینماید، و فرشتگان را امر میکند تا براي آنها استغفار کنند. اي علی از آن کسانی که میدانند من شما را
دوست میدارم و از این جهت با شما دوستی میکنند یاري کن آنها با محبت تو خود را به خداوند نزدیک مینمایند و علاقه قلبی
خود را به تو نشان میدهند و تو را به پدران و برادران خود برگزیدهاند و راه تو را میپیمایند. آنها در راه محبت ما گرفتار
مشکلات شدند و از یاري ما دست برنداشتند در راه ما خون دلها ریختند و آزار و اذیتها دیدند، مشقتها کشیدند، با آنها به
خوبی رفتار کن و به آنان قانع باش، خداوند از روي علم آنها را از بین مردم براي ما برگزید و اسرار ما را در نزد آنها ودیعه نهاد.
ص: 194 خداوند شناختن حق ما را در دل آنها قرار داد، و دل آنها را باز کرد و سینه آنان را فراخ گردانید، آنها
به ریسمان ما چنگ زدهاند، دشمنان ما را بر ما مقدم نمیدارند، اگر چه دنیاي آنان از دستشان بیرون گردد، خداوند آنان را مؤید
بدارد و در راهیکه قدم گذاشتهاند، در آن استوار ماندهاند. مردم در ضلالت و گمراهی هستند و در وادي گمراهی قدم نهادهاند و
حیران و سرگردان شدهاند و گرفتار هوي و هوسهاي نفسانی گردیدهاند، و راه درست و صحیح را گم کردهاند، و دستورات
خداوند را فراموش نمودهاند، و شب و روز کارهائی میکنند که موجب خشم پروردگار میباشد. اي علی شیعیانت در راه راست و
مستقیم قدم گذاشتهاند، و با مخالفان خود هرگز رفت و آمد ندارند و با آنها انسی نمیگیرند آنها اهل دنیا نیستند و دنیا هم با آنها
کاري ندارد، آن جماعت چراغهاي فروزان و درخشندهاي هستند که همه از انوار آنها روشنایی میگیرند و راه درست را پیدا
میکنند. 92 - جابر بن عبد اللَّه گوید: در خدمت حضرت علیه السّلام بودیم که مردي این آیه شریفه را قرائت کرد کُلُّ نَفْسٍ بِما
کَسَبَتْ رَهِینَۀٌ إِلَّا أَصْحابَ الْیَمِینِ، شخصی گفت: اصحاب یمین کدام افراد هستند، امام فرمود: شیعیان علی بن ابی طالب علیه السّلام.
-93 سلیمان گوید: در خدمت حضرت صادق علیه السّلام بودم که ابو بصیر وارد شد در حالی که نفسش تنگ شده بود، هنگامی
که در جایش قرار گرفت امام فرمود: چرا چنین هستی گفت یا ابن رسول اللَّه عمرم زیاد شده و استخوانم باریک و مرگم نزدیک
گردیده و با همه اینها نمیدانم وضع آخرتم چگونه خواهد بود. امام صادق علیه السّلام فرمود: اي ابو محمد تو هم از این سخنان
صفحه 100 از 295
میگوئی، گفتم قربانت گردم چرا نگویم، فرمود: مگر نمیدانی خداوند متعال جوانان را احترام میگذارد و از سالمندان شرم
میکند، گفتم چگونه از جوانان احترام میکند و از سالمندان شرم مینمایند، فرمود: کرامت به جوانان این است که آنها را عذاب
نمیکند و شرم از پیران هم این است که آنها را به محاسبه نمیکشد. گفتم قربانت گردم این فضیلت براي ما اختصاص دارد و یا
اهل توحید همه ص: 195 از آن برخوردار میباشند، فرمود: خیر فقط به شما اختصاص دارد و دیگران از آن
بهرهاي ندارند، گفتم ما را به نامی زشت میخوانند که پشت ما از آن شکسته و دلهاي ما مرده و به خاطر آن خون ما را حلال
میدانند و استناد آنها به حدیثی است که فقهاي آنها روایت کردهاند. امام صادق علیه السّلام فرمود: مقصود شما از آن نام را فضه
میباشد گفتم آري فرمود: نه به خداوند سوگند آنها این نام را براي شما درست نکردهاند، مگر شما نمیدانید که هفتاد نفر از بنی
اسرائیل فرعون و قوم او را ترك کردند در آن هنگام که کفر و ضلالت او روشن گردید. آنها از فرعونیان دست برداشتند و به
لشکریان موسی علیه السّلام پیوستند چون دریافتند که موسی آنها را بطرف حق هدایت میکند، در این جا این گروه را رافضه
خواندند به این جهت که آنها فرعون را ترك کردند و پیش از همه با او دشمنی میکردند و به موسی اظهار علاقه مینمودند و
هارون و فرزندان آنها را دوست میداشتند. خداوند متعال به موسی وحی فرمود که نام آنها را در تورات ثبت میکنم و این نام را
براي آنها بر میگزینم، موسی هم این نام را براي آن گروه ثبت کرد، و این نام همچنان محفوظ بود تا هنگامی که این جماعت نام
مزبور را به شما دادند، اي ابا محمد آنها خیر را ترك کردند و شما را از ثروت باز داشتند مردم به هر طرف رفتند و از هم جدا
شدند. اما شما با اهل بیت پیغمبر خود علیهما السّلام ماندید و هر طرف که آنها رفتند شما هم رفتید، و هر کس را خداوند برگزید
شما هم او را قبول کردید، و خواستید آن کس را که خداوند خواست، اینک شما را مژده بدهم که خداوند شما را رحمت کرده
است، از نیکوکاران شما قبول کرده و از بدکاران شما در گذشته است هر کس روز قیامت با شما هم عقیده نباشد حسنات او قبول
نمیشود و گناهانش آمرزیده نمیگردد. اي ابو محمد آیا از سخنان من خوشحال شدي گفتم آري باز هم بفرمائید، ایمان و کفر،
ج 1، ص: 196 فرمود: اي ابا محمد خداوند فرشتگانی دارد که گناهان را از پشت شیعیان ما بر میدارند همان گونه که برگهاي
درختان در فصلش میریزند و این است معنی آیه شریفه: الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ یُسَ بِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ یَسْتَغْفِرُونَ
لِلَّذِینَ آمَنُوا. به خداوند سوگند استغفار آنها براي شما هست و این مردم از آن بهرهاي ندارند، اي ابا محمد خوشحال شدي گفتم:
آري قربانت گردم باز هم بفرمائید، فرمود: اي ابا محمد خداوند شما را در قرآن ذکر کرده و در آن جا که فرموده: مِنَ الْمُؤْمِنِینَ
رِجالٌ صَ دَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا. شما به عهد خود نسبت به ولایت ما وفا
کردید و غیر از ما دنبال دیگري نرفتید و اگر به عهد خود وفا نکرده بودید خداوند شما را سرزنش میکرد همان گونه که آنها را
سرزنش کرده است در آن جا که میفرماید: وَ ما وَجَ دْنا لِأَکْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَ دْنا أَکْثَرَهُمْ لَفاسِقِینَ، اي ابو محمد خوشحال
شدي گفتم آري باز بفرمائید: بعد از آن فرمود: خداوند در قرآن مجید شما را یاد کرده و در آن جا که میفرماید: إِخْواناً عَلی سُرُرٍ
مُتَقابِلِینَ، به خداوند سوگند در این جا فقط مقصود شما هستید، آیا خوشحال شدي گفتم آري باز هم بفرمائید. فرمود: اي ابو محمد
در قرآن آمده که الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ به خداوند سوگند در این جا مقصود شما هستید، آیا خوشحال شدي،
گفتم: آري باز هم بفرمائید قربانت گردم. فرمود: اي ابو محمد به خداوند متعال ما و شیعیان ما و دشمنان ما را در یک آیه قرآن
ذکر فرموده و گوید: هَلْ یَسْتَوِي الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ ما آنهائی هستیم که میدانیم و دشمنان ما
هم نمیدانند و شیعیان ما هم صاحبان عقل میباشند آیا خوشحال شدي گفتم آري باز هم بفرمائید. فرمود: اي ابو محمد به خداوند
سوگند خدا هیچ یک از اوصیاء پیامبران و پیروان آنها را جز امیر المؤمنین علیه السّلام و شیعیان او را استثناء نکرده است، در کتاب
ص: 197 خود که حق است فرمود: یَوْمَ لا یُغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئاً وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ، یعنی علی
و شیعیان او اي ابو محمد خوشحال شدي گفتم: آري باز بفرمائید. فرمود: خداوند شما را در کتاب خود یاد نموده و میگوید: یا
صفحه 101 از 295
عِبادِيَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَۀِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ، به خداوند سوگند در این
جا شما را اراده کرده است، اي ابو محمد خوشحال شدي گفتم: آري بفرمائید. فرمود اي ابو محمد خداوند در قرآن مجید در باره
شما فرموده: إِنَّ عِبادِي لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ*، به خداوند سوگند در این جا مقصود ائمه علیهم السّلام و شیعیان آنها میباشند آیا
خوشحال شدي گفتم آري باز هم بفرمائید. فرمود اي ابو محمد در قرآن در باره شما فرموده فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ
النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً، مقصود از انبیا در این جا رسول خدا میباشد و مقصود از شهداء و
صدیقان ما هستیم، و مقصود از صالحان هم شما هستید، اینک افراد شایستهاي باشید همان گونه که خدا فرموده اي ابو محمد
خوشحال شدي، گفت آري باز هم بفرمائید. فرمود: اي ابو محمد خداوند متعال از قول دشمنان شما که گرفتار دوزخ شدهاند نقل
میکند که آنها گفتند: وَ قالُوا ما لَنا لا نَري رِجالًا کُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِیا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ، به خداوند سوگند
در این جا شما را اراده کردهاند. شما در نزد مردم این زمان بدترین مردم معرفی شدهاید، به خداوند سوگند شما در بهشت در
خوشی و لذت بسر میبرید در حالی که گروهی در میان دوزخ دنبال شما هستند که شما را پیدا کنند اي ابو محمد خوشحال شدي
گفتم آري باز بفرمائید. فرمود: اي ابو محمد هر آیهاي که مردم را بطرف بهشت هدایت میکند و از اهل بیت به نیکی یاد میکند
در باره ما و شیعیان ما میباشد و هر آیهاي که مردم را بطرف دوزخ میکشاند و از اهل آن بدگوئی میکند در باره ما و دشمنان ما
هست، آیا ص: 198 خوشحال شدي اي ابو محمد گفتم: آري باز هم بفرمائید. فرمود: اي ابو محمد جز ما و
شیعیان ما کسی بر ملت ابراهیم علیه السّلام نیست، و مردمان دیگر از این فیض محروم میباشند، آیا از این سخنان خوشحال شدي،
در یک روایتی وارد شده که ابو بصیر گفت: دیگر مرا کفایت فرمودید و همین اندازه براي من بس است. 94 - جابر بن یزید گوید:
حضرت باقر علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه فَسَ لامٌ لَکَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ فرمود: آنها شیعیان هستند که خداوند به پیامبرش
میفرماید تو از آنها در سلامتی هستی آنها فرزندان تو را نمیکشند. محمد بن مسلم گوید: حضرت باقر علیه السّلام در تفسیر این
آیه فرمودند: آنها شیعیان و دوستان ما میباشند. یزید بن شراحیل گوید: از علی علیه السّلام شنیدم میفرمود: از حضرت رسول
صلّی اللَّه علیه و اله در حالی که به سینهام تکیه زده بود و عایشه هم میشنید گفت: اي برادرم شنیدهاي که خداوند میفرماید: إِنَّ
الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ، آنها تو و شیعیانت هستند که در کنار حوض به من میرسند و با چهرههاي
سفید سیراب میگردند. 95 - یعقوب بن میثم گوید: در کتاب پدرم دیدم که گوید: علی علیه السّلام فرمود از رسول خدا صلّی اللَّه
علیه و اله شنیدم فرمود: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ شما و شیعیانت هستی که در کنار حوض به من
خواهید رسید. آنها با چهرههاي سفید در حالی که تاجی بر سر دارند نزد من میآیند، یعقوب گوید: این حدیث را براي امام باقر
علیه السّلام خواندم فرمود: آري ما این روایت را در کتاب علی علیه السّلام مشاهده کردهایم. 97 - جابر بن عبد اللَّه گوید: حضرت
رسول صلّی اللَّه علیه و اله در مرضی که وفات کردند به فاطمه علیها السلام فرمودند: اي دختر من پدر و مادرم فدایت باد بفرست
شوهرت نزد من بیایند، فاطمه علیها السلام به امام حسن علیه السّلام فرمود: نزد پدرت بروید و بگوئید جدم شما را نزد خود طلب
کرده است. ص: 199 حسن نزد پدرش رفت و جریان را گفت، امیر المؤمنین نزد حضرت رسول رفت و فاطمه
هم در آنجا حضور داشتند، فاطمه از ناراحتی رسول خدا اندوهگین بود، پیامبر به دخترش فرمود: بعد از امروز ناراحتیهاي پدرت
نخواهد بود، اي فاطمه در فراق پیغمبر گریبان چاك نمیکنند و چهره نمیخراشند. اي فاطمه هنگامی که من در گذشتم داد و فریاد
و شیون نکنید، همان سخنانی را بگوئید که پدرت هنگام در گذشت ابراهیم برادرت گفت، دل میسوزد و اشک میریزد، ولی
چیزي که خداوند را به غضب بیاورد بر زبان جاري نمیکند ولی ما اي ابراهیم در مرگ تو محزون میباشیم. بعد از این فرمود: اي
علی نزد من بیائید او هم نزد حضرت رسول رفت، رسول خدا گفت: اي علی گوشت را نزدیک دهانم بیاور علی هم گوش خود را
نزدیک برد، پیامبر اکرم فرمود: خداوند در قرآن مجید فرموده إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ علی گفت:
صفحه 102 از 295
آري چنین است. رسول اکرم فرمود: آنها شما و شیعیانت هستید که با چهرههاي سفید و سیراب وارد میگردید، و در جاي دیگر
میفرماید إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکِینَ فِی نارِ جَهَنَّمَ خالِدِینَ فِیها أُولئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّۀِ، گفت: آري این را هم
دیدهام. رسول خدا فرمود: آنها دشمنان شما و شیعیانت میباشند که روز قیامت با چهرههاي سیاه و گرسنه و تشنه و بد عاقبت وارد
- قیامت میشوند و معذب میکردند، آن آیه در مورد تو و شیعیانت هست و این آیه در باره دشمنان تو و شیعیان آنها میباشد. 98
ابو رافع گوید: علی علیه السّلام به اهل شوراي خلافت فرمودند: شما را به خداوند سوگند میدهم آیا بیاد دارید هنگامی که نزد
شما آمدم و با رسول خدا نشسته بودید رسول اللَّه فرمودند: این برادر من است که نزد شما میآید. در این جا متوجه من شد و بعد
بطرف کعبه روي آورد و فرمود: سوگند به خدائی که این کعبه را ساخت که علی و شیعیان او رستگار میباشند، و بعد متوجه شما
شدند و فرمودند او نخستین کسی از میان شما است که ایمان آورد و از شما ص: 200 بیشتر در انجام اوامر
خداوند سخن گفته. بیش از همه شما به عهد خدا وفا کرده، و در داوریها از همه شما داناتر است، و بیش از شما در میان رعیت به
عدالت رفتار میکند، و مزایا و حقوق را مساوي و برابر تقسیم مینماید و بیش از همه شما در نزد خداوند مقام و منزلت دارد. در
این هنگام خداوند متعال این آیه شریفه را نازل فرمود: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ در این جا رسول
تکبیر گفتند و شما هم تکبیر گفتید و بعد همه شما اظهار شادمانی نمودید و تبریک گفتید، آیا شما این جریان را باور دارید گفتند
آري. 99 - اصبغ بن نباته گوید: علی علیه السّلام فرمودند هر گاه مردم به مشکلات و ناراحتیها برخورد کنند شیعیان من خوشحال
میگردند مگر نشنیدهاید که خداوند در قرآن فرموده الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَ عْفاً، خداوند از آنها تخفیف میدهد
بیشتر از اینکه از دیگران تخفیف دهد. 100 - خیثمه جعفی گوید: خدمت حضرت باقر علیه السّلام رسیدم فرمود: اي خیثمه دوستان
ما را از ما سلام برسانید و بگوئید به مقام قرب خداوند نخواهید رسید مگر با عمل، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: سلمان از
ما اهل بیت میباشد مقصودش این بود که او ما را میشناخت و به ولایت ما معتقد بود. خداوند متعال در این باره میفرماید خَلَطُوا
عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَ ی اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ، عسی یعنی خداوند حتما این کار را خواهد کرد، و این آیه در باره شیعیان ما
نازل شده است که خداوند گناهکاران آنها را میآمرزد. 101 - زید بن سلام گوید: خدمت حضرت باقر علیه السّلام رسیدم و
عرض کردم خداوند شما را سلامت بدارد خیثمه جعفی از شما روایت میکند شما در تفسیر آیه شریفه وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِیلٌ
فرمودهاید که آن آیه در باره شیعیان آل محمد علیهم السّلام وارد شده است، فرمود: او راست میگوید. 102 - حنان بن سدیر
گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رفتم و او را مشاهده کردم لباسی از خز در بر کرده است، گفتم: یا بن رسول اللَّه چه چیز
دل شیعیان ص: 201 شما را در محبت شما ثابت نگه میدارد، فرمود: مگر دلت در ایمان ثابت نیست، گفتم چرا
ایمان دارم ولی در دلم زخمی هست. امام علیه السّلام به خادمی گفت: یک تخم مرغ سفید بیاورید، امام تخم را در میان آتش
گذاشت تا پخته شد بعد پوست آن را به آتش افکند، و گفت پدرم از جدم روایت میکند که در روز قیامت دشمنان ما این چنین
در آتش دوزخ افکنده خواهند شد. بعد از این زردي تخم را بیرون آورد و در دست راست خود گذاشت و فرمود: به خداوند
سوگند ما برگزیدگان خداوند هستیم همان گونه که این زردي از میان این تخم برگزیده شد، و بعد انگشتري نقره طلب کرد و
زردي آن را با سفیدي مخلوط کرد و به هم آمیخت. سپس فرمود: پدرم از پدرانش علیها السلام روایت میکند که رسول خدا
صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: هنگامی که قیامت بر پا شود شیعیان ما با ما اختلاط پیدا میکنند و بعد انگشتان خود را به هم پیوستند، و
این آیه شریفه را تلاوت کردند: إِخْواناً عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ. اصبغ بن نباته گوید: علی علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ
یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ فرمود اي اصبغ همان گونه که تو از من تفسیر این آیه را سؤال کردي من هم از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله تفسیر
آن را میپرسیدم، رسول خدا فرمود: من هم از جبرئیل سؤال کردم. جبرئیل گفت: اي محمد هنگامی که روز قیامت بر پا شود
خداوند شما و اهل بیت شما را با کسانی که به شما علاقه دارند یک جا جمع میکند، آنها در حالی که عورتشان پوشیده است در
صفحه 103 از 295
موقف حضور پیدا میکنند و در محضر عدل خداوند حاضر میگردند. آن جماعت از ترس و وحشت روز قیامت آسوده هستند
زیرا آنها شما و خاندانت را دوست دارند و به علی بن ابی طالب اظهار علاقه میکنند، اي علی به خداوند سوگند شیعیانت در
آسایش هستند و خوشحال میباشند آنها شفاعت میکنند و شفاعتشان هم قبول میگردد و بعد این آیه شریفه را قرائت کردند که
فَلا ص: 202 أَنْسابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَ لا یَتَساءَلُونَ. 104 - زید بن علی گوید: امام علیه السّلام فرمود: روز قیامت
منادي ندا میکند کجا هستند آنهائی که فرشتگان با خوشی و آرامی جان آنها را گرفتند، در این هنگام با سلام و رحمت از آنها
استقبال میکنند و به آنها درود میفرستند. امام فرمود: در این جا گروهی سپید چهره برمیخیزند و در حال انتظار بسر میبرند، به
اینها گفته میشوند شما که هستید میگویند ما دوستان امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السّلام میباشیم، گفته میشود چرا او
را دوست میدارید میگویند براي اینکه از خدا و رسول اطاعت میکرد، به آنها میگویند شما راست میگوئید اینک وارد بهشت
شوید و پاداش کارهاي خود را بگیرید. 105 - خیثمه جعفی گوید: خدمت حضرت باقر علیه السّلام رسیدم فرمود: اي خیثمه دوستان
ما را از ما سلام برسانید و به آنها اعلام کنید جز با عمل نیک در نزد خدا مقامی پیدا نمیکنند، اگر میخواهند ولایت ما را داشته
باشند باید تقوي پیشه نمایند، اي خیثمه هر کس ولایت و معرفت ما را نداشته باشد اعمالش به او سودي نمیرساند و از عبادات
خود نتیجهاي نخواهد گرفت. به خداوند سوگند آن چهار پا خارج میگردد و مؤمن و کافر با او سخن میگویند، آن چهار پا از
خانه خدا بیرون میگردد و هر کس بر او بگذرد میگوید: مؤمن است و یا کافر، آنها به ولایت ما کافر شدند و یقین و اعتقادي
پیدا نکردند، اي خیثمه آنها به نشانهها اقرار ننمودند. اي خیثمه خداوند یعنی ایمان که در قرآن مجید آمده الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ، ما اهل
ایمان هستیم و ایمان در خانه ما جاي گرفته است، و از ما جدا میشود، و بوسیله ما ایمان شناخته شده است، احکام اسلام و قوانین
آن از خاندان ما بیرون گردیده و از ما به هر سو پراکنده گردیده است. اي خیثمه هر کس ایمان را شناخت و به آن معرفت پیدا
کرد و خود را به آن پیوند داد، هیچ گناهی او را آلوده نمیکند همان گونه که چراغ فضا را روشن میکند و نور خود را به اطراف
میرساند، بدون اینکه از نور چراغ کاسته شود، و ص: 203 همین گونه است هر کس به ولایت ما اقرار کند
خداوند او را میآمرزد. 106 - حضرت باقر علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: خداوند متعال چوبی از
یاقوت سرخ آفریده و بعد او را بطرف زمین آویزان کرده است، و بعد با خود پیمان بسته است هر کس دستش به آن برسد دوست
محمد و آل محمد علیهم السّلام خواهد بود. سپس فرمود: دوستان ما انتظار دارند که هر چه زودتر جایگاه خود را در بهشت
مشاهده کنند و دشمنان ما هم منتظر میباشند که محل خود را در دوزخ بنگرند، و بعد اشاره بطرف امیر المؤمنین علیه السّلام
کردند و فرمودند دوستان این دوستان خدا و دشمنان این دشمنان خدا هستند، و این فضیلت از زبان رسول خدا جاري شده و زیان
میکنند کسانی که افتراء میبندد. 107 - حضرت باقر علیه السّلام فرمود: هنگامی که روز قیامت فرا رسد خداوند گذشتگان و
آیندگان را در جایی گرد میآورد، آنها در حالی که لخت و پا برهنه هستند در راه محشر توقف میکنند، و عرق شدیدي از آنها
فرو میریزد و نفسها تنگ میگردد و مدت پنجاه سال به همین حال میباشند. امام باقر علیه السّلام فرمود: این است معنی آیه
شریفه که فرمود: فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً، بعد از این منادي از جانب خداوند ندا میکند پیامبر امی کجا است، مردم میگویند، ما سخنان
شما را شنیدیم او را نام ببرید منادي میگوید پیامبر رحمت محمد بن عبد اللَّه کجا هست. امام علیه السّلام فرمود: در این هنگام
رسول خدا در حالی که پیشاپیش مردم قرار گرفتهاند حرکت میکنند تا به حوض میرسند حوضی که بزرگی و وسعت آن به
اندازه فاصلهاي که تا صنعا میباشد، رسول خدا در کنار حوض توقف میکند و بعد صاحب و امام شما را دعوت مینماید، و او
میآید و در مقابل مردم قرار میگیرد بعد به مردم اجازه میدهند عبور کنند. امام باقر علیه السّلام فرمود: در این جا گروهی از یاران
و دوستان ما عبور میکنند و جلو بعضی را هم میگیرند هنگامی که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله این وضع را مشاهده میکند
ص: 204 گریه مینماید و میگوید: بار خدایا اینک شیعیان علی را مشاهده میکنم که به طرف آتش میروند و
صفحه 104 از 295
از حوض منع میگردند. در این هنگام فرشتهاي میآید و میگوید خداوند متعال میفرماید اي محمد من آنها را به تو بخشیدم و به
خاطر تو گناهان آنان را عفو کردم، و آنها را بطرف تو و کسانی که مورد علاقهشان بودند بر میگردانم، و با گروه تو همراه
میکنم و به آنها اجازه میدهم وارد حوض شوند. امام باقر علیه السّلام فرمودند: در آن روز گروهی گریه میکنند و فریاد میزنند
اي محمد به فریاد ما برسید، امام فرمود: در آن روز همه آنهائی که ما را دوست میداشتند و به ولایت ما معتقد بودند و از دشمنان
ما برائت حاصل میکردند همه در کنار ما هستند و از حوض ما سیراب میشوند. 108 - حضرت باقر از پدرانش علیها السلام روایت
میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: هر گاه روز قیامت شود منادي از طرف آسمان فریاد میزند اي گروه مردمان
دیده برهم گذارید تا دختر حبیب خدا به طرف منزل خود برود. هنگامی که فاطمه دخترم عبور میکند و جامه سبز میپوشد و
هفتاد هزار حور العین پیرامون او را میگیرند و او را مشایعت میکنند وقتی که کنار منزلش میرسند مشاهده میکنند که فرزندش
حسن ایستاده و فرزند دیگرش در حالی که سر در بدن ندارد خوابیده است. فاطمه علیها السلام به حسن علیه السّلام میگوید: این
کیست: حسن علیه السّلام میگوید: این برادرم میباشد که امت پدرت او را کشتند و سرش را از بدن جدا کردند، در این هنگام از
طرف خداوند ندا میرسد اي دختر حبیب اللَّه، من امروز کارهاي امت پدرت را که در باره فرزندت انجام دادند به تو نشان دادم.
اي فاطمه من براي تو در برابر این مصیبت پاداشی قرار دادهام و آن اینست که به کارها و اعمال مردم نخواهم رسید تا آنگاه که تو
وارد بهشت گردي و فرزندانت را هم با شیعیان خود همراه بیاوري، و کسانی که نسبت به شما محبت کردهاند آنها را هم وارد
بهشت میکنم و بعد بحساب مردم میرسم. ص: 205 در این هنگام فاطمه و فرزندان و شیعیان و کسانی که به او
محبت کردهاند وارد بهشت میشوند و این است معنی آیه شریفه لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ یعنی وحشت روز قیامت وَ هُمْ فِی مَا
اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ آنها به خداوند سوگند فاطمه و فرزندان و شیعیان و احسانکنندگان به آنها میباشند. 109 - اصبغ بن نباته
گوید: بطرف امیر المؤمنین علی علیه السّلام رفتم تا به آن حضرت سلام کنم، چندي نگذشت که حضرت بیرون شد و من هم
برخاستم و ایستادم، امیر المؤمنین کف دستش را در دست من گذاشت و انگشتان خود را در انگشتان من فرو برد و گفت: اي اصبغ
گفتم: لبیک یا امیر المؤمنین. علی علیه السّلام گفت: ولی ما ولی خدا میباشد و هنگامی که در میگذرد در مقام قرب قرار
میگیرد، خداوند او را از آبی سرد و گوارا سیراب میکند، گفتم: یا امیر المؤمنین اگر چه گناهکار باشد فرمود: آري مگر در قرآن
مجید نخواندهاي که خداوند میفرماید گناهان آنها تبدیل به حسنات میگردد و پروردگار آمرزنده است. 110 - امام باقر علیه
السّلام فرمود: آیه شریفه فَما لَنا مِنْ شافِعِینَ وَ لا صَ دِیقٍ حَمِیمٍ، در باره ما و شیعیان ما نازل شده است، و این در هنگامی است که
خداوند به فضل ما و شیعیان ما ندا میکند ما شفاعت آنها را مینمائیم و آنها هم شفاعت میکنند، آن وقت کسانی که شفیعی
ندارند میگویند: ما شفیعی نداریم و حمایتکننداي نداریم. 111 - سماعۀ بن مهران گفت: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: وضع
شما در میان مردم چگونه است گفتم: بسیار بد و ما را از یهودیان و نصرانیان و مجوسان و مشرکان هم بدتر میدانند، فرمود: نه به
خداوند سوگند یک نفر از شما هم در میان آتش دیده نخواهد شد. 112 - علی علیه السّلام فرمود: من و رسول خدا صلّی اللَّه علیه و
اله کنار حوض قرار میگیریم و خاندان ما هم با ما خواهند بود، هر کس میخواهد نزد ما بیاید باید به گفتههاي ما عمل کند و
کارهاي ما را انجام دهد، ما اهل بیت اهل شفاعت هستیم اینک براي ملاقات ما بشتابید. ص: 206 ما در کنار
حوض هستیم، و دشمنان خود را از آن دور میکنیم و دوستان خود را از آن سیراب میگردانیم هر کس از آن حوض سیراب گردد
هرگز تشنه نمیگردد، حوض ما از دو جوي آب بر میدارد که از بهشت جریان پیدا میکنند یکی از آنها تسنیم و دیگري معین نام
دارند. کنار آن حوض زعفران میروید، و ریگهاي ته آن از در و یاقوت میباشند، کارها همه بدست خدا قرار دارند و بندگان
نمیتوانند کاري بکنند، و اگر در دست مردم بود کسی را بر ما اختیار نمیکردند، و این پروردگار است که هر کس را بخواهد
برحمت خود اختصاص میدهد. اینک خداوند را سپاسگزاري کنید که شما را به رحمت خود مخصوص گردانید و شما را از نعمت
صفحه 105 از 295
خود بهرهمند و پاکیزه آفرید، ذکر ما اهل بیت شما را از هر بیماري و خستگی و وسواس نجات میدهد، و اگر کسی ما را دوست
بدارد خداوند را از خود راضی کرده است، کسانی که راه ما را بگیرند فردا با ما خواهند بود و در مقام قرب خداوند قرار خواهند
گرفت. کسانی که منتظر فرج ما باشند مانند کسانی هستند که در راه خداوند در خون خود بغلطند و هر کس فریاد استغاثه ما را
بشنود و به یاري ما نشتابد خداوند او را با مغز در آتش جهنم خواهد انداخت، هنگامی که مردم مبعوث گردند باید از در خانه ما
بگذرند، و در این هنگام راهها بر آنان تنگ خواهد شد. ما دروازه اسلام هستیم و هر کس از آن در وارد شود نجات پیدا میکند و
هر کس از آن تخلف نماید سقوط میکند، راه خداوند از خانه ما آغاز میگردد و به همین جا پایان میگیرد، خداوند بوسیله ما
اوضاع و احوال را تغییر میدهد و لوح محو و اثبات بدست ما اجراء میشود، و باران به خاطر ما میریزد. از رحمت خداوند وسعه
فیض او مغرور نشوید و خداوند را فراموش نکنید، اگر بدانید که اقامت در بین دشمنان و صبر در آزار و آذیت آنان چه فوائدي
براي شما دارد هر آینه دیدگان شما روشن میشد اگر مرا از دست بدهید به اندازهاي ظلم و جور زیاد میگردد که آرزوي مرگ
میکنید. ص: 207 آنها بعد از من حقوق خداوند را سبک خواهند شمرد و ترس از پروردگار نخواهند داشت،
هنگامی که چنان شد شما بریسمان خداوند چنگ بزنید و از هم پراکنده نگردید، و صبر و استقامت داشته باشید و نماز را ترك
نکنید و تقیه را پیشه خود سازید، و بدانید که خداوند بنده متلون خود را دوست نمیدارد. هرگز دور نشوید و در ولایت اهل حق
ثابت باشید، و هر کس ما را ترك کند و دنبال دیگران برود هلاك میگردد، و هر کس دنبال ما را بگیرد به ما میرسد، و هر کس
راهی جز راه ما را بگیرد غرق میگردد و دوستان ما را افواجی از رحمت خداوند فرا میگیرند، و دشمنان ما گرفتار گردابهاي
عذاب میشوند. راه ما راه میانه میباشد و به کار بستن دستورات ما رستگاري میآورد، بهشتیان به منازل شیعیان ما نگاه میکنند
همان گونه که ستارگان درخشان در آسمان مشاهده میشوند، کسانی که از ما پیروي کنند گمراه نمیگردند، و هر کس ما را
ترك گوید و منکر ما شود راه به جایی پیدا نمیکند. آنها که با ما جنگ کنند و یا به دشمنان ما کمک نمایند، رهائی پیدا نخواهند
کرد، کسانی که بخواهند ما را تسلیم دشمنان کنند مورد عنایت قرار نخواهند گرفت، اینک به خاطر دنیاي پست و ناچیز که ثباتی
ندارد ما را ترك نگوئید و از ما فاصله نگیرید، و هر کس دنیا را بر آخرت ترجیح دهد بسیار در حسرت خواهد بود. روشنائی مؤمن
شناختن حق ما میباشد و سختترین کوري آن است که حق ما را مشاهده نکنند و به فضل ما ننگرند، این کور دلان با ما عناد
دارند و بدون اینکه گناهی انجام داده باشیم با ما دشمنی میکنند، ما آنها را بطرف حق دعوت کردیم ولی آنان مردم را به فتنه و
آشوب فرا خواندند. ما پرچمی داریم هر کس در پناه آن قرار گیرد محفوظ میماند، و هر کس به شتاب خود را زیر آن پرچم
برساند رستگار میگردد، و هر کس از آن تخلف کند هلاك میشود، و هر کس به آن چنگ زند نجات پیدا میکند، شما
آبادکنندگان زمین هستید که خداوند شما را جانشین قرار داده است تا بنگرد شما چه میکنید. ص: 208 اینک
میدانید خداوند مراقب شما میباشد شما هم مراقب اعمال خود باشید، راه درست و صحیح را در پیش گیرید و نگذارید دیگران
براي شما راه انتخاب کنند، شما در بدست آوردن مغفرت خدا با هم مسابقه دهید و به بهشتی که پهناي آن به اندازه زمین و آسمان
است و براي پرهیزگاران مهیا شده در آیید. اینک بدانید که جز با تقوي و نیکوکاري به آن بهشت نخواهید رسید، و هر کس راهی
را که خداوند براي گرفتن احکام معین کرده ترك گوید، پروردگار شیطانی بر او مسلط میکند که همواره با او خواهد بود، شما را
چه شده که این اندازه به دنیا دل بستهاید و به آن دل خوش کردهاید. شما عزت خود را ترك کردید و سعادت خود را از دست
دادید و نیرو و نشاط خود را تمام کردید، آیا از خداوند حیا نمیکنید و براي خود فکري ندارید، شما در هر روز مورد ظلم قرار
میگیرید ولی از خواب غفلت بیدار نمیشوید و از این سستی دست برنمیدارید. مگر مشاهده نمیکنید که دین شما کهنه
میگردد ولی شما دست از غفلت بر نمیدارید و دنیا شما را فریفته است خداوند متعال میفرماید: به ظالمان و ستمگران تکیه نکنید
که آتش جهنم شما را فرا خواهد گرفت و کسی غیر از خداوند نمیتواند از شما یاري کند و شما را نجات دهد. 113 - ابراهیم
صفحه 106 از 295
احمري گوید: خدمت حضرت باقر علیه السّلام رسیدم در حالی که زیاد احلام هم در نزد آن جناب بودند، ابو جعفر فرمود: اي زیاد
چرا پاهایت از هم جدا شده و شکاف برداشتهاند، زیاد گفت: قربانت گردم شتر لاغر مرا به این روز انداخته و شوق دیدار شما مرا
چنین کرده است. در این جا زیاد اندکی مکث کرد و گفت: قربانت شوم گاهی در خلوت قرار میگیرم و شیطان میآید و مرا بیاد
گناهان گذشته میاندازد و در این هنگام یاس براي من پیش میآید، ولی متذکر دوستی و علاقه خود به شما میشوم و انقطاع من
به شما موجب دلگرمی میگردد. امام علیه السّلام فرمود: اي زیاد مگر دین جز حب و بغض دیگري هم هست، و بعد ایمان و کفر،
ج 1، ص: 209 این آیات شریفه را قرائت کردند که خداوند میفرماید: پروردگار دوستی ایمان را در دل شما نهاد و دل شما را به
آن زینت داد کفر و فسق و معصیت را براي شما زشت ساخت، و آن گروه رستگار هستند. اینها به جهت فضل و کرمی است که
خداوند بر شما روا داشت و نعمتی است که به شما ارزانی فرمود، و خدا هر چه انجام میدهد از روي علم و حکمت است، و نیز
فرمود: دوست میدارند کسانی را که بطرف آنها هجرت میکنند، و فرمود: اگر خداوند را دوست میدارید او گناهان شما را
میآمرزد و خدا آمرزنده و مهربان است. مردي خدمت حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله آمد و عرض کرد یا رسول اللَّه من روزه
داران را دوست میدارم ولی خود روزه نمیگیرم، نمازگزاران را دوست دارم خود نماز نمیگزارم، انفاقکنندگان را دوست دارم
در صورتی که خود صدقه نمیدهم. رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: تو با کسانی هستی که آنان را دوست میداري ولی هر
چه عمل کنی همان را بدست میآوري، و بعد فرمود: اگر از آسمان بلائی نازل گردد، هر کس بطرف امن خود خواهد رفت، و ما
در هنگام مصیبت به رسول خدا پناه میبریم، و شما هم به ما پناه میآورید. 114 - حضرت صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند
سوگند نور مؤمن براي اهل آسمانها میدرخشد همان گونه که ستارگان براي اهل زمین میدرخشند. امام صادق علیه السّلام فرمود:
مؤمن ولی خدا میباشد خدا او را یاري میکند و کمک مینماید، مؤمن جز حق چیزي نمیگوید و جز از خدا از دیگري
نمیترسد. امام صادق علیه السّلام حق مؤمن از کعبه هم بزرگتر است. 115 - ابو سعید مدائنی گوید: از حضرت صادق علیه السّلام
پرسیدم معنی گفته خداوند متعال در قرآن مجید که فرمود: وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَیْنا چیست فرمود: اي ابو سعید کتابی براي
ما خداوند نوشته است قبل از اینکه خلایق را بیافریند، و این کتاب دو هزار سال قبل از خلقت انسانها نوشته شده است. ایمان و
کفر، ج 1، ص: 210 این کتاب در مقام قرب خداوندي در زیر عرش قرار دارد، و در آن کتاب نوشتهشدهاي شیعیان آل محمد قبل
از اینکه از من سؤال کنید من به شما میدهم شما را میآمرزم قبل از اینکه استغفار کنید هر کس از شما نزد من بیاید و ولایت
محمد را داشته باشد او را وارد بهشت میکنم. 116 - شیخ صدوق به سند خود از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که
فرمود: هنگامی که در حیره بودم ابو جعفر دوانیقی گفت: یا ابا عبد اللَّه چگونه است مردي از شیعیان شما هنگامی که در مجلسی
قرار میگیرد هر چه در باره مذهبش هست میگوید، فرمود: براي اینکه چون حلاوت ایمان در دل دارند از این رو آن را هر جا
آشکار میکنند. 117 - محمد بن عمران گوید: پدرم از امام صادق علیه السّلام روایت میکند که فرمود: من به اتفاق پدرم روزي
وارد مسجد شدیم، در این هنگام دیدیم گروهی از یاران پدرم بین قبر و منبر جمع شدهاند، پدرم بطرف آنها رفت و گفت: به
خداوند سوگند من بوي خوش شما را دوست دارم، و اینک با تقوي و پرهیزگاري خود ما را یاري کنید، و بدانید که جز با ورع و
تقوي به ولایت ما نخواهید رسید. هر کس از شما به امامی و یا قومی اقتداء کرد باید با عمل و کردار آنها رفتار کند، شما شیعیان
خداوندید و یاران پروردگار بشمار میروید، شما از گذشتگان و آیندگان پیشی گرفتهاید، در دنیا قبل از همه به ما روي آوردهاید،
و در آخرت قبل از همه به بهشت میروید، به ضمانت خدا و رسول بهشت را براي شما ضمانت میکنیم، شما پاك هستید و زنان
شما هم پاك هستند، آنها مانند حوریان میباشند، و هر مؤمنی از صدیقان است. علی علیه السّلام بارها به قنبر فرمودند: به شما مژده
میدهم و شما هم مژده بدهید به خداوند سوگند رسول خدا از دنیا رفتند و بر همه امت خود خشمگین بودند جز شیعیان، آگاه
باشید که چیزي پایه و اساسی دارد که بر آن استوار است، و ریسمان محکم دین شیعیان هستند. بدانید هر کس شرفی دارد و شرف
صفحه 107 از 295
دین شیعیان میباشند، و هر کس سیدي ص: 211 دارد و سید مجالس مجلس شیعیان میباشد، هر چیزي امامی
دارد و امام زمین آن زمینی است که شیعیان در آن سکونت دارند، و هر چیزي را خواهشی است و خواهش و شهوت دنیا آن است
که شیعیان در آن سکونت نمایند. به خداوند سوگند اگر یکی از شما در روي زمین نبودید خوشیهاي مخالفان شما کامل
نمیگردید، و براي آنها در آخرت بهرهاي نیست، و ناصبیان هر چه عبادت کنند و کوشش نمایند مشمول این آیه شریفه هستند که
خداوند فرمود: خاشِعَۀٌ عامِلَۀٌ ناصِبَۀٌ تَصْلی ناراً حامِیَۀً، هر کس از مخالفان شما دعائی کند دعاء او به نفع شما خواهد بود. هر یک از
شما از خداوند حاجتی بخواهد و یا سؤالی بکند خداوند صد خواسته او را بر میآورد، و هر کس دعائی بکند خداوند صد دعاء او
را اجابت میکند، و هر کس کار نیکی بکند، پروردگار چند برابر به او میدهد، و هر کس گناهی بکند محمد صلّی اللَّه علیه و اله
او را شفاعت مینماید. به خداوند سوگند روزهدار شما در باغهاي بهشت گردش میکند و فرشتگان براي رستگاري او دعا میکنند
تا افطار نماید، حاجیان و عمرهکنندگان شما از خواص خداوند میباشند، شما همه مدعو خداوند هستید در ولایت او قرار دارید، و
حزن و اندوهی بر شما نیست. همه شما اهل بهشت هستید و اینک براي انجام کارهاي نیک با هم رقابت و مسابقه دهید، به خداوند
سوگند کسی نزدیکتر از ما به عرش خداوند نیست جز شیعیان ما، خداوند براي شیعیان ما نیکیهائی پدید آورده و آنها باید خود
را وارد فتنهها نکند، تا دشمنان به آنها شماتت کنند و گناهان آنها را بزرگ بشمارند، اگر خود را نگه دارند فرشتگان به آنها سلام
میکنند. امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: آنها که ولایت ما را قبول دارند هنگامی که از قبرها برخیزند ترسی و اندوهی ندارند ولی
سایر مردم خائف و محزون میباشند. 118 - حمران از صادق علیه السّلام روایت میکند که علی بن ابی طالب فرمود: کسانی که به
ولایت ما معتقد هستند روز قیامت در حالی که چهرههاي نورانی دارند ص: 212 از قبرها بیرون میگردند، و
دیدگان آنها روشن میباشد، آنها از عذاب ایمن هستند و ترسی ندارند در حالی که دیگران میترسند، و حزن دارند. به خداوند
سوگند یکی از شما نماز میگذارد و بدون اینکه متوجه شود فرشتگان او را در بر میگیرند و براي او دعا میکنند تا آنگاه که از
نمازش فارغ گردد، بدانید هر چیزي جوهري دارد و جوهر آدمیان ما و شیعیان ما هستند، آنها به عرش خداوند نزدیک و مورد
لطف خدا میباشند، به خداوند سوگند اگر تکبر و افتخار آنها را فرا نگیرد از این هم بیشتر مقام پیدا میکنند و فرشتگان بر آنها
سلام خواهند کرد. 119 - عامر جهنی گوید: رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله وارد مسجد شدند و ما گروهی در مسجد بودیم و در
میان ما ابو بکر و عمر و عثمان هم بودند و علی هم در کناري نشسته بود، رسول خدا هنگامی که وارد مسجد شد در کنار علی
نشست، و بعد متوجه طرف چپ و راست شد و بعد فرمود: راست و چپ عرش منبرهائی از نور گذاشته شده و مردانی نورانی که
چهرههاي درخشان دارند در آنها قرار گرفتهاند. در این هنگام ابو بکر برخاست و گفت یا رسول اللَّه پدرم و مادرم فدایت باد من از
آنها میباشم، رسول خدا فرمود: بنشنید، بعد از آن عمر برخاست و گفت: یا رسول اللَّه آنها را براي ما وصف کنید، در این هنگام
رسول خدا دست بر شانه علی گذاشتند و گفتند آنها این شخص و شیعیان او هستند. سدیر صیرفی گوید: خدمت امام علیه السّلام
رسیدم و ابو بصیر و گروهی نزد آن حضرت بودند بعد از اینکه مجلس آماده شد حضرت متوجه من شد و فرمود: اي سدیر دوستان
ما کسانی هستند که خداوند را در حال قیام و قعود و خواب و مرگ و زندگی عبادت میکنند. گوید: گفتم: قربانت گردم عبادت
در حال قیام و قعود و زندگی را فهمیدم ولی معنی عبادت در هنگام خواب و مرگ را نفهمیدم فرمود: دوست ما سرش را میگذارد
و به خواب میرود و هنگامی که وقت نماز فرا رسد دو فرشته که در زمین آفریده شدهاند و هرگز به آسمانها صعود نکردهاند و
ملکوت آنجا را مشاهده ص: 213 ننمودهاند در نزد او نماز میخوانند تا بیدار گردد و ثواب نماز آن دو فرشته
براي او نوشته میشود. یک رکعت از نماز آن دو فرشته معادل هزار نماز از نماز آدمیان میباشد ولی ما هر گاه قبض روح شود
فرشتگان موکل بر او به آسمان صعود میکنند و میگویند بار خدایا بندهات عمرش تمام شد، و تو میدانی که او در گذشته است،
اینک اجازه بدهید در اطراف زمین و آسمان به عبادت تو مشغول گردیم. خداوند متعال براي آنها وحی میفرستد که در آسمان و
صفحه 108 از 295
زمین کسانی هستند که مرا عبادت میکنند و من به عبادت آنها نیازي ندارم بلکه آنها به عبادت نیاز دارند، اکنون نزد قبر ولی من
بروید، آنها میگویند بار خدایا این کیست که به دوستی تو خوشبخت میشود و این همه کرامت پیدا میکند. خداوند به آن
فرشتگان وحی میکند که آن دوست من در هنگام اخذ میثاق به محمد بنده من و وصی و فرزندان او پیمان بست، اینک فرود آیید
و در کنار قبر او عبادت کنید تا قیامت آغاز گردد، آن دو فرشته فرود میآیند و در نزد قبر او نماز میگذارند تا آنگاه که مبعوث
گردد و ثواب نماز که با هزار رکعت نماز آدمیان برابري میکند براي او نوشته میگردد. سدیر گوید: عرض کردم قربانت گردم
پس دوستان شما در حال خواب و مردن بیشتر از هنگام حیات و بیداري عبادت مینمایند، فرمود اي سدیر تو از موضوع دور هستی،
دوستان ما روز قیامت شفاعت میکنند و خداوند هم شفاعت آنها را قبول میکند. 121 - معاویۀ بن عمار از حضرت صادق و او از
پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: هنگامی که روز قیامت بر پا شود گروهی که از
چهرههاي آنها روشنائی پخش میشود در حالی که روي منبرهائی از نور قرار گرفتهاند وارد محشر میگردند که گذشتگان و
آیندگان به حال آنها غبطه میخورند. رسول خدا در این جا اندکی سکوت کردند و بار دیگر همان سخن را تکرار نمودند، عمر
بن خطاب گفت: پدر و مادرم فدایت باد آنها شهیدان هستند، فرمود: ص: 214 آري آنها شهیدان میباشند ولی
نه از آن شهیدانی که شما گمان میکنید، گفت آنها پیامبران هستند، فرمود: پیامبران میباشند ولی نه از آن پیامبرانی که شما خیال
میکنید. گفت: آنها اوصیاء میباشند فرمود: آنها اوصیاء هستند ولی نه از آن اوصیائی که شما خیال میکنید گفت آنها از اهل
آسمانها و یا زمین میباشند، فرمود: از اهل زمین، گفت بفرمائید آنها کدام کسان هستند. رسول خدا فرمود: آنها همین علی که در
مقابل شما قرار گرفته و شیعیان او هستند، فقط زنازادگان قریش او را دشمن میدارند و یهودیان انصار با وي مخالفت میکنند و
حرامزادگان عرب کینه او را در دل میگیرند و اشقیاء از سایر مردم هم از او منحرف میباشند اي عمر دروغ میگوید کسی که مرا
دوست دارد ولی با علی دشمنی میکند. 122 - عامر بن سمط گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله
فرمودند: گروهی روز قیامت در محشر حاضر میگردند که جامههائی از نور در بر دارند، و چهرههاي آنها هم نورانی میباشد و
آثار سجود در پیشانی آنها نمایان میباشد. این گروه از بین مردم عبور میکنند و صفها را از هم میشکافند تا به مقام قرب
پروردگار میرسند، پیامبران به حال آنها غبطه میخورند و فرشتگان و صالحان و شهداء و نیکان به آنها نگاه میکنند، سپس رسول
خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: آنها علی و شیعیان او میباشند. 123 - مالک جهنی گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: اي
مالک آیا نمیخواهید نماز بگذارید، و زکاة بدهید و دست خود را نگه دارید تا داخل بهشت شوید، بعد فرمود: اي مالک هر کس
در دنیا براي خود امامی اتخاذ کند و هنگامی که وارد محشر میشود آن امام و ماموم یک دیگر را لعنت میکنند جز شما و کسانی
که مانند شما باشند، فرمود: مرده شما که با عقیده به امامت ما بمیرد مانند شهیدي است که در راه خدا جنگ میکند. ایمان و کفر،
ج 1، ص: 215 مالک گوید: یکی از روزها که من در خدمت آن جناب بودم با خودم از فضیلت آنها حدیث نفس میکردم، فرمود:
اي مالک به خداوند سوگند شما از شیعیان ما هستید، خیال نکنید که شما در باره ما افراط میکنید، اي مالک آنها که نمیتوانند
خدا و رسول را وصف کنند ما را هم نمیتوانند وصف نمایند، و هم چنین توانائی وصف مؤمن را هم ندارند. اي مالک هنگامی
که مؤمن با برادرش ملاقات میکند و با او مصافحه مینمایند، خداوند نظر رحمت خود را بر آنها میافکند و گناهان آنها فرو
میریزد تا هنگامی که از هم جدا گردند و کسی توانایی ندارد این را وصف و تعریف کند، پدرم میگفت هر کس ولایت ما را
تعریف کند آتش را نخواهد چشید. 124 - جابر بن عبد اللَّه گوید: رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله در عرفات بودند و علی هم در
مقابل او بودند و ما هم با او بودیم، در این هنگام رسول خدا به علی اشاره کردند نزد او برود، علی هم نزد او رفت، فرمود: دست
خود را بر دستم قرار ده، و بعد دست علی را گرفت و فرمود: من و شما از یک درخت خلق شدیم، من اصل و تو فرع و حسنین
برگهاي آن هستند، و هر کس به آن چنگ زند وارد بهشت میگردد. 125 - عباد بن صهیب گوید: حضرت باقر علیه السّلام از
صفحه 109 از 295
پدرانش روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: درخت من هستم، و فاطمه فرع آن است، علی آن درخت را بارور
کرد، و حسنین هم میوه آن هستند، برگهاي درخت آویزان میباشند، هر کس به آن درخت و شاخههاي آن دست بزند خداوند او
را وارد بهشت میکند. گفته شد: یا رسول اللَّه ما درخت و فرع آن را شناختیم، پس شاخههاي آن چه کسانی میباشند، فرمود
عترت من هستند، هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد، و به دستورات ما رفتار کند، و قبل از اینکه به حساب او برسند خود به
حسابش برسد خداوند متعال از وي راضی میگردد و او را داخل بهشت میگرداند. 126 - حسنین علیها السلام از پدر خود علی
علیه السّلام روایت میکنند که مردي از انصار خدمت حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله رسید و گفت: یا رسول اللَّه من توانائی
دوري از شما را ص: 216 ندارم، من وارد منزل خود میگردم و یاد شما را میکنم و بار دیگر کارهاي خود را
رها میکنم و میآیم خدمت شما، و این فقط براي دوستی و محبت شما میباشد. من با خود فکر میکنم که روز قیامت هنگامی
که شما را وارد بهشت کردند و در جایگاه بلندت جاي دادند من در آن هنگام چه کنم در این هنگام این آیه نازل شد وَ مَنْ یُطِعِ
اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً، رسول خدا آیه
را براي او خواندند و او را به جوار خود بشارت دادند. 127 - موسی بن عبد اللَّه از پدرش و او از پدرانش علیهم السّلام روایت
میکند که گفت: مردي حضور رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله آمد و گفت: یا رسول اللَّه مردي نمازگزاران و روزهداران و
زکاةدهندگان را دوست دارد ولی خودش جز نماز و روزه واجب و زکاة واجب کاري انجام نمیدهد، رسول خدا فرمود: مردم با
آنچه دوست دارند میباشند. 128 - محمد بن عبد الرحمن گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه
علیه و اله فرمودند: شیعیان را سبک نشمارید، که هر یک از آنها به اندازه قبیله ربیعه و مضر شفاعت میکنند. 129 - یحیی بن ابی
علاء از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که علی علیه السّلام خدمت حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله رسیدند در حالی
که در خانه ام سلمه بودند، رسول خدا هنگامی که علی را دید فرمود: اي علی حالت چگونه خواهد بود در آن هنگام که همه
ملتها جمع شوند و میزانهاي عدل نصب گردند و مردم را براي حساب و محاکمه آماده سازند. راوي گوید: در این هنگام اشک
از دیدگان علی علیه السّلام جاري شد، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی چرا گریه میکنید به خداوند سوگند تو و
شیعیانت در آن روز با چهرههاي سفید و سیراب در محضر حاضر میگردید، صورتهاي آنها نورانی و شاداب و خندان هستند. در
آن روز دشمنانت را حاضر میکنند در حالی که صورتهاي آنان سیاه ص: 217 است آنها افرادي شقی و بد
عاقبت هستند و معذب میباشند، خداوند متعال فرموده کسانی که ایمان آوردند و کارهاي شایسته انجام دادند آنها بهترین مردم
هستند، اینها شما و شیعیان شما میباشند ولی آنهائی که کافر شدند و آیات را انکار کردند بدترین مردم هستند و این جماعت
دشمنان شما میباشند. 130 - مهزم گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم میفرمود: اگر بخواهی شیعیان علی را در روي زمین
بشمارش درآوري در آن هنگام مشاهده میکنی که اکثر مردم هیزمهاي جهنم باشند و خداوند بخاطر شما به آنها نعمت میدهد.
اگر شیعیان علی علیه السّلام روي زمین نبودند بارانی مشاهده نمیکردي، هر گاه یکی از شما از خانه بیرون میگردد در نامه او
حسنهاي نیست اما هنگامی که بخانه بر میگردند نامهاش پر از حسنات میباشد، و این بخاطر ناسزائی است که از دشمنان ما به شما
میرسد، و آنها به خاطر ما به شما فحش میدهند. 131 - ربیعۀ بن ناجد گوید: از علی علیه السّلام شنیدم میفرمود: مثل شیعیان ما
مانند زنبور عسل میباشد که همواره مورد حقارت سایر پرندگان میباشد، و اگر پرندگان میدانستند در باطن آنها چه برکتهائی
نهفته است آنها را ضعیف و ناچیز نمیدانستند. 132 - روایت شده که شیعیان را از این جهت آل محمد علیهم السّلام میگویند که
هر کس قومی را دوست بدارد از آنها شمرده میشود اگر چه از جنس آنها نباشد و خداوند در این باره میفرماید: یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ
اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ، جنیان بر خلاف انس هستند اما چون با آنها دوست شدند از آنان بشمار رفتهاند و
همین گونه است کسانی که آل محمد علیهما السّلام را دوست بدارند. 133 - فرمود: علت اینکه رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله و
صفحه 110 از 295
علی علیه السّلام دو پدر خوانده شدهاند از این جهت است که خداوند فرمود: وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً،
امام صادق علیه السّلام فرمود: مقصود از والدین رسول خدا و امیر المؤمنین علیها السلام میباشند. فرمود: علت اینکه شیعیان ما را
ایتام آل محمد علیهما السّلام میدانند، براي این است که ص: 218 این دو پدر را از آنها گرفتند، و علت اینکه
چرا فاطمه علیها السلام را فاطمه نام نهادند براي این است که شیعیان او از آتش نجات پیدا کردهاند. 134 - ام کلثوم روایت میکند
که مادرم فاطمه علیها السلام گفت: از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله شنیدم فرمود: هنگامی که مرا به معراج بردند وارد بهشت شدم
مشاهده کردم قصري از در سفید در آنجا بود و بر آن دري بود که از در و یاقوت ساخته شده بود. بر در آن قصر پردهاي آویزان
بود، من سر خود را بلند کردم مشاهده نمودم در آن در نوشتهاند لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه علی ولی اللَّه و در کنار آن پرده
نوشتهاي دیگر دیدم که در آن نوشته بودند مبارك باد مبارك باد بر شیعیان علی و کدام افراد مانند آنها میباشند. من وارد آن
قصر شدم دیدم آن را از عقیق ساختهاند و دري از نقره که باز بر جد زینت داده بودند، بر در پردهاي آویخته بودند و من بالاي سر
خود نگاه کردم دیدم در آن نوشتهاند محمد رسول اللَّه علی وصی المصطفی، و در گوشهاي دیگر نوشته بودند شیعیان علی را به
پاکی در هنگام تولد بشارت دهید. از آن قصر به قصر دیگري رفتم و آن را از زمرد سبز رنگ ساخته بودند قصري که زیباتر از آن
را ندیدهام، در این قصر دري بود که از یاقوت سرخ ساخته شده و با مروارید مزین کرده بودند، بر این در پردهاي آویخته بودند
هنگامی که آن را بلند کردم مشاهده کردم نوشتهاند علی و شیعیان او رستگار میباشند. از جبرئیل پرسیدم این قصر متعلق به
کیست، فرمود: از آن پسر عمویت علی بن ابی طالب است، همه مردم روز قیامت برهنه محشور میگردند جز شیعیان علی، و مردم
را به نام مادران خطاب میکنند جز شیعیان علی که آنها را به نام پدران خطاب مینمایند، گفتم: چرا جبرئیل گفت: براي اینکه آنها
علی را دوست میدارند و از این جهت مولد آنها پاك میشود. 136 - ابو بصیر گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: اي ابو
محمد خداوند متعال فرشتگانی دارد که گناهان را از شیعیان ما میبرند همان گونه که باد برگها را ص: 219 از
درختها میریزد، و خداوند هم در این مورد فرموده: یُسَ بِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا، به خداوند سوگند در این
جا مقصود شما هستید. حماد گوید: از حضرت صادق علیه السّلام پرسیدند فرشتگان زیاد هستند یا بنی آدم فرمود: سوگند به
خدائی که جانم در دست او میباشد فرشتگان آسمانها از عدد خاكهاي زمین هم زیاد هستند، در آسمان به اندازه پاي آدمی هم
جایی نیست که در آن فرشتهاي نباشد و آن فرشتگان پیوسته به ذکر و تسبیح و تقدیس مشغول هستند. در زمین هم درختی و
گیاهی نیست مگر اینکه در کنار آن فرشتهاي هست که بر آن موکل میباشد و هر روزي وظائف و اعمال آنها را میآورد، و
خداوند به حال آنها آگاه است، هر کدام از آن فرشتگان هر روز به ولایت ما خود را به خداوند نزدیک میکنند، و براي دوستان ما
استغفار مینمایند، و دشمنان ما را مورد لعن و نفرین قرار میدهند و از خداوند میخواهند که بر آنها عذاب نازل کند. مقصود از
آیه شریفه: الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ رسول خدا و اوصیاء او علیهم السّلام میباشند که حاملان علم خدایند و مقصود از وَ مَنْ حَوْلَهُ
فرشتگان هستند و مقصود از یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا، شیعیان آل محمد علیهما السّلام میباشند. مقصود از
آیه شریفه رَبَّنا وَسِعْتَ کُلَّ شَیْءٍ رَحْمَۀً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا، کسانی هستند که تابع ولایت بنی امیه و دیگران شدهاند، و مقصود
از وَ اتَّبَعُوا سَبِیلَکَ کسانی میباشند که از خداوند متابعت کردهاند. مقصود از وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِیمِ تا الْحَکِیمُ کسانی هستند که علی
علیه السّلام را دوست میدارند و مقصود از وَ قِهِمُ السَّیِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ روز قیامت میباشد وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ
الْعَظِیمُ یعنی کسانی که خداوند آنها را از ولایت این گروه نجات داد. در تفسیر امام آمده است که صِ راطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ،
یعنی بگوئید بار خدایا ما را به راه کسانی که بر آنها نعمتهاي خود را ارزانی داشتی و به آنها در راه دین و شریعت و اطاعت خود
توفیق دادي راهنمایی بفرما. ص: 220 آنها کسانی هستند که خداوند در باره آنها فرمود: هر کس از خدا و
رسول اطاعت کند با انبیا و صدیقان و شهدا و صالحان که مورد لطف و عنایت خداوندي هستند محشور میکند و با رفاقت و
صفحه 111 از 295
کسانی نیستند که مال و ثروت داشته « منعم علیهم » همنشینی با آنان زندگی خوش و لذت بخشی را خواهد گذرانید. مقصود از
باشند و یا بدن آنها سالم باشد اگر چه مال و صحت بدن خود از نعمتهاي خداوندي بشمار میروند، اما آن طور نیست که هر کس
مالی داشته باشد و یا از بدن سالمی برخوردار شود مورد لطف خداوند هست. بسیار واضح و روشن است که گروهی از مال داران
و افراد سالم و تندرست کافر هستند و در زمره فاسقان بشمار میروند و ما هرگز قصد نداریم که در دعاي خود از خداوند راه اینها
را طلب کنیم و آن راه را ادامه دهیم، زیرا در این راه سعادت و رشدي نیست. بلکه مقصود از این دعا آن است که از خداوند
بخواهیم که ما را به راه مؤمنان و صدیقان که راه پیامبران و امامان را گرفتهاند و رستگار شدهاند هدایت کند و ایمان به خداوند را
در دل ما جاي گزین نماید و ثابت نگه دارد و سعادت دنیا و آخرت را به ما بدهد. از خداوند متعال میخواهیم ما را به ولایت
محمد و آل پاك او علیهم السّلام رهنمائی کند و به ما توفیق دهد که از یاران پاك و اصحاب برگزیده او پیروي کنیم، و با
نگهداري زبان خود را از گزند بدخواهان و بندگان ظالم خداوند حفظ کنیم و گرفتار گناهان که بندگان در آن افتادهاند نشویم.
شما باید با بدکاران و ظالمان رفتاري داشته باشید که موجب آزار و اذیت مؤمنین فراهم نگردد، و همواره حقوق برادران مؤمن خود
را مراعات نمائید، هر بنده و کنیزي که محمد علیهما السّلام و اصحاب و یاران او را دوست میدارد، و با دشمنان آنها دشمنی
، میکند باید مواظب اعمال خود باشد. او باید خود را از عذاب خداوند نگهدارد و خود را در حصاري محکم و ایمان و کفر، ج 1
ص: 221 استوار قرار دهد تا هیچ گزندي به او نرسد و دین و دنیایش محفوظ باشد، هر بنده و کنیزي که با بنده خدا به نیکی و
محبت رفتار کند و با روي خوش و اخلاق نیکو در جامعه زندگی نماید سعادتمند میگردد. زندگی معتدل او را در باطل وارد
نکند و به گمراهی نکشاند، و حق را از دست ندهد و دین او را تباه نکند، خداوند متعال این گونه بندگان را پاکیزه میگرداند و
باطنشان را پاك میکند و بصیرت در دین به آنها میدهد و فکر روشن و زیبائی به آنان عطا میفرماید. این چنین بندهاي اسرار ما
را حفظ میکند و سختی و مشقتها را از دشمنان ما تحمل مینماید خداوند به این بنده ثواب و پاداش جنگجویان را میدهد و
آنها را در زمره کسانی که در راه خدا جهاد میکنند و خونشان را ایثار مینمایند محشور خواهد کرد. هر بندهاي که با خود پیمان
بندد حقوق برادران خود را کاملا اداء کند و هر چه در امکان دارد به آنها کمک نماید و از لغزشهاي آنان درگذرد، و اگر غفلتی
از برادران ایمانی او ظاهر شده برخ او نکشد و در برابر او به کنجکاوي نپردازد خداوند هم روز قیامت میگوید چون حقوق برادران
را نیکو اداء کردي من هم از تو در میگذرم. خداوند میفرماید: حالا که تو در باره برادرانت گذشت کردي من شایستهتر و
بخشندهتر میباشم که در بارهات گذشت کنم و از اعمال تو چشم پوشی نمایم و با تو مسامحه و احسان داشته باشم، من امروز
وعدههائی که به شما دادهام انجام میدهم، و از فضل واسع خود شما را بهرهمند میسازم، و از کوتاهی تو نسبت به بعضی
میگذرم. امام علیه السّلام فرمود: در این هنگام او را به محمد و آل او علیهم السّلام و یاران او ملحق میکنند و در زمره نیکان و
شیعیان آنها محشور میگردانند، بعد از این رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله به بعضی از یاران خود فرمود: اي بنده خدا براي خدا با
مردم دوستی کنید و براي رضایت او با مردم دشمنی نمائید. ص: 222 به ولایت و دشمنی خداوند نمیرسند مگر
با این خصوصیات، و هیچ کس از ایمان خود اگر چه نماز و روزهاش هم زیاد باشد بهرهاي نخواهد برد مگر اینکه متصف به آن
صفات باشد امروز بیشتر دوستیهاي شما بخاطر مسائل دنیائی میباشد، و حب و بغض شما هم پیرامون این گونه مسائل دور
میزند، و اینها در نزد خدا ارزشی ندارند. مردي عرض کرد: یا رسول اللَّه من از کجا بدانم دشمنی من با مردم براي خداوند است،
دوست خداوند کیست تا او را دوست بدارم و دشمن او کدام است تا وي را دشمن گیرم، در این هنگام رسول خدا صلّی اللَّه علیه و
اله اشاره به علی علیه السّلام کردند. رسول اکرم فرمود: این ولی خداوند است اکنون او را دوست بدار، و دشمن او هم دشمن
خداوند است او را دشمن باش، دوستان او را دوست بدار، اگر چه کشنده پدرت باشد و دشمنش را دشمن بدار اگر چه پدر و یا
فرزندانت باشند.
صفحه 112 از 295
16 شیعیان و دین خدا
-1 عمر بن یزید گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند شما از آل محمد علیهم السّلام هستید، گفتم از خود
آنها فرمود: آري به خداوند سوگند از خود آنها هستید، و امام این جمله را سه بار تکرار فرمودند و بعد به من نگاه کردند و من هم
متوجه او شدم. در این هنگام فرمودند: اي عمر خداوند تبارك و تعالی میفرماید: شایستهترین افراد به ابراهیم کسانی هستند که از
وي و این پیغمبر و کسانی که ایمان آوردهاند متابعت میکنند و خداوند ولی مؤمنان میباشد. 2- علی بن نعمان گوید: حضرت
صادق علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اللَّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ فرمود:
3- ابو الصباح گوید: حضرت صادق علیه السّلام در مقصود امامان اهل بیت و پیروان آنها میباشند. ص: 223
تفسیر آیه مزبور فرمود: به خداوند سوگند علی علیه السّلام بر دین ابراهیم علیهم السّلام و طریقه او بود و شما از همگان به او
شایستهتر میباشید. 4- حبابه والبیه گوید: از حضرت حسین بن علی علیه السّلام شنیدم فرمود: جز ما و شیعیان ما کسی بر دین
ابراهیم نیست و از ملت او به حساب نمیآید. 5- جابر جعفی گوید: محمد بن علی علیها السلام فرمود: هیچ کس از این امت در
دین ابراهیم نیست جز ما و شیعیان ما. 6- عمران بن میثم گوید: امام حسین علیه السّلام فرمود: هیچ کس در ملت ابراهیم نیست جز
ما و شیعیان ما و سایر مردم از آن دور هستند. 7- ابو ذر گوید: فرمودند: به خداوند سوگند کسانی که با خداوند میثاق بستند در
میثاق خود صداقت به خرج ندادند و به عهد خدا وفا نکردند مگر اهل بیت پیغمبر و گروهی از شیعیان آنها که به میثاق خود عمل
کردند، و این است معنی آیه شریفه وَ ما وَجَدْنا لِأَکْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَکْثَرَهُمْ لَفاسِقِینَ. 8- عقبه گوید: من و معلی خدمت
حضرت صادق علیه السّلام رسیدیم، فرمود: شما را به یکی از دو خوبی بشارت بدهم یا در دنیا بمانید تا به مقاصد خود برسید و
خشم شما پایان پذیرد و بر دشمنان خود پیروز گردید و این است معنی آیه شریفه وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ وَ یُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ.
اگر چنانچه میخواهید قبل از اینکه به مقصود خود نائل گردید و ذلت دشمنی را بنگرید از دنیا بروید که خداوند به این رضایت
داده و براي پیامبرش صلّی اللَّه علیه و اله و علی علیه السّلام همین را پسندیده است. 9- حضرت باقر علیه السّلام در معنی آیه شریفه
فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَیْهِمْ فرمود: مقصود همه مردم نیستند، و مقصود از آن شما و کسانی مانند شما هستند، مثل شما در
میان مردم مانند موي سفید در یک کاو سیاه میباشد و یا مانند موي سیاه در یک کاو سفید لازم است مردم حج خانه را به جاي
آورند و آن را تعظیم کنند همان گونه که خداوند آن را بزرگ داشته است، و ما هر جا هستیم نزد ما ص: 224
بیایند و ما راهنمایان مردم هستیم. 10 - میسره از حضرت باقر علیه السّلام روایت میکند که فرمود: پدر ما ابراهیم از خداوند
خواست و گفت: خداوندا دلهاي مردم را بطرف کعبه متوجه کن تا آنها با میل و اشتیاق به سوي خانهات بروند و آن را زیارت
کنند. 11 - میسره گوید: ما در حدود پنجاه نفر بودیم در چادري خدمت حضرت باقر علیه السّلام رسیدیم، همه در حال سکوت
بودند و کسی سخن نمیگفت، در این هنگام امام علیه السّلام فرمود: چرا سخن نمیگوئید، مگر خیال میکنید من پیامبر هستم نه به
خداوند سوگند چنین نیست با ما پیامبر فقط خویشاوندي داریم و از اولاد او میباشیم. هر کس این قرابت را مراعات کند و آنها را
دوست بدارد و احترامشان نماید خداوند آنها را گرامی میدارد، آیا میدانید که مکانها در نزد خداوند فضیلت و مقامی دارند، همه
سکوت کردند و کسی پاسخ نداد، بعد خودش فرمود: آن مکانی که مورد احترام میباشد مکه هست که خداوند آن را محترم
شمرده و براي خود به عنوان حرم برگزیده و خانه خود را در آن قرار داده است. بعد فرمود: آیا میدانید کدام محل در مکه فضیلت
بیشتري دارد و باز همه سکوت کردند و سپس فرمودند آن محل بین حجر الاسود و در کعبه میباشد که از همه جا افضل است،
ابراهیم علیه السّلام در آنجا مقام داشت و گوسفندانش را در آن مکان علف میداد و در همان جا نماز میگذارد. امام باقر علیه
السّلام فرمود: به خداوند سوگند اگر بندهاي در آن مکان قرار گیرد و روز را تا شب و شب را تا صبح نماز بگذارد و حق ما اهل
صفحه 113 از 295
بیت را نشناسد و مقام و منزلت ما را درك نکند خداوند چیزي را از وي قبول نمیکند، پدر ما ابراهیم علیه السّلام از خداوند
خواست که دل گروهی از مردم را بطرف مکه متوجه کند ولی نخواست که دل همه مردم را به آن توجه دهد. مقصود ابراهیم علیه
السّلام از آن گروه شما بودید و یا کسانی که نظیر شما هستند، مثل شما در میان مردم مانند موي سیاه در گاو سفید میباشد، اکنون
سزاوار است ص: 225 که مردم براي حج این خانه بیایند و آن را تعظیم کنند همان گونه که خداوند آن را
تعظیم کرده است، و ما را ملاقات کنند زیرا ما راهنمایان مردم بطرف خداوند هستیم. 12 - فضیل بن یسار گوید: حضرت باقر علیه
السّلام متوجه مردم شد در حالی که گرد کعبه طواف میکردند، فرمودند: در جاهلیت هم این چنین طواف میکردند، مردم مامور
شدهاند که خانه را طواف کنند و بعد بطرف ما بر گردند و ولایت ما را قبولکننده و ما را یاري نمایند، و بعد از خواندن آیه فَاجْعَلْ
أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَیْهِمْ فرمود: آنها آل محمد هستند و ما آل محمد هستیم. 13 - کلیب اسدي گوید: حضرت صادق علیه
السّلام فرمود. به خداوند سوگند شما بر دین حق هستید و فرشتگان هم این دین را دارند، اینک با تقوي و پرهیزگاري و عبادت ما
را یاري کنید به خداوند سوگند فقط اعمال شما مورد قبول خداوند هست اینک از خداوند بترسید و زبان خود را نگهدارید و در
مساجد آنها نماز بگذارید ولی خود را به آنها مخلوط نسازید. 14 - در حدیث دیگري کلیب روایت میکند که امام علیه السّلام
فرمود: نماز و عبادت را فراموش نکنید و پرهیزگار باشید. 15 - حبابه والبیه گوید: ما نزد زنی رفتیم که از کثرت عبادت صورتش
زرد شده بود، در این جا عبایۀ بن ربعی هم با من بود، آن زن پرسید چه کسی با شما هست از علی علیه السّلام شنیدم فرمود: هیچ
کس بر ملت ابراهیم نیست جز ما و شیعیان ما. 16 - حبابه گوید: از امام حسین علیه السّلام شنیدم میفرمود: سوگند به خدائی که
احمس را بهترین بجیلۀ و عبد القیس را بهترین ربیعه و همدان را بهترین یمنی قرا داد شما بهترین امتها و فرقهها میباشید و بعد
فرمود: فقط ما و شیعیان ما بر ملت ابراهیم هستیم و سایر مردم بهرهاي ندارند. 17 - عباد بن زیاد گوید: حضرت صادق علیه السّلام
فرمود: اي عباد جز شما کسی بر ملت ابراهیم نیست، و خداوند فقط از شما قبول میکند و گناهان شما را ص:
226 میآمرزد. 18 - عبد اللَّه بن سلیمان گوید: از حضرت باقر علیه السّلام شنیدم در معنی آیه شریفه إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ
اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا فرمود: به خدا سوگند شما بر دین ابراهیم هستید و راه او را ادامه میدهید و از همه به او شایستهتر
میباشید. 19 - ابو المغیرة گوید: از علی علیه السّلام شنیدم میفرمود: از خداوند بترسید فریب انسانی را نخورید و کسی شما را به
دروغ از راه منحرف نکند، دین من یکی است و آن دین آدم است که خداوند آن دین را براي او پسندید، من بنده مخلوقی هستم و
نفع و زیانم در اختیار من نیست، هر چه خداوند بخواهد انجام میگیرد و من هم جز خاست خدا چیزي نمیخواهم. 20 - یزید بن
خلیف گوید: حضرت صادق علیه السّلام به ما گفتند: به خداوند سوگند شما متوجه جایی شدید که خداوند به آنجا توجه کرده
است، و شما برگزیدید آن کس را که خداوند برگزید، مردم بطرف راست و چپ رفتند ولی شما بسوي محمد صلّی اللَّه علیه و اله
رفتید، به خداوند سوگند شما بر راه راست و روشنی قرار گرفتهاید. 21 - ایوب بن حر گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: به
خداوند سوگند شما بر دین خدا و رسول و علی بن ابی طالب میباشید، مجموعه این دین جزء آثاري است که از رسول خدا صلّی
اللَّه علیه و اله بعنوان گنجی در نزد ما محفوظ است. 22 - سعید بن یسار گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم در حالی
که روي تختی نشسته بود، فرمود: اي سعید گروهی مرجئه نامیده شدند و جماعتی نام خوارج به خود گرفتند و شما را هم ترابیه نام
نهادند. 23 - حبیب گوید: حضرت صادق علیه السّلام به ما فرمودند: هیچ کس نزد ما محبوبتر از شما نیست، مردم هر کدام بطرفی
رفتند و راهی براي خود برگزیدند، گروهی دنبال هوي نفس رفتند و بعضی به رأي خود عمل کردند، ولی شما دنبال چیزي رفتید
که براي آن اصل و ریشهاي وجود دارد، و پایههاي آن ثابت میباشد. 24 - حبیب در یک روایت دیگر گوید: حضرت صادق علیه
السّلام فرمود: مردم هر ص: 227 کدام به سوئی رفتند گروهی متابعت هوي نفس خود را کردند و جماعتی هم
دنبال روایت رفتند، ولی خداوند متعال شما را هدایت فرمود چون هدایت شما را دوست داشت، و نیز به خاطر محبت کسانی که
صفحه 114 از 295
محبت آنها به شما سود میرساند شما را راهنمائی کرد. 25 - بشیر دهان گوید: حضرت صادق علیه السّلام به من فرمودند، مرجئه و
قدریه و خوارج هر کدام ادعا میکنند که حق با ما میباشد ولی شما بخاطر خداوند و رضاي او به ما متوجه شدید و سخنان ما را
باور کردید و بعد این آیات شریفه را تلاوت کردند که: از خداوند اطاعت نمائید و از صاحبان امر هم اطاعت داشته باشید. از آنچه
رسول خدا به شما گفت پیروي کنید و از هر چه شما را نهی کرد دست باز دارید، هر کس از رسول اطاعت کند خداوند را اطاعت
کرده است، اگر خداوند را دوست میدارید از من متابعت کنید تا خداوند شماها را دوست بدارد و گناهان شما را بیامرزد. بعد از
آن فرمود: به خداوند سوگند خداوند در قرآن نسبت عیسی بن مریم را به ابراهیم میرساند در حالی که عیسی از طریق مادر به
ابراهیم میرسد، و در آنجا که میفرماید: وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ تا آنجا که فرمود: وَ یَحْیی وَ عِیسی. 26 - سلیمان گوید: در
حضور حضرت صادق علیه السّلام از هواهاي مردم و میل آنان بحث و گفتگو شد امام علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند آنها از
آنچه به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله نازل شده اطلاعی ندارند جز اینکه میآیند و رو به کعبه قرار میگیرند. 27 - ابو الجارود
گوید: یکی از روزها اصحاب در انتظار ملاقات حضرت باقر علیه السّلام بودند، امام نزد اصحاب آمد و گفت: از خداوند منتظر
بشارت باشید، و کسی غیر از شما از خداوند مژده بشارت ندارد. 28 - ابو کهمس گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم
فرمود: مردم هر کدام به راست و یا چپ متمایل شدند ولی شما دنبال اهل بیت پیغمبر خود را گرفتید، اینک شما را مژده رحمت
میدهم، گوید گفتم: قربانت گردم امیدوارم خداوند ما و ص: 228 آنها را در یک جا مساوي قرار ندهد، امام
سه بار فرمودند: نه به خداوند چنین نخواهد بود. 29 - محمد بن مسلم و دیگران روایت میکنند که امام باقر علیه السّلام فرمودند:
شما دنبال چه هستید، اگر ترسی از آسمان فرود آید هر کس به پناهگاهی میرود ما در آن هنگام به پیامبر پناه میبریم و شما هم به
ما پناه میآورید اکنون شما را بشارت دهم که خداوند شما را با آنها برابر نخواهد کرد. 30 - ابو کهمس گوید: امام صادق علیه
السّلام فرمود: شما ما را شناختید در صورتی که مردم حق ما را انکار کردند شما با ما ارتباط برقرار کردید در حالی که آنها از ما
بریدند، خداوند همنشینی با محمد صلّی اللَّه علیه و اله را براي شما روزي میکند و از حوض او شما را سیراب میگرداند. 31 - بشیر
کناسی گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: شما با ما رفت و آمد کردید در حالی که مردم با ما قطع کردند، شما ما
را دوست خود گرفتید ولی مردم با ما دشمنی کردند، و شما حق ما را درك کردید ولی آنها ما را منکر شدند و حق ما را نشناختند.
-32 بشیر دهان گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: شما حق ما را شناختید در حالی که گروه کثیري حق ما را نشناختند، شما ما را
دوست میدارید در صورتی که گروهی بسیار ما را دشمن میدارند گاهی محبت براي خدا و رسولش هست ولی گاهی براي دنیا
میباشد اگر محبت براي خدا و رسول باشد پاداش آن بر خداوند است، و اگر براي دنیا باشد ارزشی ندارد. 33 - ضریس کناسی
گوید: از حضرت باقر علیه السّلام پرسیدم تفسیر آیه شریفه: وَ هُدُوا إِلَی الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلی صراط مستقیم چیست فرمود:
به خداوند سوگند آن همین عقیدهایست که شما دارید و آن ولایت آل محمد علیهم السّلام میباشد. 34 - صفوان جمال گوید:
حضرت صادق علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ فرمود: کسانی که از اوامر خداوند اطاعت کنند و از
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله اطاعت کنند، و دستورات خدا و رسول را به کار گیرند هلاك نمیگردند، و براي ایمان و کفر،
ج 1، ص: 229 همین است که هر کس از رسول اطاعت کند از خداوند هم اطاعت کرده است. 35 - علی بن نعمان به سند خود از
حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که در تفسیر آیه شریفه: إِنَّ عِبادِي لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ* فرمود: یعنی شیطان بر محبان
ما تسلط ندارد، گفتم: چرا چنین باشد در صورتی که در میان آنها افراد نامناسبی هستند، فرمود: معنی آیه این است که او توانائی
ندارد کفر را در نظر آنان خوب جلوه دهد و یا ایمان را در نظر آنها مبغوض نماید. 36 - زراره گوید: به حضرت باقر علیه السّلام
عرض کردم معنی آیه شریفه: لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِ راطَکَ الْمُسْتَقِیمَ چیست: فرمود: اي زراره در این جا قصدش شما و یاران شما بود، اما
او از دیگران آسوده است. 37 - ابان بن تغلب گوید: امام باقر علیه السّلام فرمود: هنگامی که وارد کوفه شدي این حدیث را از من
صفحه 115 از 295
روایت کن که هر کس شهادت به وحدانیت خداوند بدهد بهشت براي او واجب میگردد، گوید: گفتم قربانت گردم همه گونه
مردم نزد من میآیند من این را به همه بگویم. فرمود: آري اي ابان حدیث را براي همه نقل کن، هنگامی که روز قیامت برپا شود
خداوند متعال همه گذشتگان و آیندگان را در یک جا گرد میآورد، و بعد لا اله الا اللَّه را از آنها میگیرد و مگر کسانی که
معتقد به ولایت و امامت ما باشند. 38 - حارث نضري گوید: از امام صادق علیه السّلام پرسیدم معنی کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ
چیست فرمود: هر چیزي به هلاکت میرسد مگر آنهائی که راه شما را گرفتهاند. 39 - ابو الطفیل گوید: علی علیه السّلام بالاي منبر
فرمودند: خداوند محمد را به نبوت مبعوث فرمود و او را به رسالت برانگیخت و برگزید، او در میان مردم به نشر علم و فضیلت
پرداخت و جامعه را از حقایق و مسائل دینی آگاه کرد و راه خداوند را به همه نشان داد. مفاتیح علوم نزد ما اهل بیت میباشد،
ابواب حکمت و معرفت و روشنائی و حقیقت نزد ما هست هر کس اهل بیت را دوست بدارد از ایمان خود سود میبرد و ایمان و
کفر، ج 1، ص: 230 اعمالش قبول میگردد و هر کس آنها را دوست نداشته باشد از ایمان خود سود نمیبرد و اعمالش قبول
نمیشود اگر چه در شب و روز خود را به زحمت بیفکند. 40 - ابو حمزه گوید: از حضرت باقر علیه السّلام سؤال کردم معنی آیه
شریفه کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ چیست فرمود: هر چیزي به هلاکت میرسد مگر وجه بعد فرمود: خداوند بزرگتر است از اینکه
بتوان او را تعریف کرد، معنی آیه این است که هر چیزي فانیشدنی است جز دین خدا، و وجه آن جانبی است که از آن جا وارد
میگردند. 41 - حارث نضري گوید: امام صادق علیه السّلام در تفسیر این آیه کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ فرمود: همه هلاك
میشوند مگر آنهائی که راه حق را در پیش بگیرند.
17 در فضیلت رفض،
-1 عتیبه گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند خوب نامی خداوند به شما عطا کرده مادامی که به گفتار ما عمل
کنید و به ما دروغ نسبت ندهید، امام علیه السّلام هنگامی این سخن را فرمودند که من به او عرض کردم مردي به من میگوید:
مواظب باش که از رافضیان به حساب نیائی. 2- ابو الجارود گوید: خداوند دو گوش او را کر کند همان طور که دو چشمش را
کور کرده که او این سخنان را از امام باقر علیه السّلام شنید که در پاسخ مردي که گفت: این مردم ما را رافضه خطاب میکنند
فرمود: من هم از رافضیان هستم، و این گفته را سه بار تکرار کردند. 3- ابو بصیر گوید: به امام باقر علیه السّلام گفتم: قربانت گردم
براي ما نامی انتخاب کردهاند که والیان بخاطر آن خون ما را حلال میدانند و مالهاي ما را میگیرند و ما را مورد عذاب و آزار
قرار میدهند فرمود: آن نام چیست، عرض کردم میگویند رافضی. ص: 231 امام باقر علیه السّلام فرمود: هفتاد
نفر از لشکریان فرعون او را ترك کردند و به طرف موسی علیه السّلام آمدند و در میان یاران موسی آنها بیش از همه به هارون
علاقه داشتند طرفداران موسی به این هفتاد نفر رافضی میگفتند، در این هنگام خداوند وحی کرد که نام آنها را در تورات ثبت
کن که من این نام را براي آنها برگزیدم. 4- سلیمان اعمش گوید: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم قربانت گردم مردم ما
را رافضی میگویند، رافضی چیست، امام علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند آنها نام شما را روافض نگذاشتهاند و خداوند در
تورات و انجیل بر زبان موسی و عیسی علیهما السّلام نام شما را رافضی نهاده است. موضوع این است که هفتاد نفر از فرعونیان او را
ترك کردند و داخل شریعت موسی شدند، از این جهت خداوند آنها رافضی نام نهاد و بعد به موسی وحی فرستاد که نام آنها را در
تورات ثبت کند تا این نام بر زبان محمد صلّی اللَّه علیه و اله هم جاري گردد. آن جماعت را خداوند از هم پراکنده ساخت و
شعبهها و قبائلی از آنها پیدا شد، آنها خیر را ترك کردند و شما از شر دست باز داشتید، شما با اهل بیت پیامبر خود ارتباط برقرار
کردید، و به جایی رفتید که پیامبر شما آنجا رفت، و شما کسی را اختیار کردید که خدا و رسول او را اختیار کردند. اینک شما را
بشارت میدهم که شما مورد رحمت و آمرزش خداوندي قرار گرفتهاید، خداوند از نیکوکاران شما قبول کرده و از بدکاران شما
صفحه 116 از 295
هم در گذشته است، و هر کس با عقیده شما به محشر نیاید خداوند حسنات او را قبول نمیکند و از گناهان او هم در نمیگذرد.
اي سلیمان آیا خوشحال شدي، گفتم باز هم بفرمائید فرمود: خداوند متعال فرشتگانی دارد که براي شما استغفار میکنند تا گناهان
شما فرو ریزد همان گونه که برگها از درخت فرو میریزند در هنگامی که بادها بودند خداوند میفرماید: کسانی که عرش و
اطراف او را حمل میکند تسبیح خداوند را میگویند و براي مؤمنان استغفار میکنند، به خداوند سوگند آنها شیعیان ما هستند.
ص: 232 اي سلیمان از این سخنان خوشحال شدي گفت: آري باز هم بفرمائید، فرمود: امروز کسی بر ملت
ابراهیم نیست جز شیعیان ما، و مردمان دیگر از این موضوع بهره و نصیبی ندارند.
18 گذشت از شیعیان و شفاعت از آنان
-1 داود بن سلیمان گوید: حضرت رضا علیه السّلام از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله
فرمود: هر گاه روز قیامت فرا رسد حساب شیعیان خود را خود رسیدگی میکنیم، هر کس فقط حسابش با خدا باشد ما حکم خود
را صادر میکنیم. خداوند متعال هم حکم ما را قبول میکند و هر کس حسابش با مردم باشد، ما از وي خواهش میکنیم حساب او
را به ما ببخشد، و اگر حساب او با ما باشد در این صورت ما حق داریم از وي درگذریم و عفوش نمائیم. 2- حضرت رضا علیه
السّلام از پدرانش از امام حسین علیهما السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند اي علی شیعیان خود را
بشارت بده که من از آنها شفاعت میکنم در آن روزي که جز شفاعت من کار دیگري نمیتوان کرد. 3- ابو الورد گوید: از
حضرت باقر علیه السّلام شنیدم میفرمود: هنگامی که روز قیامت برپا شود خداوند همه مردم را در یک زمینی جمع میکند، آنها
همه پا برهنه و لخت هستند، آنها را در راه محشر نگاه میدارند، آنها عرق میریزند و نفسها حبس میشوند، و مدتها در این
وضع بسر میبرند. بعد از این منادي از طرف عرش فریاد میزند پیامبر امی کجا هستند، مردم میگویند همه این ندا را شنیدند نام او
را ببرید، بار دیگر ندا میکنند پیامبر رحمت محمد بن عبد اللَّه کجا است در این جا رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله برمیخیزند و
جلو مردم قرار میگیرند. ص: 233 رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله جلو صف مردم حرکت میکنند تا به کنار
حوض میرسند، حوضی که طولش بین ایله و صنعا میباشد، پیامبر در کنار آن حوض توقف میکند و بعد امام شما را صدا میزند
و او در جلو مردم قرار میگیرد، و بعد اجازه میدهند. مردم بگذرند. امام باقر علیه السّلام فرمود: گروهی در آن روز وارد حوض
میگردند و گروهی از آن منع میشوند، هنگامی که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله مشاهده میکند بعضی از محبان ما را به کنار
حوض راه نمیدهند گریه میکند و میگوید: بار خدایا اینها شیعیان علی میباشند. راوي گوید: در این هنگام خداوند فرشتهاي را
میفرستد، آن فرشته میآید و میگوید: اي محمد چرا گریه میکنید، رسول خدا میفرماید چرا گریه نکنم در حالی که گروهی از
شیعیان علی را بطرف دوزخ میبرند و از ورود در حوض منع میکنند. در این هنگام خداوند متعال میفرماید اي محمد من آنها را
به تو بخشیدم، و بخاطر تو از گناهان آنها چشم پوشیدم و به گروهت ملحق نمودم، و آنها را به فرزندانت که مورد علاقه آنها بودند
بخشیدم اکنون آنان را وارد حوض میکنم و شفاعت تو را در باره آنان میپذیرم، و به تو احترام میگذارم. بعد از این حضرت باقر
علیه السّلام فرمود: در آن روز گروهی از مردان و زنان گریه میکنند و فریاد میزنند وا محمداه، در آن روز هر کس ما را دوست
- بدارد و از دشمنان ما برائت حاصل کند و آنها را دشمن بدارد در حزب ما محشور میگردد و در کنار حوض با ما خواهد بود. 4
محمد گوید: از حضرت باقر علیه السّلام سؤال کردم معنی آیه شریفه فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَ ناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً
چیست، فرمود: مؤمن گناهکار را روز قیامت براي حساب میآورند، خداوند خود بدون اینکه دیگران بدانند به حساب او رسیدگی
میکنند، و گناهان او را به وي تذکره میدهند. هنگامی که او به گناهان خود اقرار کرد خداوند به کاتبان نامه اعمال او دستور
ص: 234 میدهد گناهان او را تبدیل به حسنات کنید و به مردم هم نشان دهید، مردم میگویند این شخص یک
صفحه 117 از 295
گناه هم ندارد، در این جا خداوند دستور میدهد او را وارد بهشت کنند، این است تاویل این آیه و این در باره شیعیان گناهکار
میباشد. 5- علی بن مهدي از حضرت رضا علیه السّلام و او از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و
اله فرمود: محبت ما اهل بیت گناهان را از بین میبرد و نیکیها را مضاعف میگرداند و خداوند متعال مظلمه دوستان ما را قبول
میکند، مگر اینکه آنها نسبت به مؤمنان ظلم کنند و به آنها زیان برسانند. 6- مسعدة بن صدقه گوید: از حضرت صادق علیه السّلام
شنیدم فرمود: بخداوند سوگند هیچ کس در محبت علی علیه السّلام به هلاکت نخواهد رسید و او را در جاهائی که دوست دارد
مشاهده خواهد نمود، و کسانی که علی را دشمن میدارند به هلاکت نمیرسند مگر اینکه در جاهائی که دوست نمیدارند او را به
ببینند. 7- ابو لیلی از امام حسین علیه السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: محبت ما اهل بیت را داشته
باشید، هر کس با ما دوست باشد روز قیامت وارد بهشت میگردد و ما از او شفاعت میکنیم، به خداوند سوگند بندهاي از اعمال
خود سود نمیبرد و مگر اینکه حق ما را بشناسد. 8- ابو عاصم ضحاك گوید امام صادق از پدرانش علیهم السّلام روایت کرد که
جابر بن عبد اللَّه گفت در حضور رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله بودم و علی هم در آنجا بود، در این هنگام عمر بن خطاب با مردي
که گریبان او را گرفته بود وارد شد، رسول خدا فرمود: این مرد چکار کرده است. عمر گفت: یا رسول اللَّه این مرد میگوید شما
گفتهاید هر گاه مردي بگوید لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه وارد بهشت میگردد، و این سخن را هر گاه مردم بشنوند در کارها
جرأت پیدا میکنند، آیا تو این سخن را گفتهاي، فرمود: آري هنگامی که با این دوست باشد و به ولایت او معتقد گردد. 9- امام
حسن عسکري علیه السّلام از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی خداوند تو و
شیعیان و دوستان شیعیانت را مورد رحمت و مغفرت ص: 235 قرار داده و اینک تو را به این بشارت میدهم،
شرك در تو راه پیدا نکرد و دانش در تو جاي گرفته. 10 - حضرت رضا علیه السّلام از پدرانشان علیهم السّلام روایت میکند که
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: خداوند میفرماید هر کس به من و به پیامبر و ولی من ایمان بیاورد او را وارد بهشت میکنم
و به اعمال او توجهی ندارم. 11 - موسی بن بکر گوید: در خدمت حضرت صادق علیه السّلام بودیم که مردي گفت: از خداوند
آرزوي بهشت را دارم امام فرمود: شما در بهشت هستید از خداوند بخواهید شما را از آن بیرون نکند، آن مرد گفت: ما در دنیا
هستیم، امام فرمود: مگر شما به ولایت ما ایمان ندارید، گفت آري ایمان دارم، فرمود: همین معنی بهشت میباشد که هر کس به
آن اقرار کند در بهشت خواهد بود از خداوند بخواهید که آن را از شما نگیرد. 12 - حضرت باقر علیه السّلام فرمود: آتش را
مشاهده نخواهد کرد کسی که ولایت را قبول کند. 13 - مالک بن اعین گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: مگر نمیخواهید
به این خوشحال گردید که نماز بگذارید و زکاة بدهید و زبان خود را نگه دارید و بعد وارد بهشت شوید. 14 - یوسف بن ثابت
گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: هیچ عملی به مؤمن زیان نمیرساند و هیچ کاري براي کافر سودي ندارد، مگر مشاهده
نمیکنی که خداوند فرمود: علت آن که انفاق و صدقات آنها مورد قبول قرار نگرفت این بود که آنها به خدا و رسول کافر شدند و
در کفر خود مردند. 15 - محمد بن مسلم گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند هر کس معتقد به ولایت ما
باشد آتش را نخواهد دید، گوید گفتم: در میان آنها کسانی هستند که هر کاري میکنند، فرمود: اگر یکی از آنها کار بدي کرد
مبتلا به بیماري در بدن میشود تا کفاره گناهان گردد. اگر بیمار نشد خداوند روزي او را تنگ میکند، و اگر این هم نشد در
هنگام ص: 236 مرگ خداوند بر او سخت میگیرد و جانش را به سختی قبض میکند تا هنگامی که روز قیامت
در محضر خداوند حاضر میگردد گناهی نداشته باشد و بعد او را وارد بهشت میگرداند. 16 - یعقوب بن شعیب گوید: خدمت
حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم مردي همه کار را میکند ولی به ولایت شما هم اعتقاد دارد، فرمود: براي این مرد امید
نجات هست ولی براي ناصبی هرگز امید نجات نیست، و اگر آن طور است که میگوئید خداوند او را گرفتار فقر و یا بیماري
میکند تا گناهانش پاك گردد و بعد او را از دنیا میبرد. 17 - ابن ابی یعفور گوید: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم من
صفحه 118 از 295
با مردم رفت و آمد دارم و گاهی با کمال تعجب مشاهده میکنیم گروهی که به ولایت شما عقیده ندارند و به دیگران دل بستهاند
داراي امانت و صداقت و وفاء به عهد میباشند. ولی از آن طرف کسانی که به شما عقیده دارند و ولایت شما را قبول میکنند مانند
آنها امانت و صداقت ندارند و وفاء به عهد و پیمانها نمیکنید، راوي گوید: در این هنگام امام در جاي خود مستقر شد و متوجه
من شد و فرمود: دین ندارند کسانی که به ولایت امام جائري اعتقاد پیدا میکنند. از آن طرف هر کس به ولایت امام عادلی که از
جانب خداوند معین میگردد اعتقاد پیدا کند براي او عتابی نخواهد بود، گوید: گفتم: آنها دین ندارند و اینها خطري برایشان
نیست، فرمود: هم چنین است بعد فرمود: مگر نشنیدهاي که خداوند در قرآن مجید میفرماید: خدا دوست کسانی است که ایمان
آوردهاند، آنها را از تاریکیها بیرون میکند و به روشنایی وارد میگرداند یعنی آنها را از تاریکیهاي گناه بیرون میآورد و به
توبه و مغفرت موفق میدارد زیرا آنها به امام عادلی که از طرف خداوند معین شده اعتقاد پیدا کردهاند. بعد فرمود: اما آیه شریفه و
کسانی که کافر شدند آنها دوستان طاغوت هستند ص: 237 که آنها را از نور خارج میکنند و به تاریکیها
هدایت مینمایند، گفتم مقصود در این جا کفار هستند چون فرموده است وَ الَّذِینَ کَفَرُوا، امام فرمود: مگر کافر نور دارد که آنها را
از نور خارج کند و به تاریکیها ببرد. مقصود آیه شریفه این است که آنها در نور اسلام بودند و بعد از اینکه دنبال امام جائري که
از طرف خداوند معین نشده رفتند، آنها را از نور اسلام بیرون میکنند و به ظلمات کفر میکشانند، و خداوند هم براي آنها آتش را
لازم گردانید و گفت: أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ. 18 - مهزم اسدي گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود:
خداوند متعال میفرماید: من هر کسی را که به امام باطل ایمان بیاورد عذاب خواهم کرد، اگر چه آن مردم در کارهاي خود نیکو
باشند و از هر کسی که از امام حق پیروي کند میگذرم اگر چه آن کس بدکار باشد. راوي گوید: عرض کردم خداوند از آن
نمیگذرد ولی از اینها میگذرد، فرمود: آري خداوند آنها را از تاریکیها نجات میدهد و به روشنائیها هدایت میکند. در
روایت دیگري آمده که فرمود: دشمنان امیر المؤمنین علی علیه السّلام در آتش مخلد هستند، و اگر چه اهل ورع و تقوي و زهد و
عبادت باشند، و کسانی که به علی معتقد میباشند در بهشت جاودان میباشند اگر چه اهل گناه و معصیت باشند. 19 - در تفسیر
امام علیه السّلام است که موسی بن جعفر علیهما السّلام در تفسیر آیه شریفه أُولئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَۀَ بِالْهُدي فَما رَبِحَتْ
تِجارَتُهُمْ وَ ما کانُوا مُهْتَدِینَ فرمود: آنها کسانی هستند که دین خداوند را فروختند و در عوض کفر را برگزیدند. فَما رَبِحَتْ
تِجارَتُهُمْ یعنی در تجارت آخرت سودي نبردند، زیرا آنها آتش دوزخ و انواع عذاب آن را خریدند و از بهشتی که براي آنان مهیا
شده بود درگذشتند وَ ما کانُوا مُهْتَدِینَ یعنی بسوي حق و حقیقت و راه درست هدایت نشدند. هنگامی که این آیه شریفه فرود آمد
گروهی نزد رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله آمدند و گفتند ص: 238 یا رسول اللَّه پاك و منزه است آن خدائی
که روزي میدهد، مشاهده نمیکنید فلان شخص از مال دنیا چیزي نداشت و دست او خالی بود، ولی با گروهی بعنوان خدمت کار
به سفر دریائی رفتند. آن جماعت در اثر خدمت او حقش را دادند و او را با خود به چین بردند، و او را در مال التجارة خود سهیم
کردند او هم چنین متاع و اثاثیه خرید و با خود آورد، و آنها را فروخت و ده برابر سود برد، و او اکنون یکی از مال داران و
ثروتمندان اهل مدینه میباشند. گروهی دیگر که در خدمت آن حضرت بودند گفتند یا رسول اللَّه مگر مشاهده نمیکنی فلانی که
حالش بسیار خوب و مالدار بود، زندگی مجلل و با شکوهی داشت و خیرات و مبرات میکرد، و همه اسباب و وسائل و ابزار کار
در اختیارش بود، ولی حرص و آز او را وادار کرد به سفر دریائی برود. او در هنگام تلاطم دریا و ایام موج خیز و طوفانی سوار یک
کشتی بدون اطمینان شد، ملاحان و دریانوردان هم ضعیف و ناتوان بودند، او به حرکت خود ادامه داد تا به وسط دریا رسید، در
این هنگام بادي شدید وزید و او را بطرف ساحل کشانید و همه ثروتها و اموالش غرق شد و اینک با فقر و حسرت بسر میبرد.
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: آیا بگویم بهتر از اول و بدتر از دوم کیست، گفتند: بفرمائید یا رسول اللَّه فرمود: اما آن
کس که حالش از اول بهتر است مردي است که اعتقاد راستین به محمد و علی که برادر و ولی و جانشین او میباشد دارد. علی
صفحه 119 از 295
میوه دل رسول اللَّه میباشد و از وي مخلصانه اطاعت میکند، مردیکه اعتقاد به محمد و علی دارد خداوند و پیامبر و علی از وي
سپاسگزاري میکنند، و بدین وسیله خیر دنیا و آخرت به او میرسد و به او زبانی میدهند که از نعمتهاي خدائی سپاسگزاري
میکند. به این بنده دلی شاکر عطا میگردد، او از هر چه خداوند براي او مقدر کند راضی میباشد، و از هر چه از دشمنان آل
محمد علیهم السّلام به او میرسد صبر میکند، و از ص: 239 این جهت خداوند او را در زمین و آسمان بزرگ
میکند و از رضوان و کرامتهاي خود به او میدهد و این تجارت سودمندتر و بهتر و گواراتر است. اما آن کس که حالش از
دومی بدتر است مردي است که با حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله بعنوان برادري بیعت کرده است، و با او موافقت نموده و با
دوستان او دوست شده، و با دشمنان او دشمن شده است. بعد از این بیعت خود را شکسته و با او مخالفت نموده و با دشمنانش
همدست شده است این چنین شخصی به سبب اعمال زشت خود پایانش به بدي ختم میگردد و گرفتار عذابی میشود که از وي
دست برنمیدارد، او در دنیا و آخرت زیان میبیند. بعد از این رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي بندگان خدا به کسانی که
مورد اکرام و احترام خداوند هستند خدمت کنید، خداوند آنها را برگزیده و آنها را بهترین مردم روي زمین قرار داده و او را از میان
همه مردم اختیار کرده است. آن مرد برگزیده علی بن ابی طالب علیه السّلام است که خداوند بعد از محمد صلّی اللَّه علیه و اله او را
اختیار کرده است، باید دوستان او را دوست داشت و دشمنان او را دشمن گرفت و حقوق همدیگر را در این باره مراعات کرد،
مراعات علی علیه السّلام بهتر از مراعات آن بازرگانی است که مراعات رفیق شما را در سفر چین رعایت کردند و او را مالدار
نمودند. متوجه باشید که پارهاي از شیعیان علی علیه السّلام روز قیامت در محشر حاضر میگردند و گناهان آنها در کفه میزان چنان
سنگین میگردد که از کوههاي بلند و امواج دریاها هم سنگینتر است، مردم میگویند: این بنده هلاك شد و نجاتی براي او نیست
و همواره در عذاب خواهد بود. در این هنگام از طرف خداوند ندا میآید اي بنده خطاکاري که این گناهان را مرتکب شدي آیا
در برابر این همه گناه حسنهاي هم داري که با گناهت مساوي شود و وارد بهشت گردي و مورد عنایت خداوند قرار گیري و
مشمول وعده خدا شوي. ص: 240 بنده میگوید: من نمیدانم، منادي خداوند به او میگوید: خداوند امر
میکند که در میان مردم فریاد بزن و خود را معرفی کن و بگو من فلان فرزند فلان و از فلان شهر هستم، و اینک گناهان زیادي با
خود آوردهام و در مقابل آن حسناتی ندارم، و اینک اگر از کسی کمکی برمیآید از من یاري کند، زیرا من اکنون به آن نیاز
دارم. هنگامی که این مرد با فریاد استغاثه میکند نخستین کسی که به او پاسخ میدهد علی بن ابی طالب علیه السّلام میباشد و
میگوید: لبیک اي کسی که در محبت من مورد آزمایش قرار گرفتی و براي دشمنی با من مظلوم واقع شدي. بعد او را با
طلبکارانش که گروه زیادي هستند در حدود پانصد نفر میباشند حاضر میکنند و همه از وي شکایت دارند و حق خود را
میخواهند، آنها میگویند یا امیر المؤمنین ما برادران مؤمن او هستیم و او به ما نیکی میکرد و ما را احترام مینمود و در معاشرت و
رفتار خود با ما حسن سلوك داشت و به ما محبت و احسان مینمود. اینک ما هم عبادتها و طاعات خود را به او بخشیدیم، علی
علیه السّلام میفرمایند حالا که شما اعمال خود را به او بخشیدید پس چگونه وارد بهشت میشوید، میگویند با رحمت واسعه
خداوند که شامل دوستانت میگردد وارد بهشت میگردیم اي برادر رسول خدا. در این هنگام از طرف خدا نداء میآید اي برادر
رسول خدا، اینها برادران مؤمن او هستند که همه اعمال خود را به او بذل کردند و اینک تو چه میخواهی به او بدهی، و من بین
او و گناهانش حکمیت میکنم و اینک او را بخاطر دوستی او با تو میآمرزم. اما بین او و کسانی که از وي طلب دارند و اینک از
او شکایت میکنند باید در این جا بین آنها را نیز اصلاح کنم، علی علیه السّلام میفرمایند بار خدایا هر چه اراده کردي امر کن تا
انجام دهم، خداوند میفرماید اي علی از او نزد طلبکارانش ضمانت کن و او را آزاد ساز. ص: 241 در این جا
علی علیه السّلام میفرمایند نزد من بیائید تا طلب شما را از طرف او بدهم، آنها میگویند اي برادر رسول خدا ما در برابر مطالبه
خود از شما میخواهیم فقط ثواب یکی از نفسهائی که در هنگام خوابیدن بر فراش رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله داشتهاید به ما
صفحه 120 از 295
بدهید. علی علیه السّلام فرمود: من خواستههاي شما را اجابت کردم و هر چه میخواهید میدهم، در این هنگام خداوند متعال
میفرماید اي بندگان من بنگرید که چگونه علی از شما ضمانت کرد و شما را از عذاب رهانید و مورد لطف و احسان خود قرار
داد. بعد از آن خداوند مقام آنها را در بهشت نشان میدهد و آنها متوجه میگردند که ثواب یک نفس از نفسهاي علی علیه السّلام
در لیلۀ المبیت آن همه پاداشها دارد، و خداوند به این وسیله علی را ضامن قرار میدهد و او طلب مؤمنان و دوستان خود را
میدهد. خداوند متعال بعد از این مقامات عالیه و منازل مجللی به آنها نشان میدهد که هرگز دیدگان آنها ندیده و گوشها آن را
نشنیده و در دل هیچ انسانی خطور نکرده است، آنها میگویند بار خدایا اکنون که همه اینها متعلق به ما میباشد، پس انبیاء و
صدیقان و صالحان و مؤمنان در کجا قرار خواهند گرفت آنها خیال میکنند که همه بهشت را به آنها دادهاند. در این هنگام از
طرف خداوند ندا میآید: اي بندگان من اینها همه ثواب یک نفس از انفاس علی بن ابی طالب میباشد که شما آن را خواستید،
اینک خدا آن را به شما داد، بعد از این آن مؤمنان همراه آن مؤمنی که از وي طلب کار بودند در آن مقامها در بهشت قدم
میگذارند و از نعمتهاي خداوند برخوردار میگردند. آنها بعد از ورود به بهشت مشاهده میکنند که علی علیه السّلام در آنجا
مملکتهائی دارد که چندین برابر آن است که براي دوستش بذل کرده است، سپس رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: آیا
این مقام براي منزل کردن بهتر است و یا وارد شدن در کنار درخت زقوم که براي مخالفان وصی من علی بن ابی طالب فراهم شده
20 - در تفسیر امام علیه السّلام آمده که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: خداوند متعال روز است. ص: 242
قیامت گروهی را مبعوث میکند که میزان آنها از گناه پر است، به آنها میگویند اینها گناهان شما هست پس حسنات شما کجا
هستند، اگر کارهاي نیکی نداشته باشید هلاك میگردید. آنها میگویند بار خدایا ما کار نیکی نداریم که ارائه دهیم، خداوند
متعال میفرماید: اگر شما کار نیکی از خود مشاهده نمیکنید، من اکنون کار نیک شما را معرفی میکنم و پاداش آن را به شما
میدهم، بعد از این یک کاغذ کوچک را میآورند و در میزان میگذارند. آنها مشاهده میکنند حسنات آنها از سیئات فراتر
رفت به اندازهاي که فاصله آنها بیشتر از بین زمین و آسمان شد، در این هنگام به آنها میگویند اینک دست پدر و مادر و برادران و
خواهران و دوستان خود را بگیرید و همه آنها را وارد بهشت کنید. اهل محشر میگویند: بار خدایا ما گناهان آنها را دانستیم و
میخواهیم بدانیم حسنات آنها چه بوده است، خداوند متعال میفرماید: اي بندگان من یکی از آنها به برادر خود مقداري بدهکاري
دارد میگوید: من تو را بخاطر محبتی که به علی بن ابی طالب داري دوست میدارم، و اینک بقیه طلبی که از من دارید بگیرید.
رفیقش میگوید: من بخاطر علی علیه السّلام آن را به تو بخشیدم، و هر چه هم میخواهی باز هم به تو میدهم در این هنگام
خداوند از آنها تقدیر میکند و گناهان آنها را میآمرزد و آن را در گوشهاي از صحائف اعمال آنها قرار میدهد و براي آنان و
والدین آنها بهشت را لازم میگرداند. مصقله طحان از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: شما قبول کنید هر کس
به محبت و ولایت ما بمیرد اهل بهشت میباشد، و خداوند میفرماید: بر ما حق است که مؤمنان را نجات دهیم. 22 - ابو ولاد گوید:
به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم مردي از یاران ما که مسلمانی پرهیزگار و نمازگزار میباشد مبتلا به لهویات شده و ساز
و آواز گوش ص: 243 میکند، فرمود: این لهویات او را از نماز گزاردن در وقت و یا روزه گرفتن باز میدارد،
او عیادت بیماران و دیدار برادران و یا تشییع جنازه مردگان را ترك کرده است. گفتم خیر همه این کارها را انجام میدهد و
لهویات مانع کارهاي نیک او نشده است، فرمودند: این لهویات از کامهاي شیطان است و ان شاء اللَّه خداوند آنها را بر وي خواهد
بخشید، بعد فرمود: گروهی از فرشتگان از فرو رفتن فرزندان آدم در لذتها و فساد عیبجوئی کردند در لذتهاي حلال نه حرام.
خداوند متعال از این عیبجوئی فرشتگان ناراحت گردید، و بعد در باطن آنها شوق استفاده از لذات و شهوات پدید آورد تا آنها
مشاهده کنند که آدمیان چگونه هستند و خواستههاي آنان چیست و از این به بعد فرزندان آدم را سرزنش نکنند و آنها را به عنوان
عیاش و فاسد معرفی ننماید. فرشتگان هنگامی که متوجه شدند خداوند میخواهد آنها را در معرض آزمایش قرار دهد فریاد
صفحه 121 از 295
برآوردند و از خداوند خواستند آنها را مورد امتحان قرار ندهد و گفتند: بار خدایا از ما بگذر، و ما را بار دیگر مانند اول قرار ده و
ما میترسیم که در این جا گرفتار شویم. در این هنگام خداوند طبیعت استفاده از لذات را از آنها برداشت، هنگامی که روز قیامت
برقرار گردد و بهشتیان وارد بهشت گردند فرشتگان از آنها اذن میخواهند و نزد آنها میآیند و بر آنها سلام میکنند و میگویند
رحمت خدا بر شما باد که در دنیا صبر کردید و خود را از لذات و شهوات نگاه داشتید. 23 - ابو عبد الرحمن گوید: حضرت صادق
علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله در یک سفري بودند در حین حرکت ناگهان فرود آمدند و پنج بار سجده کردند
و بار دیگر سوار شدند، یکی از اصحاب سؤال کرد یا رسول اللَّه امروز کاري کردي که در گذشته انجام نمیدادي. فرمود: جبرئیل
نزد من آمد و بشارت داد که علی در بهشت است و من براي سپاسگزاري از خدا شکر کردم و هنگامی که سرم را برداشتم گفت:
فاطمه هم در ص: 244 بهشت میباشند، بار دیگر سجده کردم و چون سر برداشتم گفت: حسن و حسین دو سید
جوانان اهل بهشت هم در بهشت میباشند. من بار دیگر سجده کردم و هنگامی که سرم را برداشتم گفت: کسانی که آنها را
دوست میدارند آنها هم در بهشت میباشند بار دیگر سجده کردم، و چون سر برداشتم گفت دوستان آنها نیز در بهشت هستند بار
دیگر هم به سجده رفتم. 24 - ابن عباس گوید: از حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله شنیدم میفرمود: اي مردم ما در روز قیامت
چهار نفر سواره هستیم و دیگران پیاده هستند، یکی از یاران آن جناب عرض کرد: قربانت گردم آن سواران کدام اشخاص هستند.
فرمود: من که بر براق سوار میشوم، و برادرم صالح که بر شتر خدا که قومش او را پی کردند سوار میشود، و دخترم زهرا که بر
شتر عضباء من سوار خواهد شد و علی بن ابی طالب که بر یکی از شتران بهشت سوار میشود. مهار آن شتر از مروارید تر میباشد
و دو چشمش از یاقوت سرخ است، شکمش از زبرجد سبز رنگ میباشد بالاي آن شتر قبهاي از لؤلؤ سفید قرار دارد که بیرون و
درون آن مشاهده میشود. بیرون آن رحمت خداوند و درون آن عفو خداوند قرار دارد، هر گاه این شتر جلو میآید میدرخشد و
هر گاه به عقب برود باز هم جلب توجه میکند، علی مقابل من حرکت میکند و بر سر او تاجی قرار دارد که نور آن همه جا را
روشن میکند. آن تاج هفتاد گوشه دارد و از هر گوشهاي ستارهاي میدرخشد، پرچم حمد را در دست میگیرد و روز قیامت فریاد
میزند لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه او از هر گروهی که میگذرد خیال میکنند او پیامبري مرسل و یا فرشتهاي مقرب است. در
این هنگام از طرف عرش فریاد میزنند که اي مردم او فرشته مقرب و پیامبر مرسل نیست و از حاملان عرش هم نمیباشد او علی بن
ابی طالب علیه السّلام میباشد، بعد از این شیعیان او میآیند میگویند شما که هستید اظهار میدارند شیعیان علی هستیم، در این جا
به آنان خطاب میشود اي علویان در آسایش ص: 245 هستید و با هر کس دوست بودید وارد بهشت گردید.
-25 ابو بصیر از حضرت باقر و او از پدرانش علیه السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی چه کار
میکنی هنگامی که کنار جهنم قرار گیري و پل را هم کشیده باشند، به مردم میگویند از پل بگذرید، تو به جهنم میگوئی این
مال من و این هم مال تو علی علیه السّلام گفت یا رسول اللَّه آنها کدام افراد هستند فرمود: آنها شیعیان تو هستند که با تو خواهند
بود. 26 - عبد اللَّه بن سنان گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: خداوند متعال ابا ندارد امتی را عذاب کند که از امامی باطل
که بخداوند ارتباطی ندارد پیروي کنند اگر چه آن امت نیکوکار باشند، و از آن طرف برایش مانعی ندارد امتی را که از یک امام
منصوب از طرف خدا را اطاعت میکند مورد رحمت قرار دهد اگر چه آن امت بدکار باشند. 27 - ابو بصیر گوید: خدمت حضرت
صادق علیه السّلام رسیدم فرمود: ابو حمزه ثمالی در چه حالی است گفتم: هنگامی که او را ترك کردم بیمار بود، فرمود: هنگامی
که مراجعت کردي سلام مرا به او برسان، و به او بگو در فلان روز و فلان ماه جهان را وداع خواهی گفت. ابو بصیر گوید: قربانت
گردم، به خداوند سوگند شما به او محبت داشتید و او هم از شیعیان شما بشمار میرود، فرمود: راست میگوئی آنچه در نزد ما
هست براي شما بهتر است، گفتم: شیعیان شما با شما هستند، فرمود: اگر او از خداوند بترسد و مراقب فرمایشات پیغمبر باشد و از
گناهان دست باز دارد با ما خواهد بود. راوي گوید: ما در آن سال از خدمت امام صادق علیه السّلام مرخص شدیم، و ابو حمزه
صفحه 122 از 295
پس از مدتی درگذشت. 28 - عبید بن زراره گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم و بقباق هم در نزد آن جناب بود،
گفتم: قربانت گردم مردي بنی امیه را دوست میدارد، آیا او از آنها به حساب میآید فرمود: آري گفتم مردي شما را دوست
میدارد او هم با شما خواهد بود فرمود: آري، گفتم: اگر چه زنا کند و یا دزدي نماید، امام متوجه بقباق ص:
246 شد و با اشاره گفت: آري. زید شحام گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم، امام فرمود: اي زید توبهات را تجدید
کن و عبادت را از نو شروع کن گوید: با خود گفتم شاید مرگم نزدیک شده است، در این جا امام علیه السّلام فرمودند: اي زید
برایت در نزد ما خیري نیست ولی تو از شیعیان ما هستی. صراط و میزان در دست ما هست و ما به حساب شیعیان خود میرسیم، اي
زید به خداوند سوگند ما از شما به خودتان مهربانتر هستیم، اي زید من شما را در مقامت در بهشت مینگرم و رفیقت حارث بن
مغیره نضري هم با شما هست. عمرو بن الیاس گوید: من و پدرم بر ابو بکر حضرمی وارد شدیم در حالی که جان میداد، گفت: اي
عمرو اینک هنگامی که دروغ بگویم نیست، من گواهی میدهم که از جعفر بن محمد علیها السلام شنیدم فرمود: آتش به کسی که
معتقد به ولایت و امامت ما باشد نمیرسد. در روایت دیگري از همین عمرو وارد شده که ابو بکر حضرمی در هنگام وفات گفت:
از امام صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: هیچ کس از شما وارد آتش نخواهد شد. 31 - صفوان جمال گوید: خدمت حضرت صادق
علیه السّلام رسیدم و عرض کردم شما میفرمائید شیعیان ما در بهشت هستند، در حالی که میان آنها افرادي هستند که گناه میکنند،
و کارهاي زشت انجام میدهند و اموال مردم را میخورند و شرب خمر مینمایند و از دنیا لذت میبرند. فرمود: آري آنها در
بهشت هستند و اینک بدان شیعیان مؤمن ما از دنیا خارج نمیگردند تا آنگاه که مبتلا به قرض و یا بیماري و فقر بشوند، اگر گرفتار
اینها نشدند خداوند در هنگام مرگ به آنها سخت میگیرد تا بدون گناه از جهان خارج گردند. گوید: گفتم: پدر و مادرم فدایت
باد، پس مظالم آنها را که میدهد، فرمود: خداوند حساب مردم را در دست محمد و علی علیها السلام قرار میدهد، و هر گاه یکی
از ص: 247 شیعیان ما مدیون باشد ما از حقی که در مال آنها داریم حساب میکنیم، و اگر حقی از خداوند در
گردن او باشد از خدا میخواهیم او را ببخشد، و او را با فضل و عنایت خدا و شفاعت محمد و علی وارد بهشت میکنیم. 32 - ابو
مریم سلولی گوید: از حضرت رسول صلی اللَّه علیه و اله شنیدم فرمود: اي علی خداوند تو را زینتی داده که به هیچ یک از
بندگانش نداده است، و آن زهد در دنیا میباشد، تو از دنیا چیزي برنمیداري و آن هم چیزي از تو نمیگیرد، خداوند محبت فقرا
را در دل تو نهاده و آنها تو را رهبر و امام خود گرفتهاند و تو هم از آنها به عنوان پیرو راضیشدهاي. خوشا بحال آنهائی که تو را
دوست بدارند و سخنانت را تصدیق کنند، و بدا بحال کسانی که با تو دشمنی کنند و گفتهات را تکذیب نمایند، کسانی که تو را
دوست میدارند و گفتههاي تو را تصدیق میکنند در خانهات با تو همسایه خواهند بود با تو همنشین خواهند شد. اما کسانی که با
تو دشمنی کنند و سخنانت را دروغ بدانند و گفتههایت را قبول ننمایند بر خداوند لازم است که آنها را در جاي دروغگویان قرار
دهد، و روز قیامت با آنها معامله کذابان خواهد کرد و در زمره آنها محشور خواهد گردانید. 33 - حسن بن علی فرزند دختر الیاس
روایت میکند که جدش الیاس در هنگام وفات گفت گواه باشید که اینک ساعت و لحظه دروغ گفتن نیست، من از امام صادق
علیه السّلام شنیدم میفرمود: به خداوند سوگند هر بندهاي که به محبت خدا و رسول و ائمه و اعتقاد به ولایت آنان از دنیا برود
آتش دوزخ او را آسیب نمیرساند و این سخن را سه بار تکرار کردند. 34 - ابو محمد حرانی گوید: امیر المؤمنین علیه السّلام
فرمود: هر یک از شیعیان که مرتکب گناهی شوند و یا یکی از منهیات را انجام دهند در هنگام مرگ گرفتار میشوند تا گناهان
آنها پاك گردد، این ابتلا در مال و یا فرزندان او پیش میآید، و یا خود بیمار میگردد، تا هنگامی که به ملاقات رحمت خداوند
میرسد گناهی نداشته باشد. ص: 248 اگر چنانچه از گناهانش چیزي باقی ماند در هنگام مرگ جانش به سختی
بیرون میرود تا بدون گناه و پاك از دنیا برود. 35 - ابو رزین گوید: حضرت امام سجاد علیه السّلام فرمود: هر کس ما را براي خدا
دوست بدارد دوستیها به او سود میرساند و اگر چه در کوههاي دیلم باشد، و اگر دوستی او با ما براي غیر خدا باشد باز خداوند
صفحه 123 از 295
هر چه بخواهد میکند، محبت ما خانواده گناهان را ساقط میکند همان گونه که باد برگها را از درخت میریزد. 36 - طلحۀ بن
زید گوید: حضرت صادق علیه السّلام از پدرانش روایت میکند که رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله فرمود: جبرئیل نزد من آمد و
گفت: اي محمد خداوند به تو سلام میرساند و میفرماید برادرت علی را مژده بده که من دوستان او را عذاب نمیکنم و به
دشمنان او هم ترحم نمیکنم. 37 - ابو بکر حضر میگوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر کافري در هنگام مرگ به آن چه
عقیده دارید اعتقاد پیدا کند آتش بدن او را فرا نمیگیرد. 38 - شجره گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: اي شجره با محبت ما
گناهان شما مورد مغفرت قرار میگیرد. 39 - سماعۀ بن مهران خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسید، امام فرمود: اي سماعۀ
بدترین مردم کیست گفت: ما هستیم یا بن رسول اللَّه، امام علیه السّلام از این سخن ناراحت شد و رنگ مبارکش سرخ گردید و از
حالت تکیه خارج شد و در جاي خود قرار گرفت و گفت: اي سماعه بدترین مردم در نزد مردم کدام اشخاص هستند. فرمود: یا ابن
رسول اللَّه به خداوند سوگند من دروغ نگفتم بدترین مردم در نزد مردم ما هستیم آنها ما را کافر و رافضی میخوانند، امام فرمود:
چه کار میکنید در آن هنگام که شما را بطرف بهشت و آنها را بطرف جهنم میکشانند، آنها در آن هنگام بطرف شما نگاه
میکنند و میگویند ما را چه شده مردانی که در نظر ما از اشرار بودند در این جا مشاهده نمیکنیم. اي سماعه اگر یکی از شما کار
بدي بکند ما روز قیامت با پاي پیاده بطرف ص: 249 خداوند میرویم و از او شفاعت میکنیم و خداوند هم
شفاعت ما را قبول میکند، بخداوند سوگند از شما بیش از یک نفر به جهنم نخواهند رفت، اینک براي رسیدن به درجات بر هم
سبقت بگیرید، و با پرهیزگاري دشمنان خود را رو سیاه کنید و غم و اندوه در دل آنها بگذارید. 40 - امام هادي علیه السّلام
میفرماید: علی علیه السّلام فرمودند: از رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله شنیدم میفرمود: هنگامی که روز قیامت مردم جمع شوند
منادي فریاد میزند یا رسول اللَّه خداوند به تو اختیار داده که دوستان خود و اهل بیت خود را که با آنها با محبت رفتار کردهاند
پاداش بدهی. و هم چنین کسانی که با آنها دشمنی کردهاند آنها را هم مجازات کنی و هر طور دلت میخواهد با آنها رفتار نمائی،
رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله فرمود: من میگویم بار خدایا میخواهم دوستان خود و اهل بیت را در بهشت جاي دهم و آن مقامی
است شایسته که خود وعده آن را دادهاي. 41 - دعبل از حضرت رضا و او از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا
صلی اللَّه علیه و اله در تفسیر آیه شریفه أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ فرمود: که این آیه در باره من و علی فرود آمد و آن اینست
که روز قیامت من و علی از مردم شفاعت میکنیم. رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله فرمود: هنگامی که روز قیامت شود خداوند مرا و
تو را اي علی شفیع قرار میدهد و مرا با تو لباس میپوشاند، و بعد به تو خطاب میکند و میفرماید: اینک هر کس با شما دشمنی
میکرد او را وارد دوزخ کنید و هر کس با شما دوست بود او را وارد بهشت سازید زیرا او مؤمن میباشد. 42 - ابو بصیر گوید: در
خدمت حضرت صادق علیه السّلام حج کردم، هنگامی که با هم در طواف بودیم گفتم: یا ابن رسول اللَّه خداوند این مردم را مورد
رحمت قرار دهد، فرمود: اي ابا بصیر اکثر این مردمی را که مشاهده میکنی بوزینه و خوك هستند، گفتم: آنها را به من نشان
دهید. گوید: امام در این هنگام سخنانی بر زبان جاري کردند و بعد دست خود را به دیدگان من نهادند مشاهده کردم آنها همه
بوزینه و یا خوك میباشند، من از این ص: 250 وضع وحشت کردم، امام بار دیگر دست بر دیدگانم گذاشت و
مانند اولی شد. بعد فرمود: اي ابا محمد شما در بهشت در نعمت و رفاه بسر میبرید در حالی که در جهنم از شما جستجو میکنند
ولی هرگز شما را پیدا نمیکنند، به خداوند سوگند یک نفر هم از شما وارد جهنم نخواهد شد. 43 - علی بن ابی حمزه از امام
صادق و او از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که فرمود: رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله فرمودند به جبرئیل گفت: خداوند
متعال میفرماید: هر کس به وحدانیت من و رسالت بنده من محمد و به جانشینی علی و فرزندان او معتقد گردد او را وارد بهشت
میکنم و از دوزخ نجاتش میدهم. او را در جوار خود جاي میدهم و از کرامتهاي خود به او میدهم، و نعمت خود را براي او
کامل میکنم و او را از مخصوصان و برگزیدگان خود مینمایم، هر گاه مرا صدا بزند جوابش میدهم، و اگر دعا کند مستجاب
صفحه 124 از 295
میسازم و هر چه از من بخواهد به او میدهم، اگر سکوت کند من ابتداء به او توجه میکنم، اگر از من فرار کند من او را طلب
میکنم، و اگر برگردد میپذیرم، و اگر در خانهام را بکوبد باز مینمایم. هر کس به وحدانیت من گواهی ندهد و به رسالت محمد
صلی اللَّه علیه و اله که بنده و فرستاده من میباشد اعتقاد پیدا نکند و گواهی ندهد که علی بن ابی طالب علیه السّلام خلیفه من
هست و به امامت فرزندان او ایمان نیاورد به نعمتهاي من کافر شده است. او مرا کوچک شمرده و به آیات من کفران ورزیده و به
کتابهاي من ایمان نیاورده است اگر در خانه من بیاید راهش نمیدهم و اگر از من چیزي بخواهد محرومش میکنم، و اگر مرا صدا
بزند جوابش نمیدهم و اگر دعا کند اجابت نمیکنم، و اگر به من امیدوار باشد مایوس مینمایم اینها پاداش او میباشد و من به
بندگان ستم نمیکنم. 44 - بدر بن ولید گوید: یحیی بن سابور خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسید تا با آن جناب وداع کند،
امام فرمود: بخداوند سوگند، شما بر حق هستید و مخالفان ص: 251 شما در طریق حق نیستند، و من یقین دارم
که شما در بهشت میباشید، و خداوند به همین زوديها دیدگان شما را روشن میکند. 45 - زراره گوید: امام باقر علیه السّلام
فرمود: کسی که به ولایت ما معتقد باشد طعم آتش را نخواهد دید. 46 - بکّار حضرمی گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود:
هنگامی که عکرمه غلام ابن عباس را وفات رسید او را از جایش انتقال دادند، امام فرمود: اگر من او را دریابم سخنی به او تعلیم
خواهم داد که آتش او را آسیب نرساند، در این هنگام مردي داخل شد و گفت: عکرمه درگذشت امام فرمود: پدرم میگفت ما او
را تعلیم دادیم، و آن ولایت و امامت ما بود. 47 - اصبغ بن نباته گوید: حارث همدانی خدمت حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام
آمد در حالی که من و گروهی از شیعیان هم با وي بودیم، حارث اندکی کمرش خم شده بود و با عصا راه میرفت و بیمار هم
بود، امیر المؤمنین که براي اصبغ احترام قائل بود به استقبالش آمد و گفت حالت چگونه است. اصبغ عرض کرد یا امیر المؤمنین
روزگار به من آسیب میرساند و ناراحتم میکند هنگامی که مشاهده میکنم یاران شما در خانهات با همدیگر مخاصمه میکنند،
فرمود: خصومت آنها در چه موضوعی است، گفت: آنها در باره شما و آن سه نفر که قبل از شما حکومت میکردند با هم اختلاف
و نزاع دارند، بعضی غلو میکنند و بعضی میانهرو هستند و گروهی هم در شک میباشند. علی علیه السّلام فرمود: اي برادر همدانی
اندکی آرام بگیرد و گوش فرا دار، بهترین شیعیان من طبقه متوسط میباشند، که غالیان باید به آنها برگردند و عقب ماندگان هم
خود را به آنها برسانند، حارث گفت پدر و مادرم فدایت باشند حقیقت را براي ما روشن بفرما تا ما از روي بصیرت موضوع را
درك کنیم و شک و شبهه از دل ما بیرون گردد. علی علیه السّلام فرمود: اي حارث امر بر تو مشتبه شده و بدان که دین خدا بوسیله
مردان شناخته نمیشود بلکه دین را باید با حق و آیات حق شناخت، اینک نخست ص: 252 حق را بشناس تا
اهلش را بشناسی، اي حارث حق بهترین حدیث میباشد و کسی که دنبال حق میرود مجاهد است اینک گوش خود را باز کن تا
حق را بشناسی و بعد گفتههاي مرا به اصحابت برسان. متوجه باش که من برادر رسول خدا و بنده خدا و تصدیقکننده بزرگ رسول
هستم، من هنگامی به رسالت او گواهی دادم که آدم هنوز در کل بود، و من نخستین کسی هستم که در این امت او را به نبوت
تصدیق کردم، پس آغاز و انجام ما هستیم و من از خاصان آن حضرت بودم و وصی و جانشین او میباشم. اي حارث من صاحب
سر رسول خدا هستم و با او به نجوا پرداختم، فهم قرآن و کتاب به من داده شد، خداوند به من علوم و فضائل عطا کرد به من هزار
کلید دادند که با هر کلیدي هزار در گشوده میشود و از هر دري هزار هزار دانش به روي من باز میگردد، و در شب قدر هم
علاوه بر اینها به من کمک میشود. این علوم و فضائل براي من و ذریهام که نگهدارندگان دین هستند در شب و روز جریان پیدا
میکند تا آنگاه که خداوند زمین را به وارثان بدهد، اي حارث تو را مژده میدهم که دوستان و دشمنان من در جاهائی مرا خواهند
شناخت، و آنجاها هنگام مردن، و هنگام عبور از صراط و هنگام ورود در کنار حوض و هنگام مقاسمه خواهد بود. حارث گفت:
اي مولاي من مقاسمه چیست، فرمود: مقاسمه با آتش دوزخ من در کنار آتش قرار میگیرم و میگویم اي آتش این مال شما و این
هم مال من، این دوست من است او را رها کن و این دشمن من است او را بگیر. بعد از این امیر المؤمنین علیه السّلام دست حارث
صفحه 125 از 295
را گرفت و گفت: اي حارث همان گونه که من دست تو را گرفتهام رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله هم دست مرا گرفت و این در
هنگامی بود که قرشیان و منافقان نسبت به من حسادت میکردند. رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله فرمود: هنگامی که روز قیامت
شود من به ریسمان خدا چنگ میزنم و تو هم به من چنگ میزنی و فرزندانت هم به تو چنگ خواهند زد و شیعیان هم به شما
چنگ میزنند در این هنگام خداوند با پیامبر خود چه خواهد ص: 253 کرد. پیامبر با وصی خود چه رفتاري
خواهد نمود، اي حارث اینک بنگر با چه کسی دوست هستی و این سخنی کوتاه از یک قصه طولانی میباشد، و اینک بدان چه
کار میکنی و اعمالت چیست این سخن را سه بار تکرار کردند، در این جا حارث برخاست و در حالی که عباي خود را بر زمین
میکشید گفت: به خداوند سوگند دیگر باکی ندارم مرگ بر من فرود آید و یا من به استقبال مرگ بروم. عبایۀ بن ربعی گوید: به
عبد اللَّه بن عباس گفتم: چرا رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله علی علیه السّلام را به ابو تراب مکنی فرمودند، گفت براي اینکه او
صاحب زمین میباشد و در روي زمین بعد از رسول خدا حجت پروردگار است، بقاء و سکون زمین بخاطر او میباشد. از رسول
خدا صلی اللَّه علیه و اله شنیدم فرمود: هنگامی که قیامت برپا شود و کافر مشاهده کند که خداوند براي شیعیان علی علیه السّلام چه
چیزهائی مهیا کرده است و چه پاداشها و کرامتهائی براي آنان مقرر نموده میگوید کاش من هم از شیعیان علی بودم و همین
است که خداوند فرمود: یَقُولُ الْکافِرُ یا لَیْتَنِی کُنْتُ تُراباً . 49 - ابن عباس گوید: رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و اله فرمود: من روز قیامت
از چهار نفر شفاعت خواهم کرد و لو گناهان مردم روي زمین را بیاورند، کسی که مقابل ذریهام به ایستد و با دشمنان او جنگ کند
کسی که حوائج آنها را برآورد در هنگامی که مضطر گردند و کسی که با زبان و دل آنها را دوست بدارد. 50 - نصر بن علی از
موسی بن جعفر و او از پدرانش علیهما السّلام روایت میکند که رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله دست حسن و حسین را گرفت و
فرمود: هر کس این دو و پدر و مادرش را دوست بدارد با من در بهشت خواهد بود. 51 - عبد اللَّه بن عمر گوید: از حضرت رسول
صلی اللَّه علیه و اله در باره علی سؤال کردم، رسول خدا ناراحت شد و فرمود: چرا گروهی از من در باره کسی سؤال میکنند که
منزلت او در نزد خداوند مانند منزلت من میباشد، متوجه باشید هر کس علی را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر کس مرا
دوست بدارد خداوند را دوست ص: 254 داشته است. خداوند از هر کس راضی باشد بهشت را به او عطا
میکند بدانید هر کس علی را دوست بدارد پروردگار نمازهاي او را قبول میکند و روزهاش را میپذیرد و دعایش را مستجاب
میگرداند و بدانید هر کس علی را دوست بدارد فرشتگان براي او استغفار میکنند و درهاي هشتگانه بهشت براي او باز میشوند
و او از هر دري بخواهد وارد میگردد. هر کس علی را دوست بدارد از دنیا بیرون نمیرود تا آنگاه که از آب کوثر بیاشامد و از
میوه درخت طوبا بخورد و جاي خودش را در بهشت بنگرد، هر کس علی را دوست بدارد خداوند مرگ را بر او آسان میگیرد و
قبرش را یکی از باغهاي بهشتی قرار میدهد. هر کس علی را دوست بدارد خداوند به عدد هر رگی در بدن به او یک حوراء
میدهد، و هشتاد نفر از خویشاوندانش را شفاعت میکند، و براي هر موئی که در بدن دارد شهري در بهشت به او میدهند و هر
کس علی را دوست بدارد خداوند فرشته موت را با او مهربان میکند، و ترس منکر و نکیر را از او دور میگرداند و قبرش را روشن
میسازد و چهرهاش را نورانی مینماید. هر کس علی را دوست بدارد خداوند او را در سایه عرش با شهداء و صدیقان در سایهها
قرار میدهد و هر کس علی را دوست بدارد خداوند او را از آتش نجات میدهد، هر کس علی را دوست بدارد خداوند نیکیهاي
او را قبول میکند و از گناهانش در میگذرد و با حمزه سید الشهداء همنشین میسازد. هر کس علی را دوست بدارد خداوند علم
و حکمت را در دلش جاي گزین میکند و حق را بر زبانش جاري میسازد و درهاي رحمت را بروي او میگشاید، و هر کس علی
را دوست بدارد در آسمان از او به عنوان اسیر خدا در زمین یاد میکنند. هر کس علی را دوست بدارد فرشتهاي در زیر عرش فریاد
میزند اي بنده خدا گناهانت آمرزیده شد اینک عمل را از سر گیر، هر کس علی را دوست بدارد و ص: 255
روز قیامت چهرهاش مانند ماه شب چهارده میدرخشد، هر کس علی را دوست بدارد خداوند تاجی بر سر او میگذارد و لباس
صفحه 126 از 295
کرامت در بر او میکند. هر کس علی را دوست بدارد مانند برق از صراط عبور میکند، و هر کس علی را دوست بدارد نامه اعمال
او باز نمیشود و میزانی براي او نصب نمیگردد و به او گفته میشود وارد بهشت گردد. هر کس علی را دوست بدارد فرشتگان به
دیدن او میروند و با او دست میدهند، پیامبران او را زیارت میکنند، و خداوند همه خواستهها و حوائج او را میدهد، هر کس به
محبت علی از دنیا برود من ضمانت میکنم که او را وارد بهشت کنم، و این سخن را سه بار تکرار کردند. 52 - حذیفۀ بن منصور
گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام بودم که مردي وارد شد و گفت: قربانت گردم برادري دارم که شما را دوست دارد و در
احترام و عظمت شما میکوشد ولی مبتلا به شرب خمر است امام علیه السّلام فرمود: براي دوستان ما این حالت بسیار بزرگ است
ولی من بدتر از این را به شما بگویم و آن این است که ناصبی براي ما بدتر از آن میباشد. پستترین مؤمنان که در میان آنان
پست وجود ندارد میتواند دویست انسان را شفاعت کند ولی اگر اهل زمین و آسمان و دریاهاي هفتگانه بخواهند براي یک
ناصبی شفاعت کنند پذیرفته نمیشود، این برادرت قبل از اینکه از دنیا برود موفق به توبه میگردد و یا در بدنش به بیماري مبتلا
میگردد. این بیماري موجب میشود که گناهانش آمرزیده شود و او هنگامی که در محضر خداوند حاضر میشود گناهی نداشته
باشد، شیعیان راه درست را گرفتهاند و آنها در پایان به خیر و سعادت خواهند رسید، پدر من همواره میگفت دوست آل محمد را
دوست بگیر اگر چه گناهکار باشد و با دشمنان آنها دشمنی کن اگر چه روزهدار و نمازگزار باشد. 53 - میسرة بن حبیب گوید: علی
بن الحسین سلام اللَّه علیهما فرمود: روز قیامت ما از دامن رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله میگیریم، و شیعیان ما هم از دامن ما
خواهند ص: 256 گرفت. 54 - عاصم بن ابی حمزه گوید: علی علیه السّلام فرمودند: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و
اله فرمود: نخستین کسی که وارد بهشت میشود من و فاطمه و حسن و حسین هستیم، گفتم: یا رسول اللَّه پس دوستان ما کجا
خواهند بود فرمود: پشت سر شماها. 55 - ابو حمزه ثمالی گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: خداوند متعال روز قیامت شیعیان ما
را با همان گناهان و عیبها از قبرها بیرون میکند و صورتهاي آنها مانند ماه تابان میدرخشند، ترس و وحشت در میان آنها
نیست و در آرامش و راحتی هستند. مردم میترسند ولی آنها ترسی ندارند، مردم در غم و اندوه میباشند ولی آنان غمی ندارند،
آنها روز قیامت سوار بر شتران و مرکبهائی هستند که بالهاي طلائی آنها میدرخشد، آنها بدون تربیت براي سوار شدن رام هستند
گردنها مانند یاقوت سرخ و نرمتر از حریر میباشد. 56 - عمر بن خطاب گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: من و فاطمه
و حسن و حسین و علی در یک قبه سفید در حضیرة القدس هستیم و این قبه را قبه مجد میگویند، و شیعیان ما هم در طرف راست
مقام قرب خداوندي میباشند. 57 - ابو علی همام گوید: از کعب الاحبار پرسیدم در باره شیعیان علی چه میگوئید گفت: اي همام
من وصف آنها را در کتابهاي آسمانی دیدهام، آنها حزب خداوند و یاران دین او میباشند آنها شیعیان ولی خدا و بندگان خاص
خداوند هستند و از میان بندگان برگزیده شدهاند. پروردگار آنها را براي دین خود برگزید آنها را براي بهشت آفرید و در بهشت
جایشان داد، آنها در فردوس برین در سرا پردههائی از در و اطاقهایی از مروارید قرار دارند، آنان در میان مقربان و نیکان جایی
دارند و از شربتهاي سر به مهر میآشامند. در آنجا چشمهاي است که به آن تسنیم میگویند غیر از آنها کسی از آن چشمه آب
نمینوشد، تسنیم چشمهاي است که خداوند آن را به فاطمه بخشیده ص: 257 است و آن از زیر قبه منزل فاطمه
جریان دارد، مانند کافور سفید و مزهاش مانند زنجفیل و بویش مانند مشک میباشد. آب از زیر قبه جاري میشود و جریان پیدا
میکند و شیعیان و دوستانش از آن میآشامند، قبه او چهار پایه دارد پایه از لؤلؤ سفید که از زیر آن چشمهاي میجوشد و در
بهشت روان میگردد آن چشمه را هم سلسبیل مینامند، و پایهاي از در زرد میباشد که از زیر آن چشمهاي بنام طهور جاري
میگردد. پایهاي دیگر از زمرد سبز است که از زیر آن دو چشمه از عسل و خمر جاري میگردند، هر چشمهاي از این چشمهها
بطرف پائین بهشت جریان دارند و فقط تسنیم بطرف بالا میرود و خاصان اهل بهشت از آن مینوشند که آنها عبارتند از شیعیان
علی و دوستان او. و این است معنی آیه شریفه یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ خِتامُهُ مِسْکٌ وَ فِی ذلِکَ فَلْیَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ وَ مِزاجُهُ مِنْ
صفحه 127 از 295
تَسْنِیمٍ عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ، و این نعمتها براي آنها گوارا باد، بعد گفت: به خداوند سوگند کسی آنها را دوست نمیدارد مگر
کسانی که خداوند از آنها پیمان گرفته باشد. 58 - جابر گوید: امام باقر علیه السّلام فرمود: خداوند جز ما و شیعیان ما را مورد
رحمت خود قرار نمیدهد و شیعیان ما روز قیامت رستگار میباشند، و در حدیث دیگري امام باقر علیه السّلام فرمود: با محبت ما
خداوند شما را میآمرزد. 59 - عمار سندي گوید: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم من به بلاد مشرکان مسافرت میکنم
گروهی در نزد ما هستند که میگویند اگر در آن جا بمیري با آنها محشور میگردي، فرمود هنگامی که آنجا میروي از ما هم
گفتگو میکنی و مردم را بطرف ما فرا میخوانی. عرض کردم آري، فرمود: هنگامی که در این شهرهاي مسلماننشین مسافرت
میکنی میتوانی از ما سخن بگوئی گفت: خیر، فرمود: هر گاه در بلاد شرك بمیري و در آن جا به خاك بروي روز قیامت یک
60 - عبد اللَّه بن مسعود امت محشور میگردي و نوري در مقابلت خواهد بود که تو را هدایت میکند. ص: 258
گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند: هنگامی که خداوند آدم علیه السّلام را خلق کرد و روح در آن دمید آدم عطسه
کرد در این هنگام به او الهام شد بگوید الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ* خداوند متعال فرمود: اي آدم تو مرا حمد گفتی به عزت و جلال
خودم سوگند اگر نه این بود که اراده کردهام دو بنده را در آخر الزمان خلق کنم تو را خلق نمیکردم. آدم علیه السّلام گفت: بار
خدایا آن دو بنده در چه وقت خواهند آمد و نام آنها چیست، خداوند به او وحی فرستاد سرت را بلند کن، او سرش را بلند کرد و
مشاهده کرد در زیر عرش نوشتهاند. لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه نبی الرحمۀ و علی مفتاح الجنۀ، و بعد نوشته بود سوگند به عزت
و جلال خودم هر کس او را دوست بدارد بر او ترحم میکنم و هر کس او را دشمن بدارد عذابش مینمایم. 61 - عطیه عوفی
گوید: همراه جابر بن عبد اللَّه انصاري براي زیارت قبر امام حسین علیه السّلام بیرون شدیم، هنگامی که وارد کربلا شدیم جابر به
نزدیک شط فرات رفت و غسل نمود، بعد لنگی به کمر بست و پارچهاي را هم به دوش افکند، و کیسهاي بیرون آورد و مقداري
سعد بر خود پاشید. پس در حالی که مشغول ذکر خداوند بود بطرف قبر حرکت کرد هنگامی که نزدیک قبر رسید گفت دست مرا
بالاي قبر بگذارید، من هم دست او را روي قبر نهادم او از حال رفت و بیهوش گردید من مقداري آب بصورت او پاشیدم و او به
حال آمد. بعد از این گفت: اي حسین، و سه بار این کلمه را تکرار کردند و بعد گفتند: دوست جواب دوست را نمیدهد، سپس
گفت: چگونه جواب مرا بدهی که سرت را از بدنت جدا کردهاند و رگهایت را قطع نمودهاند، من گواهی میدهم که تو فرزند
پیامبران هستی و فرزند سرور مؤمنان میباشی. اي حسین تو با تقوي هم پیمان بودي و ریشه هدایت بشمار میرفتی، تو پنجمین نفر
از اصحاب کسا هستی، تو فرزند سید نقباء میباشی، تو فرزند فاطمه زهرائی، چرا چنین نباشی در حالی که از دست رسول خدا
تغذیه شدي و در دامن ص: 259 پرهیزگاران تربیت گردیدي. این حسین تو از پستان ایمان شیر خوردي و با
اسلام از شیر گرفته شدي، در حال حیاة و ممات پاك و پاکیزه هستی، ولی دلهاي اهل ایمان از دوري شما خوش نیست و دل آنها
از این جهت ریش است، سلام و رضوان خدا بر تو باد، گواهی میدهم به طریقی رفتی که برادرت یحیی بن ذکریا در آن راه گام
برداشت. بعد از آن دیدگان خود را متوجه قبر کرد و گفت: السلام علیکم أیها الارواح التی حلت بفناء الحسین و أناخت برحله،
أشهد انکم أقمتم الصلاة و آتیتم الزکاة و امرتم بالمعروف و نهیتم عن المنکر و جاهدتم الملحدین و عبدتم اللَّه حتی اتاکم الیقین.
بعد فرمود: سوگند به خداوندي که محمد را براستی برانگیخت ما هم در مصائبی که بر شما وارد شد شریک هستیم، عطیه گفت: به
جابر گفتم چگونه ما در مصائب آنها شریک هستیم در صورتی که بیابانی را نپیمودیم و از کوهی بالا نرفتیم، و شمشیري نزدیم، در
حالی که آنها قطعه قطعه شدند و بین سرها و بدن آنها جدائی افتاد، فرزندان آنها یتیم و زنان آنها بیوه شدند. جابر گفت: اي عطیه
از دوست خود رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله شنیدم فرمود: هر کس قومی را دوست بدارد خداوند آنها را در ثواب اعمال آنان
شریک میگرداند، سوگند به خدائی که محمد را براستی برانگیخت و او را به نبوت برگزید، نیت من و یاران من با آنها یکی
میباشند. اي عطیه مرا بطرف خانههاي کوفه ببرید، عطیه گوید هنگامی که در بین راه بودیم جابر گفت: اي عطیه میخواهی ترا
صفحه 128 از 295
وصیتی بکنم، گمان نمیکنم بعد از این با تو ملاقاتی داشته باشم، با محبان آل محمد صلّی اللَّه علیه و اله دوست باشید و با دشمنان
آنها دشمنی کنید اگر چه نماز گذار و روزهدار باشند. با دوستان آل محمد با محبت رفتار کنید، اگر آنها قدمی بطرف گناه
برمیدارند ولی از سوي دیگر در محبت آنها هم قدمی دیگر برمیدارند، دوستان آل محمد علیهم السّلام بطرف بهشت میروند در
62 - عبد اللَّه بن ولید گوید: خدمت حضرت صادق صورتی که دشمنان آنان به دوزخ خواهند رفت. ص: 260
علیه السّلام رسیدیم، در هنگامی که مروانیان حکومت میکردند، امام فرمود: شما از کجا آمدهاید گفتیم از کوفه، فرمود: هیچ
شهري به اندازه اهل کوفه ما را دوست نمیدارند مخصوصا طرفداري از ولایت و امامت ما در آن جا بیشتر است. خداوند شما را
بطرفی هدایت کرد که مردم آن را نشناختند شما دعوت ما را اجابت کردید در حالی که مردم با ما دشمنی کردند، شما از ما پیروي
کردید مردم با ما مخالفت نمودند، شما ما را تصدیق نمودید ولی مردم ما را تکذیب کردند، خداوند زندگی و مرگ شما را با ما
قرار داد. از پدرم شنیدم میفرمود: فاصله شما با آنچه شما را خوشحال میکند و دیدگان شما را روشن میگرداند و شما را مورد
غبطه دیگران قرار میدهد فقط مرگ است، خداوند متعال در قرآن فرموده: ما قبل از تو پیامبرانی فرستادیم و براي آنها زنان و
فرزندانی قرار دادیم، و ما هستیم ذریه رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله. 63 - بشیر نبال گوید: شتري خریداري کردم که لاغر بود:
گروهی گفتند او میتواند در مسافرتها مورد استفاده تو قرار گیرد، و گروهی گفتند به درد مسافرت و حمل و نقل نمیخورد، من
سوار شتر شدم و خود را به مدینه رسانیدم، در حالی که دست و پا و چهرهام از هم شکافته بودند. در مدینه در منزل امام باقر علیه
السّلام رفتم و به خادم گفتم از امام براي من اجازه ورود بخواه در این هنگام امام صداي مرا شنید و فرمود: اي بشیر خوش آمدي بیا
داخل منزل هنگامی که مرا مشاهده کرد فرمود: چرا چنینشدهاي. عرض کردم قربانت گردم شتر لاغري خریدم گاهی سوار شدم و
گاهی پیاده راه پیمودم از این جهت دست و پایم و صورتم مجروح شد، فرمود: چرا به چنین مسافرت مشکلی دست زدي گفتم
براي اینکه دوست داشتم با شما ملاقات کنم و به زیارت شما برسم. امام علیه السّلام فرمود: هنگامی که روز قیامت شود رسول خدا
صلّی اللَّه علیه و اله به خداوند ملتجی میشود و ما هم به رسول خدا دست میزنیم، و شما هم به ما چنگ خواهید زد، ایمان و کفر،
ج 1، ص: 261 خیال میکنید ما شما را کجا خواهیم برد، به خداوند سوگند که شما را وارد بهشت خواهیم کرد. 64 - جابر بن عبد
اللَّه گوید: خدمت حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله بودیم که علی بن ابی طالب علیه السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: سوگند
بخدائی که جانم در دست او میباشد این شخص و شیعیان او رستگار هستند. بعد از این فرمود: او نخستین مؤمن شما است، و از
همه شما بهتر به عهد خداوند وفا میکند، و اوامر خداوند را با قدمهاي استوار اجرا میگرداند، و بیش از شما نسبت به مردم عدالت
دارد، و در هنگام قسمت از شما بیشتر مساوات را رعایت مینماید، و در نزد خداوند بیش از همه ارزش و عزت دارد، در این هنگام
آیه شریفه إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّۀِ فرود آمد. 65 - ابو هریره گوید: فاطمه علیها السلام را از این
جهت فاطمه نام نهادند که او دوستان خود را از آتش نجات میدهد. 66 - احمد بن عامر طائی از حضرت رضا و او از پدرانش
علیهم السّلام روایت میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: دخترم را از این جهت فاطمه نام نهاده شد که خداوند او و
دوستانش را از آتش بریده است. 67 - جابر بن عبد اللَّه گوید: من و علی در خدمت حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله بودیم که
عمر بن خطاب وارد شد و گریبان مردي را هم گرفته بود، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله به عمر گفت این مرد چه کار کرده است
که این گونه گریبان او را گرفتهاي. عمر گفت: یا رسول اللَّه این مرد از شما نقل میکند که شما گفتهاید هر کس بگوید لا اله الا
اللَّه وارد بهشت میگردد و هر گاه مردم این را بشنوند دنبال کارهائی میروند آیا شما این را گفتهاید، فرمود: آري هنگامی که
ولایت این را داشته و با او محبت کند. 68 - سلمان گوید: در حضور حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله بودم که علی علیه السّلام
وارد شد رسول خدا چند عدد سنگریزه به او داد هنگامی که سنگ ریزهها در دست او قرار گرفت ناگهان شنیدیم سنگ ریزهها به
سخن آمدند و با زبان فصیح گفتند: ص: 262 لا اله اللَّه محمد رسول اللَّه، رضیت باللَّه ربا و بمحمد نبیا و بعلی
صفحه 129 از 295
بن ابی طالب ولیا، بعد از این رسول خدا فرمود: هر کس صبح کند و خدا را دوست بدارد و به ولایت علی بن ابی طالب اعتقاد پیدا
نماید از عذاب خدا و ترس او در آسایش خواهد بود. 69 - احمد بن عامر طائی از حضرت رضا علیه السّلام و او از پدرانش روایت
میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی هنگامی که روز قیامت فرا رسد من بخداوند چنگ میزنم و تو به من
چنگ میزنی و فرزندانت به تو چنگ خواهند زد و شیعیانت هم به آنها چنگ میزنند و در آن هنگام خواهید دید که به کجا
خواهیم رفت. 70 - احمد بن عامر از امام رضا و او از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که علی علیه السّلام فرمود: رسول خدا
صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند من روز قیامت از چهار نفر شفاعت خواهم کرد، کسانی که اهل بیت مرا دوست بدارند، کسانی که
دوستان آنها را دوست و دشمنان آنها را دشمن بگیرند، کسانی که حوائج آنان را برآورند، و در مشکلات زندگی به آنها برسند.
-71 ابن عباس گوید: از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله شنیدم فرمود: خداوند ستونی از یاقوت سرخ دارد که به عرش پیوسته است
جز علی و شیعیان او کسی به آن دست نخواهد یافت. 72 - ام سلمه گوید: شبی حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و اله نزد من بودند که
فاطمه و علی علیهما السّلام آن جا آمدند، رسول خدا فرمود: بشارت باد ترا که خود و یارانت در بهشت خواهید بود و شیعیانت هم
با تو وارد بهشت میگردند. 73 - حارث از علی علیه السّلام روایت میکند که خدمت علی علیه السّلام رسیدم در حالی که مقداري
از شب گذشته بود، فرمود: اي حارث چرا در این موقع آمدهاي گفتم یا امیر المؤمنین دوستی تو مرا در این هنگام به خدمت شما
کشانید، امام سه بار فرمودند اللَّه الذي لا اله الا هو. بعد از این فرمودند شما در سه جا مرا مشاهده میکنید، هنگامی که مرگ شما
ص: 263 فرا رسد و بخواهید از این جهان بروید، و هنگامی که بخواهید از پل صراط عبور کنید، و هنگامی که
بخواهید کنار حوض بیائید و از آن آب بنوشید. 74 - ابو هارون عبدي گوید: در سال حرة از منزل خود بیرون شدم و متوجه
گردیدم گروهی جمع شدهاند، پرسیدم این اجتماع براي چیست، گفتند ابو سعید خدري در این جا هست و مردم براي او اجتماع
کردهاند، من خود را به او رسانیدم و گفتم در باره علی سخن بگویید. ابو سعید گفت: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله کسی را
فرستادند تا ندا کند هر کس بگوید لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه وارد بهشت میگردد، عمر به منادي گفت: او براي گروه خاصی
میباشد و یا به همه مربوط است، منادي آمد و جریان را به رسول خدا گفت: پیامبر دست به شانه علی گذاشت و فرمود: این
مخصوص علی و شیعیان او میباشد. 75 - جابر بن عبد اللَّه گوید: هنگامی که علی علیه السّلام در خیبر خدمت حضرت رسول صلّی
اللَّه علیه و اله رسید، پیامبر فرمود: اگر گروهی از امت من در بارهات سخنانی نمیگفتند که نصاري در باره عیسی علیه السّلام
گفتند امروز مطالبی جالب در باره تو میگفتم. در این هنگام تو به هر گروهی که عبور میکردي خاكهاي زیر پایت را
برمیداشتند و از آب وضویت به عنوان تبرك میگرفتند و به آن استشفاء میکردند، و این بس است که تو از من و من هم از تو
میباشم تو از من ارث میبري و من هم از تو ارث میبرم، تو از من مانند هارون در برابر موسی هستی جز اینکه بعد از من پیامبري
نیست. تو ذمه مرا رها میکنی و براي اجراي سنت من جنگ مینمائی، و فردا در کنار حوض جانشین من هستی، و تو نخستین
کسی هستی که در کنار حوض بر من وارد میگردي، و با من جامه در بر میکنی، و نخستین فرد از امت من میباشی که وارد
بهشت میشوي. شیعیانت با چهرههاي نورانی روي منابري از نور قرار میگیرند و پیرامون من ص: 264 جمع
میگردند من از آنها شفاعت میکنم و آنها در بهشت همسایه من خواهند بود، جنگ با تو جنگیدن با من است، و صلح با تو صلح
با من میباشد، نهان تو نهان من و آشکار تو آشکار من است. فرزندانت فرزندان من هستند، تو وعدههاي مرا به انجام میرسانی
حق با تو و در زبان و دلت و دیدگانت میباشد، ایمان با خون و گوشت تو آمیخته همان گونه که با من درآمیخته است دشمنان تو
به حوض راه پیدا نمیکنند، و دوستانت با تو وارد کنار حوض خواهند شد. در این هنگام علی علیه السّلام سجده کردند و گفتند:
خداوند را ستایش میکنم که اسلام را بر من ارزانی داشت و قرآن را به من تعلیم فرمود: و مرا محبوب خاتم پیامبران کرد، و این
همه احسان و نیکی به من فرمود: رسول خدا فرمود: اگر تو نبودي بعد از من مؤمنان شناخته نمیشدند. 76 - رسول خدا صلّی اللَّه
صفحه 130 از 295
علیه و اله فرمودند: هر کس در محبت محمد و آل محمد علیهم السّلام بمیرد شهید مرده است، و هر کس در محبت آل محمد
بمیرد مورد رحمت و مغفرت قرار میگیرد، و هر کس در محبت آل محمد بمیرد با توبه از جهان میرود. هر کس با محبت محمد
و آل محمد بمیرد، مؤمن است و با ایمان کامل جهان را ترك میکند، هر کس با محبت آل محمد بمیرد فرشته مرگ او را به
بهشت بشارت میدهد، و نکیر و منکر بشارت بهشت را به او میدهند، هر کس به محبت آل محمد از دنیا برود از قبرش دو در
بطرف بهشت باز میگردد. هر کس به محبت آل محمد از دنیا برد، فرشتگان رحمت در قبرش جاي میگیرند، هر کس با محبت
آل محمد از دنیا برود در پیروي از سنت رسول از جهان میرود، و هر کس با بغض و کینه آل محمد از دنیا برود روز قیامت در
پیشانیش مینویسند این از رحمت خداوند مایوس است، و هر کس در بغض آنها بمیرد کافر است و بوي بهشت به مشام او نخواهد
رسید. 77 - جابر بن عبد اللَّه از حضرت باقر و او از پدرش زین العابدین علیهما السّلام روایت میکند که مردي نزد آن جناب آمد و
گفت حدیث مخصوصی در باره خودتان براي ص: 265 من باز گوئید فرمود: آري ما خازنان علم خداوند و
وارثان وحی و حاملان کتاب او هستیم. اطاعت ما واجب و دوستی ما از ایمان است و بغض ما علامت نفاق میباشد، دوستان ما در
بهشت و دشمنان ما در دوزخ گرفتار هستند، سوگند به خداوند که ما از طینتی پاك آفریدهشدهایم که دیگري در آن سهیم نیست و
دوستان ما هم از طینتی که پائینتر از آن هست آفریده شدهاند. هنگامی که روز قیامت فرا رسد طینت سفلی به علیا ملحق خواهند
شد، در آن هنگام مشاهده خواهید کرد که خداوند به پیامبر خود چه خواهد کرد، و پیامبر هم با فرزندان خود چگونه رفتار خواهد
نمود، و فرزندان او با دوستان و محبان خود چه خواهند کرد و همه اینها بطرف بهشت میروند. 78 - ابو قلابه گوید: از ام سلمه در
باره شیعیان علی سؤال کردم، گفت: از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله در این باره سؤال کردم فرمود: شیعیان علی روز قیامت
رستگار هستند. 79 - انس بن مالک گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: هفتاد هزار نفر از امت من بدون حساب وارد
بهشت میشوند که حساب و عذابی براي آنها نیست، بعد متوجه علی علیه السّلام شد و فرمود: آنها شیعیان تو هستند و تو هم امام
آنها هستی. 80 - عبد اللَّه بن شریک از حضرت باقر علیه السّلام روایت میکند که فرمود: ابو بکر و عمر و عبد الرحمن بن عوف و
زبیر نزد رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله آمدند، رسول خدا بیرون شد و آمد در کنار آنها نشست و در حالی که بند نعلش پاره شده
بود، پیامبر نعل خود را بطرف علی علیه السّلام افکند و فرمود: در طرف راست عرش گروهی از ما هستند که بالاي منبرهائی از نور
قرار دارند، چهرههاي آنها از نور میدرخشد و لباسهائی هم از نور در بردارند، آنها به اندازهاي نورانی هستند که دیده ناظران
قدرت مشاهده آنها را ندارد. در این جا ابو بکر و زبیر و عبد الرحمن هر کدام از رسول خدا پرسیدند آنها کدام افراد هستند، رسول
اکرم پاسخ آنها را نمیدادند، بعد از آن علی علیه السّلام پرسید یا ص: 266 رسول اللَّه آنها چه افرادي میباشند،
فرمود: آنها گروهی هستند که داراي نسب و مال نیستند و براي رضاي خدا با هم دوست شدهاند، آنها شیعیان تو میباشند و تو هم
امام آنها میباشی. 81 - عبد اللَّه بن محمد از پدرش و او از جدش روایت میکند که علی علیه السّلام فرمود: سلمان خیر رضوان اللَّه
علیه گفت: یا ابا الحسن هر گاه در نزد رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله بودم و تو آنجا آمدي رسول خدا میگفت: اي سلمان این و
حزبش روز قیامت رستگار هستند. 82 - حضرت سجاد علیه السّلام از پدرش و او از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت میکند که
فرمود: مؤمن در هر حال و هر ساعتی که بمیرد شهید مرده است، من از دوستم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله شنیدم فرمود: مؤمن
هر گاه از دنیا خارج شود و مانند گناهان همه اهل زمین هم گناه داشته باشد مرگ گناهان او را پاك میکند. بعد از این فرمود: هر
کس از روي اخلاص کلمه لا اله الا اللَّه را بر زبان جاري کند او از شرك خالی میگردد و هر کس بدون شرك از دنیا برود وارد
بهشت میگردد و بعد این آیه شریفه را قرائت کردند که خداوند مشرکان را رحمت نمیکند ولی جز آن را میآمرزد. رسول خدا
صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی آنها شیعیان شما هستند، علی گوید: گفتم یا رسول اللَّه این براي شیعیان من میباشد فرمود: آري
بخداوند سوگند براي شیعیان و دوستان شما هست آنها از قبرها خارج میگردند و میگویند. لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه علی
صفحه 131 از 295
ولی اللَّه، در این هنگام لباسهاي سبزي از بهشت براي آنها میآورند و تاجهائی بر سر آنها میگذارند، هر یک از آنها آن لباسها را
در بر کرده و آن تاجها را بر سر نهاده سوار بر اسبها میگردند و به طرف بهشت پرواز میکنند، ترس روز قیامت آنان را فرا
نمیگیرد و فرشتگان از آنها استقبال میکنند و میگویند این روزي است که وعده داده شدید. 83 - احمد بن حماد براي حضرت
باقر علیه السّلام نامهاي طولانی نوشتند، امام علیه السّلام در پاسخ او نوشتند: اما دنیا که ما در آن در شهرها پراکنده هستیم، و لیکن
هر کس ص: 267 در هر جا باشد و امامش را دوست بدارد و از دین او پیروي کند با او خواهد بود اگر چه از
وي دور باشد اما در آخرت همه با هم میباشند و در آنجا فاصلهاي نیست. 84 - عبد اللَّه بن سنان گوید: حضرت صادق علیه السّلام
فرمود: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند اي علی روز قیامت گروهی از قبرها بیرون میگردند در حالی که صورتهاي آنان
میدرخشد آنها لباسهاي سفید که مانند شیر میباشد در بر کردهاند، کفشهائی در بردارند که از طلا هست و بندهاي آن از لؤلؤ
درخشنده است. آنها بر مرکبهائی از نور سوار میگردند، رحل آنها همه از طلا که با در و یاقوت مزین شدهاند آن جماعت بر
آن مرکبها سوار میشوند تا نزدیک عرش خداوند میرسند، مردم در حال حساب دادن هستند و غم و اندوه دارند ولی این گروه
مشغول خوردن و آشامیدن میباشند و خوش حالی میکنند. علی علیه السّلام پرسید یا رسول اللَّه اینها کدام افراد هستند، فرمود:
اي علی آنها شیعیان تو هستند و تو هم امام آنها هستی، و این است معنی آیه شریفه که فرمود: روزي که پرهیزگاران را دسته دسته
بطرف خداوند سوق میدهیم، و مجرمان را بطرف دوزخ میکشانیم، آنها دشمنان تواند و آنان را بدون حساب بطرف دوزخ
میبرند. 85 - منهال قصاب گوید: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم از خداوند بخواهید که مرا شهادت روزي کند، فرمود:
مؤمن شهید است و بعد این آیه شریفه را خواندند: کسانی که ایمان به خدا و رسول آوردند آنها از صدیقان و شهیدان در نزد
خداوند به حساب میآیند مزد آنها محفوظ و با نوري که دارند پیش میروند. حارث بن مغیرة گوید: خدمت حضرت باقر علیه
السّلام رسیدم امام فرمودند هر یک از شما که به ولایت ما اعتراف کند و منتظر امر ما باشد و براي خدا صبر نماید مانند کسی است
که در رکاب قائم آل محمد علیهم السّلام با شمشیر خود مشغول جهاد گردد، بعد فرمود: آري به خداوند سوگند مانند آن کسی
است که در رکاب رسول ص: 268 خدا صلّی اللَّه علیه و اله به جهاد پردازد. بار سوم فرمود: مانند کسی است که
در خیمه رسول خدا جانش را فداي آن جناب کند، آیهاي در قرآن در باره شما هست گفتم: قربانت گردم آن کدام آیه است
فرمود: خداوند متعال میفرماید: کسانی که به خداوند و رسولش ایمان آورند آنها از صدیقان و شهیدان بشمار هستند پاداش آنها
محفوظ و با نوري که دارند راه را پیدا میکنند، بعد فرمود: بخداوند سوگند شما از راستگویان و گواهان در نزد خداوند میباشید.
-86 ابو حمزه گوید: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم قربانت گردم عمرم زیاد شده و استخوانهایم باریک گردیده و
مرگم نزدیک است، و اینک میترسم قبل از اینکه این امر برسد جان دهم، فرمود: اي ابو حمزه مگر نه این است که مشاهده
میکنی شهید کشته میگردد. گفتم آري چنین است فرمود: اي ابو حمزه هر کس به ما ایمان بیاورد و حدیث ما را تصدیق کند و
منتظر امر ما باشد مانند کسی است که زیر پرچم قائم جهاد کند، بلکه مانند کسی است که زیر پرچم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله
به کارزار مشغول گردد. ابو بصیر گوید: امام صادق علیه السّلام به من فرمودند: اي ابو محمد کسانی که به ولایت و امامت ما در
میگذرند شهید میباشند، گفتم قربانت گردم اگر چه در بسترش هم بمیرد فرمود: آري اگر چه در بستر خود درگذرد، او زنده
است و روزي میخورد. 87 - انس بن مالک گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمودند خداوند از نور صورت علی بن ابی
طالب هفتاد هزار فرشته خلق کرده که براي او و دوستانش تا روز قیامت طلب مغفرت میکنند. عیسی بن عبد اللَّه از پدرش و او از
جدش روایت میکند که علی علیه السّلام فرمود: سلمان فارسی گفتند یا ابا الحسن هر گاه شما نزد رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله
میآمدي آن جناب دست بر شانه من میزدند و میگفتند: اي سلمان این و حزب او رستگار ص: 269 میباشند.
-88 حبیب سجستانی از حضرت باقر علیه السّلام روایت میکند که خداوند فرمود: هر ملتی که از امام غیر منسوب از طرف خداوند
صفحه 132 از 295
اطاعت کند او را عذاب میکنم اگر چه آن ملت نیکوکار باشند، و هر ملتی که از امام عادل منصوب از خداوند پیروي کنند در
میگذرم اگر چه آن ملت گناه کار باشند. امام علیه السّلام فرمود: ما بر شیعیان خود گواه هستیم و شیعیان ما هم گواه بر مردم
میباشند و با گواهی شیعیان ما مردم پاداش و یا معاقب میشوند. 89 - ثمالی گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: شما
اهل سلام و تحیت از طرف خداوند هستید، و شما مورد رحمت و مغفرت و گذشت از جانب خدا میباشید، خداوند به شما وعده
داده و شما را به اطاعت از خود دعوت کرده است، نه حسابی براي شما هست و نه ترس و حزنی خواهید داشت. ابو حمزه گوید: از
آن جناب شنیدم فرمود: خداوند شیعیان ما را از خطا و لغزش نگهداشته و قلم از آنها برداشته شده است، فرمود: شنیدم امام
میفرمودند من گروهی را میشناسم که خداوند آنها را رحمت کرده و از آنها راضی شده و آنان را از لغزش باز داشته است.
خداوند به آن گروه ترحم کرده و آنها را از هر بینش سوئی نگهداشته و مورد تائید و هدایت خود قرار داده و به هر کار خیري
راهنمائی کرده است، گفته شد: یا ابا عبد اللَّه آنها کدام افراد هستند فرمود: آنها شیعیان نیکوکار ما هستند و آنها شیعیان علی
میباشند. 90 - ابان بن تغلب گوید: از امام صادق علیه السّلام پرسیدم قربانت گردم تفسیر فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَۀَ چیست فرمود: کسانی که
با فضل و عنایت خداوند به ولایت ما رسیدهاند از عقبه عبور میکنند و آن عقبه ما میباشیم که هر کسی از آن بگذرد رهائی پیدا
میکند. امام در این جا سکوت کرد و بار دیگر فرمود: میخواهی سخنی به تو تعلیم دهم که از خیر دنیا و آنچه در آن هست بهتر
باشد گفتم آري قربانت گردم، فرمود: ص: 270 معنی فَکُّ رَقَبَۀٍ این است که همه مردم بر دکان آتش هستند جز
تو و یارانت که خداوند به ولایت ما آنها را از آتش نجات میدهد. ابو عبد اللَّه جدلی گوید: علی علیه السّلام فرمود یا ابا عبد اللَّه
میخواهی تو را از حسنهاي که به وسیله آن از هول و ترس روز قیامت در آسایش باشی و یا از گناهی که هر کس روز قیامت آن
را بیاورد برو در آتش خواهد افتاد خبر دهم گفتم: آري، فرمود: حسنه محبت ما و سیئه دشمنی با ما میباشد. ابو حمزه گوید: از
حضرت صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: شما براي بهشت و بهشت هم براي شما هست شما در نزد ما صالح و مصلح میباشید، شما
از خداوند راضی میباشید زیرا او از شما راضی هست، فرشتگان برادران شما هستند، و اکنون در کارهاي خیر بکوشید. در حدیث
دیگري فرمود: خانههاي شما در بهشت است، قبرهاي شما در بهشت میباشد شما براي بهشت خلق شدهاید و بطرف بهشت میرود.
-91 میسرة گوید: از حضرت رضا علیه السّلام شنیدم فرمود: به خداوند یکی از شماها در آتش دیده نخواهند شد. گفت در کجاي
قرآن این سخن هست، راوي گوید امام یک سال با من سخن نگفت، بعد او را در طواف دیدم فرمود: امروز به من اجازه دادند تا
پاسخ سال گذشته شما را بدهم، گفتی در کجاي قرآن هست که یک نفر از ما در آتش دیده نخواهد شد. خداوند متعال در سوره
الرحمن میفرماید: در آن روز هیچ انس و جنی از گناهانش مؤاخذه نخواهند شد در این جا کلمه از شما را فرزند راوي حذف کرد،
زیرا این کلمه بر او و یارانش حجت بود و اگر در آن جا کلمه منکم نباشد عتاب خداوند از مردم ساقط میگردد، زیرا هنگامی که
انس و جن از اعمال خود مورد مواخذه قرار نگیرند پس چه افرادي روز قیامت معاقب خواهند شد. 92 - کنانی گوید: من و زرارة
خدمت حضرت صادق علیه السّلام بودیم، امام فرمود، کسی که اعتقاد به ولایت داشته باشد طعم آتش را نخواهد دید، زراره گفت:
ص: 271 گروهی هستند که معتقد به امامت و ولایت هستند ولی مرتکب گناهان بزرگ هم میشوند. امام علیه
السّلام فرمود: مگر متوجه نیستی که پدرم در این باره چه میگفت: هر گاه مؤمن مرتکب گناهی شود خداوند او را گرفتار مصیبتی
میکند، یا در بدن او بیماري پدید میاورد و یا ترسی در دلش میاندازد او هنگامی که از دنیا میرود گناهی ندارد. 93 - ذکریا بن
آدم گوید: خدمت حضرت رضا علیه السّلام رسیدم امام فرمود: اي ذکریا از شیعیان علی قلم برداشته شده، گفتم: قربانت گردم علت
آن چیست فرمود: به خاطر اینکه آنها در دولت باطل از هر کاري درمانده و کسی به آنها توجه نمیکند. آنها از جان خود
میترسند و از امام خود بیمناك میباشند، اي ذکریا بن آدم هر یک از شیعیان علی که مرتکب گناهی گردد و یا معصیتی از آنها
سرزند چه در شب و یا در روز گرفتار غم و اندوه میگردد و آن گناه از وي زائل میگردد و از این جاست که قلم بر وي جاري
صفحه 133 از 295
نمیگردد. 96 - سلیمان دیلمی گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: با پدرم به مسجد رفتیم و نزدیک قبر و منبر قرار گرفتیم، در
این جا گروهی از یاران آن جناب گرد هم بودند، امام نزد آنها رفتند و بر آنان سلام کردند و فرمودند به خداوند سوگند من شما
را دوست میدارم و از بوي شما خوشم میآید. اینک ما را با تقوي و پرهیزکاري و کوشش در کارهاي خیر یاري کنید، شما به
ولایت ما نمیرسید مگر اینکه تقوي داشته باشید، هر کس دنبال امامی میرود باید مانند او کار کند، بعد فرمود: شما نگهبانان و
پاسبانان دین هستید و شیعیان خداوند میباشید، شما از گذشتگان و آیندگان پیشی گرفتهاید. شما در دنیا به محبت ما پیش دستی
کردید و در آخرت زودتر از همه به بهشت میروید، ما به ضمانت خدا و رسول بهشت را براي شما ضمانت میکنیم، شما پاك
هستید و زنان شما هم پاك میباشند، هر مؤمن خود یک صدیق و هر ص: 272 مؤمنهاي یک حوراء محسوب
میگردد. علی علیه السّلام به قنبر گفتند تو را مژده میدهم و تو هم به دیگران بشارت بده و خوشحالی کن که هنگامی که رسول
خدا صلّی اللَّه علیه و اله از دنیا میرفت از همگان در خشم و غضب بود جز از شیعیان که از آنها رضایت داشت. هر کس ریسمانی
دارد که به آن چنگ میزند و ریسمان دین شیعیان هستند، هر کس شرفی دارد شرف دین شیعیان میباشند هر چیزي امام و رهبري
دارد امام زمین آنجائی است که شیعیان در آن سکونت دارند، و هر چیزي شهوت و خاستهاي دارد، شهوت و میل دنیا در این است
که شیعیان در آن سکونت نمایند. به خداوند سوگند اگر شما در روي زمین نبودید گیاه در آن سبز نمیشد و آنها در زمین بهرهاي
نداشتند بخداوند سوگند هر مخالفی هر چه هم عبادت کند و کوشش نماید به این آیه شریفه نسبت دارد که گفت: عامِلَۀٌ ناصِ بَۀٌ
تَصْ لی ناراً حامِیَۀً. به خداوند سوگند اگر مخالفی دعا کند خیري بکند اجابت براي شما خواهد بود، و هر گاه یکی از شما دعائی
بکند پروردگار صد خواسته او را برمیآورد و صد حاجت او را برآورده میکند، و اگر یکی از شما کار نیکی انجام دهد خداوند
چند برابر به او میدهد که او نمیتواند بشمارد. به خداوند سوگند که روزهداران شما در باغهاي بهشت به گردش و سیاحت
میپردازند، و حاجیان شما و عمرهکنندگان شما از خاصان خداوند هستند، شما همگان اهل دعا و استجابت هستید، ترسی براي شما
نیست و اندوهگین هم نخواهید شد همه شما در بهشت هستید و اینک مسابقه دهید، تا به درجات عالیه برسید. به خداوند سوگند
بعد از ما کسی نزدیکتر به عرش از شیعیان ما نمیباشد، خوشا به حال شیعیان ما که خداوند به آنها نیکی کرده است، علی علیه
السّلام فرمود: شیعیان ما از قبر بیرون میگردند در حالی که چهرههاي آنها میدرخشند و دیدگانش روشن است، به آنها امان داده
شده و ترسی ندارند در حالی که دیگران میترسند. ص: 273 در آن روز مردم محزون هستند در حالی که آنها
حزنی ندارند، به خداوند سوگند هر گاه یکی از شما به نماز برخیزد فرشتگان پشت سر او صف میبندد، و براي رستگاري او دعا
میکنند تا آنگاه که از نماز خود فارغ گردد، هر چیزي جوهري دارد، جوهر فرزندان آدم محمد صلّی اللَّه علیه و اله ما و شما
هستیم. در روایت دیگري در ضمن همین حدیث امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر شما در زمین نبودید بهشت آراسته نمیگردید
و حوراء خلق نمیشد، و رحم و کودکی وجود نداشت و حیوانی نبود تا بچرد، به خداوند سوگند پروردگار بیشتر از ما شما را
دوست میدارد. 95 - زید نرسی گوید: به حضرت کاظم علیه السّلام عرض کردم مردي از شیعیان شما که نسبت به شما محبت دارد
شراب مینوشد، و مرتکب گناه میگردد ما از وي تبري حاصل کنیم، فرمود: از شراب خوردن او تبري کنید ولی از خودش تبري
نجوئید، او را دوست بدارید و از کارش دوري کنید. راوي گوید: گفتم: میتوانیم او را فاسق و فاجر بنامیم فرمود: خیر زیرا فاسق و
فاجر کافري را گویند که حق ما را انکار میکند و با دوستان ما عداوت مینماید، و خداوند ابا دارد از اینکه دوست ما فاجر و فاسق
باشد در صورتی که مرتکب هر کاري شده باشد. شما بگوئید کارش بد میباشد و مرتکب اعمال زشت میگردد، خودش مؤمن
ولی کارش زشت است و روح و بدنش پاك میباشد، بخداوند سوگند دوست ما از دنیا بیرون نمیرود مگر اینکه خدا و رسول و
ما از او راضی هستیم، خداوند او را با همان گناهان با چهره سفید محشور میکند و عورتش را میپوشاند، و ترسش را فرو مینشاند
و حزن و اندوه را از آن دور میگرداند. مؤمن هنگامی که از دنیا بیرون میرود گناهانش پاك میگردد، یا گرفتار مصیبتی
صفحه 134 از 295
میشود، و یا در مال و جانش نقصان پدید میآید و فرزندش را از دست میدهد و یا بیمار میگردد، و از همه آسانتر اینکه خوابی
هولناك میبیند و صبح با حالت غم و اندوه از خواب برمیخیزد، و همین ناراحتیها کفاره گناهان او ص: 274
میشود. یا اینکه در دولت باطل گرفتار و ناراحتی برایش پیش میآید، یا در هنگام مرگ بر او سخت گرفته میشود، و او در حالی
که گناهی ندارد و آسوده میباشد به حضور رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله و امیر المؤمنین علیه السّلام میرسد. بعد از آن در
مقابل او دو چیز هست یا رحمت واسعه خداوند که بر همه گناهان اهل زمین وسعت دارد و یا شفاعت محمد و امیر المؤمنین علیهما
السّلام در صورتی که رحمت واسعه شامل او نگردد، که در این صورت شفاعت او را یاري میکند و مورد رحمت خداوند قرار
میگیرد. 96 - سلیمان بن خالد گوید: من در محمل خود قرار داشتم و قرآن تلاوت میکردم، در این هنگام امام صادق علیه السّلام
فرمود: اي سلیمان آیات را تلاوت کن و من آیات آخر تبارك را میخواندم که وَ الَّذِینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ
النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُونَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ یَلْقَ أَثاماً. امام علیه السّلام فرمود: این آیات در باره ما میباشد او ما را
موعظه کرده در حالی که میداند ما زنا نمیکنیم، اي سلیمان قرائت کن من آیات را خواندم تا این جا رسیدم که إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ
وَ عَمِلَ عَمَلًا صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ. فرمود: از قرائت دست باز دار این آیه در باره شما میباشد، روز قیامت مؤمن
گناهکار را میآورند و براي حساب مقابل عدل خداوند قرار میدهند و خداوند خود به حساب او رسیدگی میکند، او را نگه
میدارند و گناهان او را یک یک میشمارند و او هم اقرار میکند. در این جا هر چه گناه کرده یک یک شمرده میشود و او
تصدیق مینماید تا آنکه همه گناهان روشن میشوند، خداوند متعال بعد از این میفرماید تو در دنیا این گناهان را از من پوشانیدي
ولی من امروز همه آنها را به تو بخشیدم و عفوت کردم. در این هنگام خطاب میرسد گناهان بنده مرا تبدیل به حسنات کنید، در
اینجا نامه اعمال او را براي دیدن مردم بالا میبرند، مردم میگویند: سبحان اللَّه این ص: 275 بنده گناهی ندارد،
و این است معنی آیه شریفه یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ.
19 صفات شیعیان،
-1 ابن صدقه گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان ما را در هنگام نماز آزمایش کنید و بنگرید که آنان چگونه نماز را
حفظ میکنند، و بنگرید که اسرار ما را چگونه نگه میدارند و از دشمنان حفظ مینمایند و اموال خود را چگونه در اختیار برادران
خود قرار میدهند و با آنان مواسات میکنند. 2- ابو المقدام گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: اي ابو المقدام شیعیان علی علیه
السّلام کسانی هستند که رنگهاي آنها پریده و دگرگون و لاغر میباشند، لبهاي آنان خشک و شکمهاي آنها به کمر چسبیده و
رنگها متغیر و چهره آنها زرد است. هنگامی که شب فرا میرسد زمین را براي خود فرش میگیرند و با صورتهاي خود بطرف
زمین میآیند و به عبادت مشغول میگردند، سجدههاي آنها زیاد، و اشک ریزان، هستند، بسیار دعا میکنند و زیاد گریه مینمایند،
مردم خوشحالی دارند ولی آنها در اندوه بسر میبرند. 3- علی بن مهدي رقی گوید: امام رضا علیه السّلام از پدرانش روایت
میکند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي علی خوشا بحال کسی که تو را دوست بدارد و بدا بحال آن کس که تو را
دشمن بدارد و تکذیبت کند، دوستان تو در آسمانها و زمینها معروف میباشند. آنها اهل دیانت و تقوي و حسن رفتار و فروتنی
براي خداوند میباشند، دیدگان آنها در حال خشوع و دلها از ترس خدا همواره به ذکر مشغول هستند، آنها حق ولایت تو را
شناختند، زبانهاي آنان به فضل تو در حرکت میباشند، و دیدگان آنها به خاطر اشتیاق بتو و فرزندانت اشک میریزند. خداوند هر
چه در کتاب خود فرمود به آن ایمان دارند، و به سنتهاي ثابته ص: 276 رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله عمل
میکنند، به سخنان اولو الامر خود گوش فرا میدهند، آنها با هم در رفت و آمد هستند و به دیدن یک دیگر میروند، و از هم جدا
و منقطع زندگی نمیکنند و با هم قطع رابطه ندارند. آنها همدیگر را دوست دارند، و با هم دشمنی ندارند، فرشتگان بر آنها نماز
صفحه 135 از 295
میگذارند، و در دعاي آنها آمین میگویند و براي گناهکاران آنها استغفار میکنند، و در جنازه آنها شرکت دارند، و از فقدان و
درگذشت آنها تا روز قیامت در ناراحتی هستند. 4- روایت شده که امیر المؤمنین علیه السّلام در یک شب ماهتاب از مسجد بیرون
شدند و بطرف جبانه رفتند و گروهی هم که دنبالش بودند به او رسیدند، علی علیه السّلام نزد آنها توقف کرد و فرمود: شما که
هستید، گفتند: از شیعیان تو میباشیم یا امیر المؤمنین، امیر المؤمنین در چهره آنها نگاه کرد و فرمود: در چهرههاي شما سیماي
شیعیان را مشاهده نمیکنم. گفتند: یا امیر المؤمنین سیماء شیعیان چیست فرمود: چهرهها از بیدار خوابی زرد شده، و دیدهها از گریه
زیاد بر هم آمده، پشتها از کثرت قیام خم شده، شکمها از کثرت روزه به پشت چسبیده و لبها از کثرت اذکار خشک شده و
غبار بندگان خاشع و فروتن آنها را فرا گرفته است و آنها پیوسته سربزیر و آرام حرکت میکنند. 5- ابن نباته گوید: یکی از روزها
امیر المؤمنین علیه السّلام بیرون شدند و ما با گروهی در جایی جمع شده بودیم، فرمود: شما که هستید و چرا در این جا اجتماع
کردهاید، گفتیم: گروهی از شیعیان تو هستیم، فرمودند در شما سیماي شیعیان را مشاهده نمیکنیم. گفتیم سیماي شیعیان چیست،
فرمود: آنها در شبها بیدار میگردند و نماز شب میخوانند از این رو چهره آنها زرد میباشد، از ترس خدا گریه میکنند و
دیدگانشان به هم آمده هست، روزه زیاد میگیرند و لب آنها همواره خشک میباشد، و غبار خشوع هم چهره آنها را فرا گرفته
6- سلیمان بن مهران گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم در حالی که گروهی از است. ص: 277
شیعیان در نزد آن جناب بودند و امام میفرمودند: اي جماعت شیعیان موجب زینت و آبروي ما باشید، کاري نکنید که براي ما
ننگ و عار فراهم کنید، با مردم به نیکی رفتار کنید، زبان خود را نگهدارید، و هر سخنی بر زبان جاري نسازید و کم سخن بگوئید.
-7 جابر گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که از خداوند متعال اطاعت میکند. 8- معاویۀ بن وهب
گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان ما بر سه دستهاند، گروهی ما را دوست دارند آنها از ما هستند، جماعتی موجب آبروي
ما هستند، و ما هم آبرو براي آنها هستیم، دستهاي هم میخواهند بوسیله ما نان بخورند و زندگی و آبرو کسب کنند و هر کس
چنین کند فقیر میگردد. 9- مرازم گوید: وارد مدینه شدم و در خانهاي که فرود آمدم کنیزي زندگی میکرد، من از او خوشم آمد
خواستم با وي تزویج کنم ولی او امتناع کرد، بعد از نماز عشاء خواستم به منزل برگردم و آمدم در را کوبیدم همان کنیز در را باز
کرد. من هنگامی که متوجه شدم او تنها میباشد در هنگام ورود به منزل دست بر سینه او گذاشتم او هم فورا در را باز کرد و من
داخل شدم، هنگام صبح نزد امام کاظم علیه السّلام رفتم، امام فرمود: اي مرازم از شیعیان ما نیست کسی که در خلوت ورع نداشته
باشد و از خدا نترسد. 10 - سدیر صیرفی گوید: خدمت امام صادق علیه السّلام رسیدم و در نزد آن جناب گروهی از یاران او
بودند، فرمود: اي سدیر شیعیان ما همواره محفوظ و مستورند نیتها و دلهاي آنها با ائمه و رهبرانشان پاك و بیآلایش باشند. با
برادران خود نیکی کنند و به ضعفاء آنها برسند، و به درماندگان آنها احسان نمایند، ما شما را به ظلم دعوت نمیکنیم ولی به ورع
و پرهیزگاري فرا میخوانیم، با برادران خود مواسات داشته باشید، و بدانید که دوستان خدا همیشه مستضعف و اندك هستند، و از
هنگامی که خداوند آدم علیه السّلام را خلق کرده چنین ص: 278 بوده است. 11 - در تفسیر امام علیه السّلام
است که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: اي گروه شیعیان از خداوند بترسید، بهشت از دست شما نمیرود اگر چه گناهان
شما موجب شود که شما از ورود در آن تاخیر داشته باشید، اکنون براي بدست آوردن درجات بهشت با هم مسابقه دهید. گفته شد
آیا یکی از دوستان شما و یا دوستان علی علیه السّلام وارد جهنم خواهند شد، فرمود: هر کس نفس خود را با مخالفت محمد و علی
علیهما السّلام چرکین کند و دنبال کارهاي حرام برود و به مؤمنان ظلم کند و با احکام شریعت مخالفت نماید روز قیامت گناهکار
و آلوده خواهد آمد. محمد و علی میگویند تو کثیف و آلوده هستی و صلاحیت همنشینی با صالحان و نیکان را نداري و شایسته
نیستی که با حوران هم آغوش گردي و با فرشتگان مقرب همنشین گردي تو نمیتوانی خود را با آنها قرین سازي مگر اینکه از
گناهان پاك گردي. او را براي پاك شدن گناهان در طبقه اول دوزخ جاي میدهند و براي پاره از گناهان عذاب میشود، پارهاي
صفحه 136 از 295
از آنها براي بعضی از گناهان در محشر گرفتار شدائد و سختی میگردند ولی نیکان از شیعه به فریاد آنها میرسند. اخیار و دوستان
در آن روز به فکر دوستان گناهکار خود میباشند و مانند مرغی که دانهها را از زمین برمیدارد، آنها هم دوستان خود را پیدا
میکنند و آنها را از اطراف جمع آوري میکنند و از آنها شفاعت مینمایند. دستهاي از آنها گناهانشان کمتر و سبکتر هست، این
گروه با شدائد و سختیهائی که در دنیا از سلاطین و حکام مشاهده میکنند و یا بیماريهائی که در بدن آنها پدید میآید گناهان
آنها پاك میشود و بدون گناه وارد قبر میگردند. گروهی از آنها گناهانشان در هنگام مرگ با شدت جان کندن پاك میشود، و
گروهی گناهکار در وقت احتضار حالتی بر آنها پیش میآید که موجب خواري و ذلت او میشود خداوند به این سبب گناهان او
را مورد آمرزش قرار میدهد. ص: 279 جماعتی هم گناهانشان باقی میماند و در هنگام دفن آمرزیده میگردند
و پاك میشوند، اما اگر گناهش بزرگ باشد با شدائد و سختیهاي روز قیامت پاك میگردد، و اگر گناهانش بزرگ بود او را در
طبقه اول دوزخ نگه میدارند. این گروه بیشتر از همه شیعیان ما عذاب میکشند، این گروه شیعیان ما نیستند بلکه دوستان ما بحساب
میآیند و با دوستان ما دوست هستند و با دشمنان ما دشمن میباشند، شیعیان ما کسانی هستند که از ما پیروي کنند و از آثار ما
تبعیت نمایند و به کارهاي ما اقتداء کنند. امام علیه السّلام فرمود: مردي خدمت رسول اللَّه علیه السّلام عرض کرد یا رسول اللَّه فلان
شخص به ناموس همسایهاش نگاه میکند، و اگر چنانچه حرام و گناهی برایش پیش بیاید ابا و امتناعی ندارد و مرتکب اعمال زشت
میشود. رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله از این سخن برآشفت و گفت: این مرد را نزد من بیاورید، مرد دیگري گفت: یا رسول اللَّه
او از شیعیان شما میباشد و با شما و علی دوست است و از دشمنان شما هم بیزاري میجوید. رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله فرمود:
نگوئید او از شیعیان ما هست زیرا این سخن دروغ میباشد، شیعیان ما کسانی هستند که از ما پیروي کنند و از اعمال ما تبعیت
نمایند و این شخصی که شما تعریف میکنید از شیعیان ما نیست. به امیر مؤمنان و رهبر پرهیزکاران و پیشواي سپید چهرگان و
وصی رسول عالمیان و زعیم مسلمانان گفته شد که فلان شخص در گناه اسراف کرده و خود را به هلاکت رسانیده در صورتی که
از شیعیان شما هم میباشد. امیر المؤمنین علیه السّلام فرمودند: براي تو در این سخن یک دروغ و یا دو دروغ نوشته شد اگر او در
گناه اسراف میکند و در عین حال ما را هم دوست میدارد و از دشمنان ما هم تبري میکند این یک دروغ است، در این حال او از
دوستان ما هست نه از دشمنان ما. اما اگر او دوستان ما را دوست دارد، و با دشمنان ما هم دشمن است در گناه هم اسراف نمیکند
همان طور که شما گفتی این یک دروغ از شما بحساب میآید، ص: 280 زیرا او در گناه اسرافی ندارد، و اگر
چنانچه در گناه اسراف میکند و دوستان ما را دوست نمیدارد، و با دشمنان ما هم دشمن نیست این هم دو دروغ است. مردي
بزنش گفت نزد فاطمه دختر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله بروید و از او بپرسید آیا من از شیعیان شما هستم یا نیستم، آن زن رفت
و سؤال کرد فاطمه سلام اللَّه علیها فرمود: اگر به گفتههاي ما عمل میکنی و از منهیات ما دست میکشی شیعه هستی. اگر به
گفتههاي ما توجهی نداري و از منهیات ما هم دست برنمیداري از شیعیان ما به حساب نمیآئی او برگشت و جریان را به شوهرش
اطلاع داد و گفت: واي بر من پس کی ما را از این گناهان خلاص میکند و من در جهنم مخلد خواهم شد زیرا هر کس شیعه
نباشد در جهنم است. زن برگشت و جریان را به حضرت فاطمه علیها السلام گفت: فاطمه فرمود: به شوهرت بگو این طور نیست که
خیال کردهاي، شیعیان ما از نیکان اهل بهشت هستند همه دوستان ما و دوستان دوستان ما و دشمنان دشمنان ما. کسانی که با قلب و
زبان سخنان ما را قبول دارند، همه اینها از شیعیان ما نیستند هنگامی که اوامر ما را انجام ندهند و از منهیات ما دست باز ندارند و
مرتکب گناهان شوند، این گروه با همه اینها اهل بهشت میباشند. اما بعد از اینکه از گناهان پاك شوند و گرفتار انواع مصیبتها و
مشکلات شوند و یا در قیامت با انواع سختیها گرفتار گردند، و یا در طبقه اول جهنم معذب شوند و بعد ما آنها را نجات میدهیم و
بطرف خود میآوریم. مردي به حسن بن علی علیهما السّلام عرض کرد: من از شیعیان شما هستم، امام حسن فرمود: اي بنده خدا
اگر از اوامر و نواهی ما اطاعت کنید راست میگوئید و اگر بر خلاف این باشید بر گناهان خود اضافه نکنید و مدعی این مقام عالی
صفحه 137 از 295
که اهلیت آن را ندارید نشوید و نگوئید من از شیعیان شما میباشم و با دشمنان شما دشمنم که در این جا خیر خواهید دید.
شخصی نزد حسین بن علی علیهما السّلام آمد و گفت: یا ابن رسول اللَّه من از شیعیان ص: 281 شما هستم،
فرمود: از خداوند بترس و مدعی مقامی نباش که خداوند تو را تکذیب کند و در ادعایت رسوا گردي شیعیان ما کسانی هستند که
دل آنها از هر مکر و حیله و نیرنگ و فریب خالی باشد، شما بگوئید ما از دوستان شما میباشیم. مردي نزد علی بن الحسین علیهما
السّلام آمد و گفت: یا ابن رسول اللَّه من از شیعیان خاص شما میباشم، امام علیه السّلام فرمود: اي بنده خدا هر گاه تو مانند ابراهیم
خلیل علیه السّلام باشی که خداوند میفرماید وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ. اکنون اگر دلت مانند دل او سالم است
تو از شیعیان ما هستی و اگر دلت از مکر و فریب و غش و خیانت خالی نیست تو از دوستان ما میباشی، اگر در این گفتارت دروغ
بگوئی خداوند تو را گرفتار فلج میکند و تا هنگام مرگ دست از تو باز نمیدارد، و یا مبتلا به جذام میگردي که تا کفاره
گناهت باشد. حضرت باقر علیه السّلام دید: مردي به دیگري افتخار میکرد و میگفت: آیا بر من فخر میکنی در حالی که من از
شیعیان آل محمد علیهم السّلام که پاك هستند میباشم، امام علیه السّلام به او فرمودند به خداوند کعبه تو بر او افتخاري نداري
بلکه با این دروغ زیان هم دیدي. اي بنده خدا امامی که در اختیار داري میخواهی براي خودت باشد و یا دوست داري آن را در
راه برادران مؤمن خود خرج کنی گفت دوست دارم براي خود خرج کنم، امام فرمود پس تو از شیعیان ما نیستی، زیرا ما دوست
داریم آن چه داریم به برادران هم عقیده خود بدهیم، بگو ما از دوستان شما هستیم و امیدواریم با این محبت نجات پیدا کنیم. به
حضرت صادق علیه السّلام گفته شد که عمار دهنی روزي در نزد ابن ابی لیلی قاضی کوفه در موردي شهادت داد قاضی گفت: اي
عمار ما تو را میشناسیم و شهادت تو در نزد ما قبول نیست زیرا تو رافضی هستی، عمار از جایش برخاست در حالی که بدنش
میلرزید و گریهاش گرفته بود. ابن ابی لیلی گفت: تو مردي از اهل علم و حدیث هستی و اگر از کلمه رافضی میترسی از رفض
برائت حاصل کن و در این صورت برادر ما خواهی بود، عمار ص: 282 گفت: تو مقصود و نیت ما را نفهمیدي و
گرفتار اشتباه و انحراف شدي، من بر خود و شما گریه کردم. اما گریه براي خودم از این جهت است که تو مرا به جایی نسبت دادي
که من درخور آن مقام بزرگ نیستم پنداشتی من رافضی هستم، واي بر تو من از امام صادق علیه السّلام شنیدم نخستین کسانی که
به این عنوان خوانده شدند ساحران فرعون بودند که با دیدن آیات ایمان آوردند و به موسی علیه السّلام پیوستند و فرعون آنها را
رافضی نامید. پس رافضی آن کس هست که آن چه را خداوند قبول ندارد ترك گوید و اوامر خداوند را انجام دهد، اینک آن
جریان کجا و وضع ما کجا هست، و اینکه بر خود میگریم براي این است که میترسم خداوند بر دل من آگاهی پیدا کند و با این
لقب شریفی که تو به من دادي مورد عتاب پروردگار قرار گیرم. خداوند به من میفرماید: اي عمار تو واقعا اباطیل را ترك کردي و
رو به طاعت آوردي همان گونه که به تو گفتند و این موجب میگردد که من در رسیدن به درجات کوتاهی کنم در صورتی که
خداوند با من مصافحه کند، و یا موجب عقاب گردد در صورتی که با من مناقشه نماید، مگر اینکه دوستان ما از ما شفاعت کنند.
اما اینکه چرا به حال تو گریه کردم به خاطر این است که دروغ بزرگی در باره من گفتی و با نامی دیگر مرا نام بردي و از این
میترسم که خداوند تو را عذاب کند براي اینکه نام بزرگی براي من انتخاب کردي، و اگر تو این نام را پست بدانی در برابر این
بیاعتنائی چگونه بر عذاب خداوند صبر میکنی. امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر گناهان عمار از آسمانها هم بزرگتر و از
زمینها هم سنگینتر بود براي این سخنانی که بر زبانش جاري شد آمرزیده میشود، و حسنات او در نزد خداوند به اندازهي است
که یک خردل از آن هزار بار بزرگتر از دنیا میباشد. به حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام گفته شد که از بازاري گذشتیم
مردي در آن جا فریاد میزد: من از شیعیان آل محمد علیهم السّلام هستم و آل محمد از خالصان میباشند!، ص:
283 او جامههائی در جلو خود گذاشته و آنها را میفروخت و میگفت: کی زیادتر میخرد. امام علیه السّلام فرمود: هر کس مقام
و قدرش را بشناسد سخنانی بر زبان جاري نمیکند که قدر و مقامش ضایع شود، میدانید داستان این مرد چیست این شخص
صفحه 138 از 295
میگوید: من مانند سلمان و ابو ذر و مقداد و عمار هستم در صورتی که براي فروش متاع خود چانه میزند. او متاع عوضی را به
مشتري میدهد و تدلیس مینماید و جنسی را که ارزان خریده میخواهد گران بفروشد و به هر مشتري یک نوع از قیمت را
میگوید آیا این شخص را میتوان مانند سلمان و یا ابو ذر و مقداد و عمار دانست هرگز چنین نخواهد شد. خداوند این را با آنها
در یک صف قرار نخواهد داد، او باید بگوید: من از دوستان آل محمد علیهم السّلام هستم، و از کسانی میباشم که دوستان آنها را
دوست میدارم و با دشمنان و مخالفان آنها دشمن میباشم. امام علیه السّلام فرمود: هنگامی که مامون علی بن موسی الرضا علیهما
السّلام را به ولایت عهدي خود برگزید، خادمش نزد آن حضرت آمد و گفت: گروهی دم در هستند و میگویند ما از شیعیان
هستیم امام فرمودند من امروز مشغول هستم آنها را بگوئید بروند خادم گفت و آنها هم رفتند. این جماعت روز دیگر آمدند و
مانند روز قبل اذن ورود خواستند، بار دیگر آنها را برگرداندند، و آنها مدت دو ماه در رفت و آمد بودند و کار بجائی رسید که
مایوس شدند و به حاجب گفتند به مولاي ما بگو ما از شیعیان پدرت هستیم ما را راه بدهید. ما اگر بدون ملاقات شما از این جا
برویم مردم ما را شماتت میکنند و دیگر رو نداریم به شهر و خانه خود مراجعت کنیم زیرا همواره مورد سرزنش مردم خواهیم بود،
در این هنگام امام دستور دادند به آنها اجازه ورود داده شود آنها وارد شدند و سلام کردند و امام هم اجازه نشستن به آنها دادند!.
ص: 284 آنها هم چنان در حال قیام بودند و گفتند یا ابن رسول اللَّه این چه جفاء بزرگی بود که در باره ما روا
داشتید و ما را سبک کردید و به ما اجازه ملاقات ندادید، ما بعد از این چه گونه در میان مردم حاضر شویم و به خانه و کاشانه خود
مراجعت نمائیم، و براي ما آبروئی باقی نماند. امام رضا علیه السّلام فرمود: شما این آیه شریفه را بخوانید هر مصیبتی که به شما
برسد بوسیله خودتان بدست آمده و خداوند از بیشتر گناهان شما در میگذرد من در این جا به خداي خود اقتداء کردم و از رسول
خدا و امیر المؤمنین و پدران خود علیهم السّلام پیروي نمودم. گفتند یا ابن رسول اللَّه چرا چنین کردي فرمود: براي اینکه شما
مدعی هستید که شیعیان امیر المؤمنین علی بن ابی طالب هستید، واي بر شما شیعیان او حسن و حسین و ابو ذر و سلمان و مقداد و
عمار و محمد بن ابی بکر هستند که در هیچ جا با او مخالفت نکردند و اوامر نواهی او را انجام دادند. شما ادعا دارید که از شیعیان
آنها میباشید در حالی که در کارهاي خود با آنها مخالفت میکنید و در واجبات کوتاهی مینمائید، و در باره کمک به برادران
خود سستی دارید، در جایی که تقیه لازم نیست تقیه میکنید و در جایی که تقیه باید بکنید تقیه ندارید. شما باید بگوئید ما از
دوستان او هستیم، دوستان او را دوست میداریم و با دشمنان آنها دشمنی میکنیم، من از این گفتار شما ناراحت نیستم ولی شما
مقام بزرگی را ادعاء میکنید، و اگر گفتارتان با کردار مطابقت نکند هلاك میگردید مگر اینکه رحمت خداوند شما را دریابد.
گفتند: یا ابن رسول اللَّه ما استغفار میکنیم و از گفته خود توبه مینمائیم، و همان طور که فرمودید ما دوستان شما و دوستان
دوستان شما هستیم، و با دشمنان شما دشمن میباشیم، امام علیه السّلام حالا خوش آمدید و اینک برادران و دوستان من هستید
بیائید در بالا قرار گیرید. آنها اندك اندك جلو رفتند تا نزدیک آن جناب رسیدند، بعد از این حضرت ص: 285
رضا به حاجب خود فرمودند اینها چند بار در خانه ما آمدند و اذن ملاقات داده نشد، حاجب گفت: آنان شصت بار براي زیارت
شما آمدند و توفیق نیافتند. امام علیه السّلام فرمود: شما هم شصت بار از آنها دیدن کن و سلام مرا به آنها برسان آنها در گفته
خود استغفار کردند و خداوند هم از آنها درگذشت و شایسته کرامت شدند اینک بخاطر اینکه آنها ما را دوست میدارند به آنها
احسان کن و مشکلات آنها را برطرف گردان تا به زندگی خود برسند. مردي خدمت حضرت جواد علیه السّلام رسید در حالی که
بسیار خوشحال بود، امام علیه السّلام فرمود: چرا خوشحال هستی گفت: یا ابن رسول اللَّه از پدرت شنیدم میفرمود: سزاوارترین روز
براي بنده روزي است که در آن موفق شود به برادران خود کمک کند و به درد دل آنها برسد. امروز ده نفر از برادران نیازمند نزد
من آمدند، آنها داراي زن و فرزند بودند، و از شهر دیگري آمده بودند، من به آنها توجه کردم و هر چه از من خواستند به آنها
دادم، از این جهت خوشحال هستم که خداوند توفیق خدمتگزاري به برادران را به من عنایت فرمود. امام جواد علیه السّلام فرمود:
صفحه 139 از 295
به جان خودم سوگند سزاوار است شما خوشحال گردي، اگر کاري نکنی که بعد از این اثر این کار خوب را از بین ببري، گفت:
قربانت گردم چگونه اعمال من اثر خود را از دست میدهد در حالی که من از شیعیان مخلص شما هستم. امام فرمود: آري صدقات
و نیکی به برادران را باطل میکنی، گفت: یا ابن رسول اللَّه چگونه باطل میگردد، فرمود: این آیه شریفه را تلاوت کن: اي کسانی
که ایمان آوردهاید صدقات خود را با منت نهادن و آزار دادن دیگران باطل نکنید. گفت: یا ابن رسول اللَّه من بر آنها منت
نگذاشتم و به آنان آزاري هم نرسانیدم، امام فرمود: خداوند نفرموده به کسانی که صدقه میدهید منت نگذارید و یا آنها را اذیت
نکنید، و مقصود از آن هر گونه منت و اذیت کردن میباشند و تنها به آنها ارتباط ندارد. ص: 286 متوجه باش
اذیت و آزار کردن آنها بزرگتر است و یا آزار دادن به فرشتگان که حافظ اعمال شما میباشند و یا اینکه ما را اذیت کنید، آن مرد
گفت: یا ابن رسول اللَّه البته این بزرگتر است، امام فرمود: پس در این صورت من و آنها را آزار دادهاي و صدقهات را باطل
کردهاي، گفت: چگونه؛ فرمود: هم این گونه که گفتید چگونه صدقه و انفاق من باطل میگردد در حالی که من از شیعیان خالص
شما هستم، بعد فرمود: متوجه باش آیا میدانی شیعیان خالص ما چه کسانی هستند، گفت نمیدانم، فرمود: آنها عبارتند از جبرئیل،
مؤمن آل فرعون و صاحب یس. صاحب یس همان است که خداوند فرمودند: وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِینَۀِ رَجُلٌ یَسْعی، و هم چنین
سلمان و ابو ذر و مقداد و عمار هستند که از شیعیان بشمار میروند، تو خود را به این گروه پیوستهاي، آیا تو با این ادعاء فرشتگان و
ما را آزار ندادهاي آن مرد گفت: استغفار میکنم بفرمائید چگونه بگویم. امام فرمودند: بگو من از موالیان و دوستان شما هستم و با
دشمنان شما دشمن میباشم، و با دوستانت هم دوستی میکنم و از گفتاري که مورد انکار شما قرار گرفت توبه میکنم، کاري که
مورد انکار شما و فرشتگان قرار گیرد مورد انکار خداوند هم هست، امام فرمود: اکنون پاداش صدقات به شما برگردد. علی بن
سیار گوید: شبی در غرفه حسن بن علی علیهما السّلام در سامراء بودیم، و این هنگامی بود که سلطان زمان و اطرافیان او از آن
جناب تعظیم و تکریم میکردند، در این جا والی شهر که بر هر دو پل ولایت داشت وارد شد و مردي را که دست بسته بودند
همراهش بود. حسن بن علی سلام اللَّه علیهما از روزنه بیرون را نگاه میکرد، هنگامی که چشم والی بر آن جناب افتاد از مرکب
پائین شد و گفت یا ابن رسول اللَّه این مرد را امشب کنار دکان یک صرافی مشاهده کردیم و او متهم است که میخواسته دکان را
سوراخ کند و اشیاء آن را سرقت نماید. من او را دستگیر کردم و میخواستم پانصد ضربه شلاق به او بزنم، ما هر کس ایمان و کفر،
ج 1، ص: 287 را که با این اتهام بگیریم او را تازیانه میزنیم، تا پاداش گناه خودش را مشاهده کند، و ما این کار را به سرعت انجام
میدهیم که تا کسی نیاید و از وي دفاع کند و او بدون مجازات آزاد شود. هنگامی که خواستیم او را شلاق بزنیم گفت: از خداوند
بترسید و متعرض من نشوید، زیرا من از شیعیان امیر المؤمنین و شیعه این امام که پدر قائم میباشد هستم، ما هم از او دست برداشتیم
و خدمت شما آوردیم اکنون اگر راست میگوید و از شیعیان شما میباشد او را رها میکنیم. ما به او گفتیم اگر دروغ بگوئی هزار
شلاق به تو میزنیم، و بعد دست و پایت را قطع میکنیم، اکنون بفرمائید او از شیعیان علی علیه السّلام میباشد همان طور که ادعا
میکند، امام علیه السّلام فرمود: به خداوند پناه میبرم این از شیعیان علی نیست. او چون در دست شما گرفتار شده خود را از
شیعیان علی علیه السّلام معرفی کرده است، وي گفت اکنون ما را از مشکلی خلاص کردي و من اکنون پانصد ضربه شلاق به او
میزنم و باکی هم از عمل خود ندارم، هنگامی که او را دور کردند گفت: او را برو بر زمین انداختند و دو جلاد در طرف راست و
چپ او قرار گرفتند. والی گفت: او را شلاق بزنید آنها با چوبهاي خود بر او حمله آوردند و بر بدنش فرو کوفتند، والی دید چوب
آنها بر زمین میخورد، گفت: واي بر شما چوبها را بر بدن او فرو آورید چرا بر زمین میکوبید، آنها هنگامی که خواستند
چوبها بر بدن او بزنند دستهایشان کج شد و ضربهها بر بدن خودشان فرود میآمد. والی گفت: واي بر شما مگر دیوانه شدهاید
که همدیگر را میزنید چوبها را بر این مرد فرود آورید، آنها اظهار داشته ما چوبها را بر بدن این مرد میزنیم و قصد دیگري
نداریم، ولی دست ما کج میشود و یک دیگر را میزنیم والی بعد از این چهار نفر دیگر را صدا کرد و شش نفري به او حمله
صفحه 140 از 295
آوردند. در این هنگام که شش نفري چوبها را به او وارد میکردند متوجه شدند همه چوبها به حاکم میخورد و او از مرکبش
بر زمین افتاد و گفت شما مرا ص: 288 کشتید خداوند شما را بکشد، این چه عملی است که انجام میدهید آنها
گفتند: چوبهاي ما فقط بر بدن این مرد مجرم میخورد. والی بعد از این چند نفر دیگر را آورد که او را چوب بزنند آنها هم وقتی
شروع کردند او را کتک بزنند بار دیگر شلاقها بر والی فرود آمد آنها گفتند بخداوند سوگند ما جز این مرد را نمیزنیم، والی
گفت پس این جراحتهاي صورتم از کجا پیدا شده است و این خونها از کجا آمده. ضاربان گفتند دستهاي ما خشک باد اگر ما
ضربهاي را بر بدن تو فرود آورده باشیم، در این هنگام آن مرد متهم گفت: اي بنده خدا آیا از این الطاف خداوندي عبرت نگرفتی
و ندیدي چگونه این ضربهها را از من بطرف تو آورد اینک بار دیگر بطرف امام برویم و هر چه امام گفت انجام بده. والی بار
دیگر او را بطرف امام علیه السّلام آورد و گفت: یا ابن رسول اللَّه ما از این مرد در شگفت هستیم شما تشیع او را انکار کردید و اگر
این مرد از شیعیان شما نباشد پس او از شیعیان شیطان است و جایش در آتش میباشد ما از او معجزاتی دیدیم که فقط از انبیاء دیده
میشود، امام فرمود: از اوصیاء هم بگو. امام حسن عسکري علیه السّلام متوجه والی شدند و گفتند: اي بنده خدا این مرد در ادعاي
خود یک دروغ را اظهار کرد که اگر آن دروغ را از روي قصد و تعمد گفته بود گرفتار همه عذابهاي شما میگردید و سی سال
در طبقه مخصوص زندانی میشد، ولی به خاطر کلمهاي که از روي قصد گفته بود خداوند او را از عذاب رهانید. اما اي والی تو
هم بدان که خداوند عز و جل او را از عذاب و تازیانه خلاص کرد براي اینکه او از دوستان و محبان ما میباشد ولی او از شیعیان ما
به حساب نمیآید، والی گفت: اینها همه یکی هست پس فرق بین آنها کدام است. امام علیه السّلام فرمود: فرق این است که
شیعیان از آثار ما پیروي میکنند و از اوامر ما اطاعت مینمایند و از نواهی ما دست میکشند این گروه از شیعیان ما بحساب
میآیند، ولی آنهائی که واجبات خداوند را انجام نمیدهند شیعیان ما نیستند. ص: 289 امام حسن عسکري علیه
السّلام به والی گفتند تو هم دروغ گفتی و اگر آن را از روي تعمد گفته بودي خداوند تو را به هزار تازیانه مبتلا میکرد و سی سال
هم در زندان سرپوشیده به سر میبردي، گفت: دروغ من چه بود. امام علیه السّلام فرمود: تو خیال کردي که این معجزات مال او
بود، در صورتی که این گونه معجزات از طرف ما میباشد خداوند آن معجزهها را آشکار میکند تا برهان ما بر همگان روشن
گردد و جلال و شرف و عزت ما بر همگان معلوم شود. اگر گفته بودي من در او معجزاتی مشاهده کردم بر تو اعتراضی نداشتم،
مگر زنده شدن میت در دست عیسی معجزه نیست، این معجزه از مرده است یا از عیسی، مگر از گل پرنده درست نمیکرد و بعد
در او میدمید و آن به اذن خدا پرواز میکرد. آیا این پرواز مجسمه گلی از خود پرنده بود یا از عیسی آیا آن مردمانی که با معجزه
آن پیامبر بصورت بوزینه درآمدند کار بوزینگان بود و یا آن پیامبر، در این هنگام والی گفت: استغفر اللَّه ربی و اتوب الیه. بعد از
این امام علیه السّلام به آن مردیکه از شیعیان علی علیه السّلام بود فرمود: اي بنده خدا تو از شیعیان علی نیستی بلکه تو از محبان آن
جناب میباشی، شیعیان علی کسانی هستند که خداوند متعال در باره آنان فرمود: آنها کسانی هستند که کارهاي شایسته میکنند و
در بهشت جاودان میباشند. آنها کسانی هستند که به خداوند ایمان آوردهاند و او را به صفات خودش وصف و تعریف کردهاند و
از هر عیبی و نقصی پاك داشتهاند و محمد صلّی اللَّه علیه و اله را با کردار و گفتارش تصدیق نمودهاند و علی را بعد از او امام و
بزرگ و رهبر براي خود گرفتهاند. از امت محمد صلّی اللَّه علیه و اله کسی با آن برابري نمیکند، و اگر همه آنها را در یک کفه
ترازو بگذارند و علی علیه السّلام را در کفه دیگر از همه آنها سنگینتر خواهد بود همان طور که آسمان بر زمین سنگینی میکند و
زمین بر ذره. شیعیان آل محمد علیهم السّلام در راه خدا جنگ میکنند آنها ترسی ندارند از آنکه ص: 290
مرگ بر آنها وارد شود و یا آنها بر مرگ وارد شوند، شیعیان علی علیه السّلام کسانی میباشند که برادران خود را بر خود اختیار
میکنند و از خود میگذرند. خداوند آنها را در کارهاي زشت مشاهده نمیکند و همواره در اوامر خداوند کوشش میکنند و از
برادران ایمانی خود احترام مینمایند، من این را از طرف خود نمیگویم. این گفته محمد صلّی اللَّه علیه و اله میباشد که فرمود:
صفحه 141 از 295
آنها کارهاي شایسته میکنند همه واجبات را انجام میدهند و به توحید و نبوت و امامت معتقد هستند و از همه مهمتر براي خدا
حقوق برادران را انجام میدهند و از دشمنان خدا تقیه مینمایند. 12 - امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: کسانی که از ما اطاعت
میکنند خداوند بزودي گناهان آنها را میآمرزد، و بر آنها بخاطر کارهاي نیکشان منت میگذارد، گفتند یا امیر المؤمنین مطیعیان
شما کدام افراد هستند. فرمود: کسانی که خدا را به یگانگی میشناسند، و بصفات شایسته او را وصف میکنند و به محمد صلّی اللَّه
علیه و اله بعنوان نبوت اعتقاد دارند و خداوند را در انجام واجبات اطاعت میکنند و از محرمات دست باز میدارند. اوقات خود را
در یاد خدا زنده نگه میدارند، و بر محمد و آل او درود میفرستند، و از بخل و حسادت خودداري مینمایند، و زکاتی را که
خداوند واجب گردانیده اداء میکنند و آن را از مستحقان و نیازمندان دریغ نمیدارند. 13 - محمد بن عمر بن حنظله گوید:
حضرت صادق علیه السّلام فرمود: از شیعیان ما نیستند آن کسانی که با زبان خود اظهار دوستی میکنند ولی در عمل با ما و آثار و
کردار ما مخالفت مینمایند، شیعیان ما کسانی هستند که با زبان و دل با ما میباشند و از آثار ما پیروي میکنند و مانند ما کار
مینمایند، آنها شیعیان ما میباشند. ابو زید گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: از شیعیان ما به حساب نمیآیند آن کسانی که در
14 - جابر جعفی شهري میان هزاران نفر زندگی میکنند و در میان مردم با تقويتر از آنان باشد. ص: 291
گوید: امام باقر علیه السّلام فرمود: از جابر بن عبد اللَّه انصاري شنیدم فرمود: اگر سلمان و ابو ذر رحمۀ اللَّه علیهما متوجه میشدند
که این جماعت خود را به محبت اهل بیت نسبت میدهند آنها را دروغگو خطاب میکردند و اگر این جماعت هم آنها را مشاهده
میکردند میگفتند آنها دیوانه میباشند. 15 - یکی از محدثین روایت میکند که حضرت صادق علیه السّلام فرمود: لازم است
کسانی که در نهان خود را پیرو امامت ما میدانند در آشکارا هم کاري بکنند تا عقیده آنها معلوم گردد راوي گوید: عرض کردم
این برهان آشکار کدام است، فرمود: حلال خدا را حلال بداند و حرام او را حرام و ظاهرش هم باطنش را گواهی کند. 16 - مردي
از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که یکی از اصحاب به آن جناب گفتند: قربانت گردم به خداوند سوگند من شما را
دوست دارم و دوستان شما را هم دوست میدارم، اي سید من شیعیان شما بسیار زیاد شدهاند، فرمود: نام آنها را ببر گفت: زیاد
هستند فرمود: میتوانید آنها را بشمارید. امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر عده آنها به سیصد و چند نفر رسیده بود حرف شما
مورد قبول واقع شده بود، شیعیان ما کسانی هستند که صداي آنها از گوششان تجاوز نمیکند و کینهاش هم از خودش تعدي ندارد،
در باره ما غلو نمیکنند، و دوستان ما را دشمن نمیدارند، و با کسانی که از ما عیبجوئی میکنند مجالست ندارد. حدیثی که مورد
ملامت باشد از ما روایت نمیکنند، دشمنان ما را دوست نمیگیرند، و با دوستان ما دشمنی نمیکنند، راوي گوید: عرض کردم
پس ما با این شیعیان گوناگون که مدعی تشیع هستند چه کنیم، فرمود: آنها را باید از یک دیگر تمیز دهید و آنان را مورد آزمایش
قرار دهید، آنان تغییر و تبدیل پیدا میکنند، گذشت زمان آنها را فانی میکند و شمشیرها آنان را از پا در میآورند. اختلافات
شیعیان را از هم پراکنده میسازد، شیعیان ما مانند سگها زوزه ص: 292 نمیکشند و مانند کلاغ طمع ندارند، و با
دست خود از مردم سؤال نمیکنند اگر چه از گرسنگی بمیرند، گفتم: قربانت گردم من این شیعیان را با این صفت از کجا پیدا
کنم. امام علیه السّلام فرمود: آنها را در اطراف زمین جستجو کنید، آنان کسانی هستند که داراي زندگی خشنی میباشند، همواره
از این منزل به منزل دیگري منتقل میگردند، اگر در جایی حضور پیدا کنند شناخته نمیشوند و اگر پنهان شدند مورد تفقد قرار
نمیگیرند. اگر بیمار شوند کسی از آنها عیادت نمیکند، و اگر بخواهد زن بگیرد به او زن نمیدهند و اگر بمیرند کسی به تشییع
جنازه آنها نمیرود، آنها در مال خود مواساة دارند، و در قبرها از هم دیدن میکنند و اختلاف آراء ندارند اگر چه شهرهاي آنها از
هم دور باشند. در حدیث دیگري آمده که امام علیه السّلام فرمود: اگر مؤمنی را مشاهده کنند او را احترام مینمایند و اگر منافقی
را مشاهده کنند او را ترك میگویند و در هنگام مرگ بیتابی ندارند. 17 - داود بن فرقد گوید: از حضرت صادق علیه السّلام
شنیدم فرمود: اصحاب من صاحبان خرد و بینش هستند و از خداوند میترسند، کسانی که این چنین نباشند و دانش و تقوي نداشته
صفحه 142 از 295
باشند از یاران من بشمار نخواهند آمد. 18 - ابو الصباح کنانی گوید: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم ما را در کوفه به
عنوان جعفري سرزنش میکنند، گوید: امام علیه السّلام از این سخن برآشفت و بعد فرمود: اصحاب ما در میان شما کم هستند،
یاران جعفر کسانی هستند که ورع داشته باشند و براي خالق خود کار کنند. 19 - ابراهیم کرخی گوید: امام صادق علیه السّلام
فرمود: در میان شیعیان کسانی هستند که از یهود و نصاري و مجوس و مشرکان هم بدتر میباشد. 20 - علی بن زید شامی گوید:
امام أبو الحسن علیه السّلام فرمود: حضرت صادق میفرمودند آیاتی که خداوند در باره منافقان نازل کرده در باره کسانی که خود
را به ص: 293 تشیع میبندد صدق دارد. 21 - عمر بن یحیی گوید: از امام صادق علیه السّلام شنیدم فرمود:
سزاوارترین مردم به ورع و پرهیزگاري آل محمد علیهم السّلام و شیعیان آنها میباشند تا مردم به آنها اقتداء کنند. 22 - یزید بن
خلیفه گوید: یکی از روزها خدمت حضرت صادق علیه السّلام بودیم، امام فرمودند: شما به جایی توجه کردید که خداوند به آنجا
توجه دارد، شما کسی را برگزیدید که خداوند آن را برگزید مردم هر کدام بطرفی رفتند و به چپ و راست متوجه شدند، ولی شما
به دنبال محمد صلّی اللَّه علیه و اله رفتید، و شما بر طریق درستی قرار دارید و اینک ورع و تقوي داشته باشید. بعد از آن فرمود:
اینک که میخواهید بروید، بدانید که هر گاه شما به ولایت و امامت ما معتقد شدید باکی نداشته باشید از اینکه مردم شما را
نمیشناسند، هر کس براي مردم کار کند پاداش خود را هم باید از مردم بخواهد و هر کس براي خداوند کار کرد پاداش او را از
خداوند میخواهد. 23 - ابو بصیر گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان ما اهل ورع و پرهیزگاري هستند و وفاء و امانت
دارند، و داراي زهد و عبادت میباشند، و در شب و روز پنجاه و یک رکعت نماز میگذارند، نماز شب میگذارند، روزها را روزه
دارند، زکاة مال خود را میدهند، حج خانه خدا را بجا میآورند و از هر حرامی دوري میکنند. 24 - حسین بن خالد گوید: امام
رضا علیه السّلام فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که به گفتار ما عمل میکنند و به دستورات ما گردن مینهد و با دشمنان ما
مخالفت مینمایند، و هر کس چنین نباشد از شیعیان ما نخواهد بود. 25 - ابن ابی نجران گوید: از امام ابو الحسن علیه السّلام شنیدم
فرمود: هر کس با شیعیان ما دشمنی کند با ما دشمنی کرده است، و هر کس آنها را دوست بدارد با ما دوستی کرده است، زیرا آنها
از ما هستند و از زیادي طینت ما خلق شدهاند. هر کس آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هر کس با آنها دشمنی کند ایمان
و کفر، ج 1، ص: 294 با ما دشمنی کرده است، شیعیان ما با نور خداوند مینگرند و در رحمت خداوند غوطه میخورند، و از
کرامت خداوند برخوردار میباشند و از مراحم او بهرهمند هستند. هر یک از شیعیان ما که بیمار گردند ما هم در اثر بیماري او بیمار
میشویم، و اگر اندوهگین شوند ما هم اندوهگین میگردیم، و اگر خوشحال شوند ما هم خوشحال میشویم، شیعیان ما اگر در
شرق و یا غرب عالم هم باشند و ما آنها را از نظر دور نمیداریم. هر گاه یکی از شیعیان ما وام داشته باشند ما اداء میکنیم، اگر
مالی از آنها بماند به ورثهاش تعلق دارد، شیعیان ما کسانی هستند که نماز میگذارند و زکاة میدهند و حج خانه خدا را به جاي
میآورند و ماه رمضان را روزه میدارند. آنها اهل بیت را دوست میدارند و از دشمنان آنها بیزاري میجویند، این جماعت اهل
تقوي و ایمان میباشند و پرهیزگار و با ورع هستند، هر کس بر آنها ایراد بگیرد، به خداوند ایراد گرفته است هر کس آنها را رد
کند خداوند را رد کرده است. آنها بندگان خداوند هستند و حق عبودیت را ادا کردهاند، و آنها دوستان راستین خداوند میباشند،
به خداوند سوگند یکی از آنها روز قیامت از گروهی مانند قبیله ربیعه و مضر شفاعت میکند و خداوند هم شفاعت آنها را قبول
میکند. 26 - حضرت صادق علیه السّلام فرمود: به خداوند سوگند شیعیان علی کسانی هستند که شکم و دامن خود را نگه دارند و
براي خداوند کار کنند و امیدوار ثواب او باشند و از عذاب او بترسند. 27 - محمد بن عجلان گوید: در خدمت حضرت صادق علیه
السّلام بودم که مردي وارد شد و سلام کرد، امام از او پرسید برادران خود را چگونه یافتی، او از آنها ستایش و تمجید کرد، امام
فرمود: مالداران آنها با نیازمندان چگونه رفتار میکنند. آن مرد گفت روابط اغنیاء با فقراء بسیار کم است، از این گونه اخلاق در
28 - جابر گوید: امام نزد ما نیست، امام فرمود: پس چگونه آنها خیال میکنند که از شیعیان هستند. ص: 295
صفحه 143 از 295
صادق علیه السّلام فرمود: اي جابر شیعه علی کسی است که صدایش از گوشش تجاوز نکند، و خشمش از خودش تعدي نداشته
باشد، ما را از حد خود بیرون نبرد و با دشمنان ما رفت و آمد نکند و با کسانی که از ما عیبجوئی میکنند رفاقت نکند. شیعیان
علی مانند سگان زوزه نمیکشند و مانند کلاغ طمع ندارند اگر از گرسنگی بمیرند سؤال نمیکنند، آنان در زندگی آرام هستند و
از جایی به جاي دیگر نقل مکان میکنند، اگر در مجلسی حضور پیدا کنند کسی آنها را نمیشناسد، و اگر غایب گردند کسی از
حال آنها جستجو نمیکند. اگر آنها بیمار گردند کسی از آنها عیادت نمیکند و اگر بمیرند کسی از جنازه آنها مشایعت روا
نمیدارد، و آنها در قبرستانها از هم دیدن میکنند، گفتم اینها را در کجا بیابم، فرمود در اطراف زمین و در میان بازارها، و این
است معنی آیه شریفه أَذِلَّۀٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرِینَ. 29 - مسعدة بن صدقه گوید: از حضرت صادق علیه السّلام در مورد
شیعیان آنها سؤال شد، امام فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که کارهاي نیک را انجام دهند و از کارهاي زشت دست باز دارند،
خوبیها را آشکار کنند و در اعمال نیک شتابان باشند و به رحمت خداوند بزرگ رغبت نشان دهند، این شیعیان از ما هستند هر جا
برویم با ما خواهند بود. 30 - حمران بن اعین از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که فرمود: امام سجاد علیه السّلام در خانه
نشسته بود که ناگهان گروهی در خانه را زدند، امام فرمود: بنگرید در خانه کیست گفتند گروهی از شیعیان شما هستند، امام به
شتاب در خانه آمدند و هنگامی که در را گشودند و به آنها نگاه کردند برگشتند و گفتند دروغ میگویند. امام فرمود: من در
سیماي آنها چهره شیعیان را مشاهده نمیکنم، اثر عبادت در صورت آنان نیست دور پیشانی آنها جاي سجده مشاهده نمیگردد،
شیعیان ما با عبادت و صورتهاي غبارآلود شناخته میگردند، دماغهاي آنها از عبادت ص: 296 مجروح شده و
پیشانی و سجدهگاه آنها چرکین گردیده است. آنها لاغر و نحیف میباشند و لبهایشان خشک است، عبادت صورتهاي آنها را
خشک کرده و بیداري شبها و تشنگی و گرمی روزها بدن آنان را کهنه ساخته است، هنگامی که مردم سکوت میکنند آنها
تسبیح میگویند، و هر گاه مردم بخواب روند آنها نماز میگذارند، و هر گاه مردم خوشحال شوند آنها محزون میشوند، آنها به
زهد معروف و به رحمت سخن میگویند. 31 - محمد بن حنفیه گوید: هنگامی که علی علیه السّلام وارد بصره شدند احنف بن
قیس او را براي خوردن غذا دعوت کردند و این در هنگامی بود که جنگ جمل تمام شده بود، علی علیه السّلام فرمود: اي احنف
اصحاب مرا بگو بیایند، در این جا گروهی که خشوع داشتند و سر بزیر بودند وارد شدند و مانند مشکهاي کوچک خشک بنظر
میرسیدند. احنف گفت: یا امیر المؤمنین اینها چرا این چنین شدهاند، آیا اینها غذا نخوردهاند و یا از ترس جنگ به این روز
افتادهاند، امام علیه السّلام فرمود: نه احنف این چنین نیست خداوند متعال گروهی را که در دنیا به عبادت و پارسائی گذرانیدهاند
دوست دارد این جماعت بخاطر معلوماتی که از روز قیامت دارند این چنین شدهاند. آنها قبل از اینکه روز قیامت بیاید و اعمال و
افعال آدمیان عرضه گردد خود را در عرصات مینگرند و چنین تصور میکنند که اکنون روز قیامت است و کوههائی از آتش آنها
را احاطه کرده است و مردم براي عرض اعمال در آنجا حاضر شدهاند. گویا اکنون نامه اعمال آنها آشکار شده و مردم از کارهاي
آنها مطلع شدهاند، و رسوائی آنان بر همه روشن گردیده است از این جهت جان آنها میخواهد از تن بیرون رود و با بالهاي خوف
پرواز کنند و اینک با جوش و خروش آماده حرکت بطرف خداوند میباشند. آنها مانند کسانی که در شب تاریکی گرفتار و
پریشان گشته باشند فریاد و ناله ص: 297 میکنند، آنها از ترس مطالبی که از آخرت بدست آوردهاند گریهها
دارند آنها با بدنهاي خشک درگذشتند و با دلهاي محزون و چهرههاي گرفته و لبهاي به هم چسبیده میباشند. آنها را بیهوش
ملاحظه میکنی، آنها را در شبها بیدار و وحشتزده مینگري، چهرهها خاشع و سربزیر و خشکیده هستند، کارهاي مخفی و علنی
خود را براي رضاي خداوند انجام میدهند دلهاي آنها از ترس آرامش ندارند. اگر آنها را در هنگام شب ملاحظه کنی در آن
هنگام که همه دیدگان به خواب رفتهاند و صداها خاموش گشتهاند و حرکتها ساکت گردیدهاند همان گونه که پرندگان در
لانهها به خواب رفتهاند سختیهاي روز قیامت آنها را از آرامش و سکون باز داشته است. خداوند متعال میفرماید: آیا اهل آبادیها
صفحه 144 از 295
آسوده هستند در هنگامی که خواب میباشند عذاب ما آنها را فرا گیرد، در حال ترس از خواب بیدار میشوند و به طرف مصلی
خود میروند، گاهی گریه میکنند و گاهی تسبیح میگویند و در محرابها گریه میکنند و نالهها سر میدهند. اي احنف اگر آنها
را مشاهده کنی که در شبها با حالت انحناء براي نماز ایستادهاند، و اجزاء قرآن را تلاوت میکنند، در این هنگام نالهها و فریاد
سوزان آنها بلند است، هنگام ناله کردن آنها خیال میکنی که آتش گلوهاي آنها را گرفته است. هنگامی که بانک خود را بلند
میکنند خیال میکنی که سلسلههاي جهنم را بر گردن آنها افکندهاند، در وقت روز اگر آنها را بنگري که چگونه با نرمی و آرامی
حرکت میکنند، و با مردم با حسن خلق معامله مینمایند، و هر گاه نادانان با آنها سخن گویند جواب سلام را میشنوند. این گروه
هر گاه از سخنان لغو بگذرند با بزرگواري از آن میگذرند، آنها هرگز گرد تهمتها نمیروند و زبانشان را از بدگوئی مردم حفظ
کردهاند، گوشهاي خود را از شنیدن سخنهاي بیهوده نگه میدارند و دیدگان خود را از ص: 298 نگاه کردن به
حرام حفظ میکنند. آنها همواره متوجه دار السلام، هستند، خانهاي که هر کس در آن داخل شود در امن و امان خواهد بود و از
شک و تردید و حزن و اندوه مصون خواهند شد، اي احنف شاید نظر تو در ظاهر این باشد که دنیا را پر از نعمت و خوشی مشاهده
میکنی ولی در باطن همهاش بیماري میباشد. دنیا خانهاي است پر از نقش و نگار و رواقی است پر از زرق و برق که پردهها بر آن
افکندهاند و بادها و گرمیها میوههاي آن را رسانیدهاند، ولی این خانه با همه اینها جاي همیشگی نیست ولی همین دنیا تو را از خانه
آخرت باز داشته است. خانه آخرت که از لؤلؤ سفید ساخته شده و نهرها در آن جاري گردیده و درختها در آن کاشته شده و
میوههاي آن رسیده، و حوریان در آنجا مهیا گشته است، و خداوند دوستان و مطیعان خود را در آن جاي داده است. اي احنف اگر
آنها را مشاهده کنی هنگامی که بر پیشگاه خداوند حاضر میگردند، چگونه بر مرکبهائی سوار میشوند که کسی مانند آنها را
ندیده است، صداهائی از آن مراکب شنیده میشود که کسی مانند آن صداها را نشنیده است. ابرهائی بر آنها سایه میافکنند و
بارانهائی از مشک و زعفران بر آنها ریزش میکنند و فریاد و شیهه اسبهاي آنها در میان کشتزارهاي بهشت بلند میباشد، شترهاي
آنها از میان تپههائی از زعفران عبور میکنند، و قدمهاي آنها در میان لؤلؤ و مرجان جاي دارند. کارگذاران از آنها استقبال میکنند
و دستههائی از گل براي آنها میآورند و بادي از طرف عرش وزیدن میگیرد و بوهاي یاسمین بر آنها نثار میکند، آنها بطرف
بهشت میروند و رضوان در بهشت را براي آنها باز میکند، و آنها در آنجا خداوند را سجده میکنند. در این هنگام خداوند متعال
به آنها خطاب میکنند سرهاي خود را بلند کنید که من سختیهاي عبادت را از شما برداشتم و شما را در بهشت رضوان جاي دادم
اي احنف همان گونه که در آغاز سخنم به شما گفتم در جامههائی از آتش افکنده ص: 299 خواهید شد و در
میان دوزخ درهم خواهید غلتید. در آن جا آبی داغ و جوشان به آنها میدهند، در آن روز میان آتش همه استخوانهاي آنها
شکسته خواهند شد و صورتها در هم کوبیده خواهند گردید و چهرهها زشت و گریه میکردند و دماغشان بر خاك ذلت مالیده
میشود. زنجیرها دست و پاي آنها را خرد میکنند و گردنشان را زخم مینمایند، اي احنف هنگامی که مشاهده کنی آنها در وادي
جهنم پائین میروند و یا در کوهها بالا میروند و لباسهاي آتشین در بر دارند و با شیطانها و بدکاران و فاسقان همنشین شدهاند،
هر گاه از عذابها ناله کنند و یا فریادرسی کنند با مار و عقرب به فریادشان میرسند. در آنجا مشاهده میکنی که منادي فریاد
میزند اي اهل بهشت و نعمت و اي کسانی که در بهشت در زیورها و خوشیها بسر میبرید و در شادمانی و نشاط میباشید اینک
در این لذتها و نعمتها همواره جاویدان باشید و دیگر براي شما مرگی نیست. در این هنگام امید اهل جهنم قطع میشود و درها
بسته میگردد وسیلهها از بین میرود، در آن روز نیز مردها فریاد میزنند به پیري ما توجه کنید جوانان میگویند ما جوان هستیم،
زنان صدا میزنند ما رسوا شدیم، پردهها باز میشوند و حقیقتها روشن میگردند. در آن روز گروهی در عذاب فرو رفتهاند و در
میان طبقات جهنم محبوس شدهاند آنها بعد از اینکه لباسهاي فاخر در بر کرده بودند در کثافتها غوطه میخورند، و بعد از
آشامیدنیهاي خوشگوار گرفتار آب جوشان شدهاند و بعد از خوردن انواع غذاهاي لذیذ این گونه گرفتار شدهاند. موهاي سیاه و
صفحه 145 از 295
زیبا همهاش سفید شده است، و دیدگان شاداب و زیبائی که به دوستان مینگریست اینک از حدقهها برآمده است، این است آنچه
خداوند براي بدکاران آماده ساخته، و آن است آنچه براي پرهیزگاران مهیا کرده است. 32 - ابو بصیر گوید: حضرت صادق علیه
السّلام فرمود: امیر المؤمنین سلام اللَّه علیه ص: 300 فرمودند: من مردم را رهبري میکنم و براي آنها مانند چوپان
میباشم، آیا شما خیال میکنید که چوپان گوسفندان خود را نمیشناسد، در این هنگام جویریه برخاست و گفت: یا امیر المؤمنین
گوسفندان کدام کسان هستند فرمود: زرد چهرهگان و آنهائی که از کثرت ذکر خدا لبهایشان خشک شده است. 33 - حذاء گوید
امام باقر علیه السّلام فرمود: محبوبترین دوستان ما کسانی هستند که متقی و پرهیزگار باشند و حدیث ما را مخفی بدارند، و بدترین
آنها کسانی میباشند که هر گاه حدیثی دریافت کردند او را به ما نسبت دهند و از ما روایت کنند. آنها قبل از اینکه آن خبر را
دقت کنند و قلب آنها آن را قبول کند، آن را روایت میکنند، و یا اینکه بدون تامل و تفکر حدیث ما را منکر کردند و کافر شوند،
در حالی که نمیدانند شاید آن حدیث مورد اعتراض او از طرف ما صادر شده باشد، و او با انکار این حدیث از ولایت ما خارج
میگردد. 34 - نوف بکالی گوید: علی علیه السّلام فرمود: اي نوف ما از طینتی پاك خلق شدیم، و شیعیان ما هم از طینت ما آفریده
شدهاند هنگامی که روز قیامت برپا شود به ما ملحق میگردند، نوف گوید: عرض کردم شیعیان خود را براي من وصف کنید. علی
علیه السّلام هنگامی که ذکر شیعیانش به میان آمد گریست و گفت: اي نوف شیعیان من حلیم و بردبار میباشند، به خدا و دین او
آگاهی دارند و از اوامر خداوند اطاعت میکنند، و با محبت او راه را پیدا میکنند، از عبادت لاغر شدهاند و با زهد خو گرفتهاند. از
بیداري در سحرها و خواندن نماز شب چهرههاي آنها زرد میباشند دیدگان آنها از گریه بر هم برآمده است، لبهاي آنها از کثرت
ذکر به هم چسبیده و خشک است، شکمها از گرسنگی در اثر روزه به پشت چسبیده و خداشناسی در صورت آنها نمایان و ترك
، دنیا در سیماي آنها مشاهده میگردد. آنها چراغهاي فروزان در شبهاي تاریک هستند، و بوي خوش هر قبیلهاي ایمان و کفر، ج 1
ص: 301 میباشند، از مسلمانان گذشته تعریف نمیکنند، و آیندگان را متهم نمیدارند، مردم از شرهاي آنها در امان هستند،
دلهاي آنها همواره در حال حزن میباشد. زبان آنها پاك است، خواستههاي آنان سبک و ناچیز میباشد، آنها خود را در سختی
میاندازند ولی مردم را از خود در راحتی میگذارند، آنها زیرك و باهوش هستند و از پاکان و برگزیدگان بشمار میروند. آنها
دین خود را بر میدارند و از جامعه فرار میکنند، اگر در اجتماعی شرکت کنند شناخته نمیشوند و اگر غائب شوند کسی از آنها
- احوال پرسی نمیکند، آنها هستند شیعیان پاك من و برادران بزرگوار من، و من بسیار اشتیاق دارم آنها را مشاهده نمایم. 35
حضرت سجاد علیه السّلام فرمود: امیر المؤمنین سلام اللَّه علیه نماز گزاردند و در جاي خود نشستند تا آنگاه که آفتاب به اندازه
نیزهاي بالا آمد، بعد از آن متوجه مردم شد و فرمود: به خداوند سوگند گروهی قبل از ما گذشتند که همواره خدا را سجده
میکردند. آنها در حال قیام و سجده خدا را پرستش میکردند و چهرهها و زانوهاي خود را بر زمین میگذاشتند، گویا صداي
آتش در گوش آنها نواخته میشد، هنگامی که نام خدا به میان میآمد مانند درختان میلرزیدند، ولی مردم همه در غفلت هستند،
بعد از این امیر المؤمنین هرگز خندان مشاهده نشد تا جهان را وداع گفت: 36 - عمرو بن سعید گوید: خدمت حضرت باقر علیه
السّلام رسیدم، امام علیه السّلام فرمود: از گروه میانه باشید، تا غالیان بطرف شما برگردند و آنها که عقب ماندهاند خود را برسانند،
اي شیعیان آل محمد علیهم السّلام بین ما و خداوند قرابت و خویشاوندي نیست و ما در نزد خداوند حجت و برهانی نداریم، و جز با
طاعت نمیتوان به خداوند نزدیک شد. هر کس از خداوند اطاعت کند از ولایت ما سود میبرد و هر کس معصیت خداوند بنماید
از ولایت ما سود نخواهد برد، راوي گوید: بعد از این ملتفت ما شد و فرمود: گول نخورید و افتراء نبندید، گوید: گفتم گروه میانه
چیست فرمود: شما ص: 302 هنگامی که وارد مجلسی میشوید و در آن جا پشتیها گذاشتهاند شما در کنار
پشتی وسطی قرار میگیرید. 37 - مهزم گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم و از شیعیان گفتگو کردم، فرمود: اي مهزم
شیعه کسی است که صدایش از گوشش فراتر نرود، و اندوهش از خودش تجاوز نکند دشمنان ما را دوست نمیگیرد و دوستان ما
صفحه 146 از 295
را دشمنی نکند، و با غالیان و تند روان مجالست نداشته باشد، مانند سگها پارس نکند و مانند کلاغ طمع نداشته باشد. اگر از
گرسنگی بمیرد سؤال نمیکند، از مردم دوري مینماید و از آنها مخفی زندگی میکند، اگر از جایی به جایی دیگر بروند در
گفتار آنها فرقی پدید نمیآید، اگر غیبت کنند کسی از آنها احوال پرسی نمیکند و اگر در جایی حضور پیدا کنند کسی به آنها
توجه ندارد، اگر بخواهند ازدواج کنند او را به همسري قبول نمیکنند، از دنیا بیرون میروند در حالی که خواستهها را در سینهها
میبرند. اگر با مؤمنی برخورد کنند از وي احترام میکنند و اگر به کافري برخورد کردند از وي دوري مینمایند، و اگر کسی
چیزي از آنها بخواهد میدهند و در اموال خود مواسات میکنند، بعد فرمود: اي مهزم جدم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله به علی
فرمودند: دروغ میگوید کسی که خیال میکند مرا دوست میدارد ولی با تو دوستی نمیکند من شهرم و تو در آن هستی و مردم
باید از در وارد شهر شوند. مهزم گوید: عرض کردم آنها را در کجا بیابم، فرمود در اطراف زمین، آنها در زندگی ساده هستند و از
جایی به جایی نقل مکان میکنند، با هم منازعه ندارند، اگر بیمار شدند کسی از آنها عیادت نمیکند و اگر مردند کسی به تشییع
جنازه آنها نمیرود. اگر نادانی آنها را خطاب کند آنها بر وي سلام میکنند، در هنگام مرگ جزع ندارند، مال خود را به هم
میدهند به حاجتمندان میرسند گفتههاي آنها با هم تفاوت ندارد و اگر چه در جاهاي مختلفی زندگی کنند، بعد از این رسول
خدا فرمود: اي علی دروغ میگوید کسی که ادعا میکند با من دوست میباشد ولی با ص: 303 شما دشمن
است. 38 - میسر گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: اي میسر میخواهی از شیعیان ما اطلاع حاصل کنی گفتم: آري قربانت
گردم فرمود: آنها دژهاي محکمی هستند و دلهاي قابل اطمینان و عقلهاي استواري دارند، آنها اسرار را فاش نمیکنند و ریاکار و
بدکار نیستند، شبها اهل عبادت و روزها مانند شیر ژیان میباشند. حضرت صادق علیه السّلام فرمود: یاران علی علیه السّلام در
قبیلهها مورد نظر بودند، و مردم ودایع خود را نزد آنها میگذاشتند، مردم از آنها راضی بودند، شبها بیدار و روزها مانند چراغ
فروزان در میان جامعه بودند. 39 - مهزم اسدي گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: اي مهزم شیعیان ما کسانی هستند که صداي
آنان از گوششان تجاوز نمیکند و حزنش از وي برطرف نمیشود، و آشکارا مورد مدح و ثناء قرار نمیگیرد، و با کسانی که از ما
عیبجوئی میکنند مجالست نمیکند، و با غالیان مخاصمه ندارد، اگر با مؤمنی برخورد کند از او احترام میکند، و اگر به نادانی
برخورد کند او را ترك میگوید. گوید: عرض کردم قربانت شوم پس با این کسانی که خود را شیعه میدانند چه کنم، فرمود: آنها
را آزمایش کنید تا نیکان از بدان تمیز داده شوند و امتحان خود را بدهند، سالها میگذرد و آنها را فانی میکند و طاعون آنها را
میکشد و اختلاف آنها را از هم پراکنده میسازد. شیعیان ما مانند سگ زوزه نمیکشند، و مانند کلاغ طمع ندارند، آنها از دشمنان
چیزي طلب نمیکنند اگر چه از گرسنگی بمیرند، گوید عرض کردم، اینها را کجا پیدا کنم فرمود: در اطراف زمین، آنها کسانی
هستند که زندگی آرامی دارند و از جایی به جاي دیگر نقل مکان میکنند. اگر در جایی حاضر شوند کسی آنها را نمیشناسد، و
اگر غیبت داشته باشند کسی از آنها سؤال نمیکند، آنها از مرگ نمیترسند و در قبرستانها بزیارت یک دیگر میروند، اگر صاحب
حاجتی از آنها چیزي بخواهد به او توجه میکنند، دلهاي آنان بهم نزدیک است اگر چه خانههاي آنها از هم جدا میباشد. ایمان و
کفر، ج 1، ص: 304 بعد از این رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: من شهر هستم و علی در آن شهر میباشد و دروغ میگوید
کسی که گمان میکند وارد شهر شده ولی از در آن نیامده است، دروغ میگوید کسی که گمان دارد مرا دوست میدارد ولی با
علی دشمنی میکند. عمرو بن جمیع گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان ما رنگهاي صورتشان در هم و لبهاي آنان
خشک و لاغر میباشند، و آنها کسانی هستند هنگامی که حوادث آنها را فرا میگیرد با حزن و اندوه روبرو میگردند. یکی از
روات گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان ما اهل هدایت و تقوي و خیر و برکت و ایمان میباشند، و هم آنها اهل ظفر
و پیروزي هستند. 40 - مفضل گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: از سفلهگان دوري کنید، شیعیان علی کسانی هستند که شکم و
دامن خود را نگه میدارند و کوشش دارند زیاد براي خداوند کار کنند و از او در انتظار پاداش میباشند و از عذاب او میترسند،
صفحه 147 از 295
هر گاه اینها را دیدید آنان شیعیان جعفر هستند. 41 - ابن ابی یعفور گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمود: شیعیان علی سلام اللَّه
علیه شکمهایشان کوچک و لبهایشان خشک و مهربان و با محبت میباشند، آنها حلم و علم دارند و با رهبانیت شناخته شدهاند،
اکنون با ورع و پرهیزکاري و عبادت به ما کمک کنید. 42 - جابر گوید: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: شیعیان علی از دانشمندان
و بردباران بشمار هستند و از کثرت ذکر خدا لبهایشان خشک و به هم چسبیده است، در صورتهاي آنان آثار رهبانیت مشاهده
میشود. 43 - مفضل بن عمر گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: هنگامی که خواستی شیعیان ما را بشناسی متوجه باش هر کس
ورعش بیشتر و ترسش از خداوند زیادتر و امیدش به خدا زیادتر باشد او شیعه ما هست هر گاه آنها را دیدي بدان که از یاوران من
میباشند. 44 - ابو المقدام گوید: امام باقر علیه السّلام فرمود: امیر المؤمنین سلام اللَّه علیه فرمودند: شیعیان ما کسانی هستند که به
همدیگر بذل و بخشش میکنند و در ص: 305 محبت ما با هم محبت مینمایند، و در زنده نگه داشتن آثار ما با
هم رفت و آمد دارند، اگر به آنها ظلم شود غضب نمیکنند و اگر خوشحال شدند اسراف ندارند، به همسایگان میرسند و با
شریکان خود به خوبی رفتار مینمایند. 45 - سدیر از حضرت باقر و او از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که علی علیه السّلام
به نوف شامی که همراه آن جناب بالاي بامی قرار گرفته بودند فرمود: اي نوف بیدار هستی و یا در خوابی، وي گفت: بیدارم و
متوجه شما هستم، فرمود: میدانی شیعه من کیست، گفت نه به خدا سوگند. علی علیه السّلام فرمود: شیعیان من لبهاي خشک
دارند، شکمها به پشت چسبیده است خداشناسی و رهبانیت از صورت آنها معلوم است شبها عبادت میکنند و روزها مانند شیر
میباشند، شیعیان من کسانی هستند که هنگام شب لنگی بر کمر بسته و پارچهاي را بر دوش افکنده و قدمها را به هم نزدیک کرده
به عبادت مشغول میشوند. آنها صورتهاي خود را براي سجده بر زمین مینهند، اشک از دیدگان آنها بر چهرهها سرازیر
میگردد، آنان براي رهائی از گناهان خود به خداوند پناه میبرند، آنها در روز از عالمان و بردباران و نیکان و پرهیزکاران بشمار
میروند. اي نوف شیعیان من کسانی هستند که زمین را براي خود فرش انتخاب کردهاند، و آب را وسیله پاکی و قرآن را براي خود
شعار گرفتهاند اگر در جایی حاضر گردند شناخته نمیشوند و اگر براي آنها غیبتی پیش آید کسی از آنها احوال پرسی نمیکند.
شیعیان من کسانی هستند که در قبرستانها به دیدن همدیگر میروند و در اموال خود با هم مواسات دارند و در راه خدا با هم بذل و
بخشش دارند، او باید یک درهم بدهد و یک درهم بگیرد و یک جامه بدهد و یک جامه بگیرد، در غیر این صورت او از شیعیان
من بحساب نخواهد آمد. شیعه من مانند سگ زوزه نمیکشد و مانند کلاغ طمع ندارد، و از مردم سؤال نمیکند اگر چه از
گرسنگی جان دهد، اگر مؤمنی را مشاهده کند از وي ص: 306 احترام میکند و اگر فاسقی را به بیند از وي
میگریزد اي نوف اینها شیعیان من میباشند. مردم از شر آنها در امان هستند، دلهاي آنان محزون و خواستههایشان سبک و نفسشان
عفیف است، اگر چه بدنهاي آنها با هم متفاوت است ولی با هم بیگانه نیستند، نوف گفت: یا امیر المؤمنین آنها را در کجا پیدا کنم
فرمود: در اطراف زمین. اي نوف رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و اله روز قیامت به ریسمان خداوند دست میزنند، و ما هم به او دست
میزنیم و شیعیان ما هم دست از دامن ما میگیرند، در اینجا رسول خدا به کجا میروند به خداوند سوگند که بطرف بهشت
خواهند رفت و این کلمه را سه بار تکرار کردند. 46 - نوف بکالی گوید: حاجتی برایم پیش آمد در این هنگام از جندب بن زهیر و
ربیع بن خثیم و خواهر زاده او همام بن عباده که یکی از زهاد و عباد آن روز بود کمک خواستم و به اتفاق حضور امیر المؤمنین
علیه السّلام رفتیم، هنگامی که درب منزل رسیدیم آن جناب عازم مسجد بودند ما هم در خدمت آن جناب بطرف مسجد رفتیم. در
اینجا چند نفر مرد چاق و فربه با هم سخن میگفتند و قصههاي خندهداري بین آنها جریان داشت و همدیگر را سرگرم کرده بودند،
هنگامی که امیر المؤمنین علیه السّلام از نزد این جماعت عبور کردند آنها از جاي خود به سرعت برخاستند و سلام کردند امام هم
جواب سلام آنها را دادند، پرسیدند اینها از کجا آمدهاند گفتند گروهی از شیعیان شما هستند. علی علیه السّلام پس از اینکه با آنها
تعارف کردند فرمودند: من در شما سیماي شیعیان را مشاهده نمیکنم و چهره و هیکل شما هیکل دوستان اهل بیت نیست آن
صفحه 148 از 295
جماعت شرمنده شدند و چیزي نگفتند نوف گوید: در این هنگام جندب و ربیع گفتند، علامت شیعیان شما و وصف آنها چیست.
امام علیه السّلام از جواب آنها خودداري کرد فرمود: اي دو مرد از خداوند بترسید و ص: 307 کارهاي نیک
انجام دهید، خداوند با کسانی است که کارهاي نیک انجام میدهند و از وي میترسند در این جا همام که مردي عابد و پرهیزکار
بود گفت: به آن کسی که شما خاندان را برگزید و شما را به همگان برتري داد ما را از صفت شیعیان خودت مطلع گردان. علی
علیه السّلام فرمود: سوگند ندهید اینک شما را در این مورد مطلع خواهم کرد، حضرت از جایش برخاست و دست همام را گرفت
و وارد مسجد شد و دو رکعت نماز کامل ولی مختصر اداء کرد و بعد نشست و متوجه ما شد و در حالی که همه مردم پیرامونش
بودند آغاز سخن کردند. امیر المؤمنین پس از حمد خداوند و درود بر رسول صلّی اللَّه علیه و اله فرمود: خداوندي که سپاس او
بزرگ و نامهاي او گرامی و پاك هستند، مخلوقات خود را آفرید و عبادت خود را بر آنها لازم گردانید و طاعت خود را به آنان
تکلیف کرد و زندگی را بین آنان تقسیم فرمود. خداوند متعال آنها را در دنیا در محل خود قرار داد، پروردگار از طاعت بندگان
بینیاز است، طاعت هیچ کس به او سود نمیرساند و معصیت احدي به او زیان ندارد ولی چون خداوند متعال قصور آنها را در
زندگی آنان میدانست و براي استقامت جامعه در امور زندگی دین و دنیا آنها را ملزم به اوامر و نواهی خود فرمود تا کارهاي آنان
استقامت پیدا کند. خداوند به مردم امر کرد ولی آنان را مخیر گردانید و کارهاي آسانی را به آنها تکلیف فرمود: و پاداشهاي
فراوانی به آنها وعده فرمود، خداوند متعال بین کسانی که با محبت دنبال کارها را میگیرند و براي رضاي خداوند کام برمیدارند
و بین آنهائی که کارها را تاخیر میاندازند و یا معصیت میکنند به عدالت و حکمت داوري فرموده و نعمت خود را به همه عطا
کرده است. اما در عین حال بین گناه کار و نیکوکار تمیزي گذاشته و هر یک را از دیگري جدا کرده است، و در قرآن شریف
فرموده: کسانی که مرتکب گناه میشوند خیال میکنند، ما آنها را مانند کسانی قرار میدهیم که ایمان آورده و عمل صالح ایمان و
کفر، ج 1، ص: 308 انجام میدهند، زندگی و مرگ آنها یکسان خواهد بود، داوري آنها در این جا بسیار بد است. بعد از این علی
علیه السّلام دست خود را بالاي شانه همام گذاشت و گفت: اي کسی که از شیعه اهل بیت سؤال میکنی همان اهل بیتی که
خداوند پلیدي را از آنها برده و آنها را پاك و پاکیزه قرار داده و در کتاب خود آنها را در ردیف پیامبر خود پاك قرار داده است.
شیعیان کسانی هستند که خدا را میشناسند و به اوامر او گردن مینهند، آنها اهل فضیلتها و مقامات عالیه و اهل نعمتها و
احسانها میباشند، آنها پیوسته حق را در نظر میگیرند و به حق سخن میگویند، لباسهاي میانه در برمیکنند و در پوشش زیاده
روي ندارند. با فروتنی راه میروند و همواره سربزیر دارند، براي طاعت خداوند سر فرود آوردهاند و براي عبادت او خاضع شدهاند
آنها از آنچه خداوند حرام کرده است دیده بر هم مینهند، گوشهاي خود را براي شنیدن علم سودمند باز میکنند و مسائل دینی را
فرا میگیرند. آنها در مشکلات راضی هستند همان گونه که در هنگام وسعت و آسایش راضی میباشند آنان به هر چه خداوند
براي آنها بخواهد راضی هستند و اگر اجل آنها در دست خداوند نبود جان آنها یک لحظه در بدنها استقرار پیدا نمیکرد، زیرا
آنها براي لقاء پروردگار بسیار شائق هستند و از عذاب خداوند میترسند. خالق در نزد آنها بسیار بزرگ است و غیر از او هر چه
هست در نظر آنان حقیر و ناچیز میباشد آنها مثل اینکه در بهشت آرمیدهاند و در آنجا روزي میخورند و بر پشتیها تکیه زدهاند، و
خود را در جهنم مینگرند و در آنجا معذب میباشند. دلهاي آنها محزون، مردم از دست و زبان آنها در آسایش میباشند، بدنهاي
آنها لاغر و خواستههایشان سبک هست، آنها مردانی عفیف هستند در راه اسلام بسیار کمک کردهاند این جماعت روزهایی صبر
کردند ولی براحتی طولانی ص: 309 رسیدند. آنها در تجارت خود سود بردند و خداوند کریم راهها را بر آنها
آسان کرد، آنها مردمانی باهوش و زرنگ هستند، دنیا آنها را بطرف خود کشید ولی آنان دنیا را قبول نکردند و هر چه خود را به
آنها نشان داد ولی سرانجام عاجز گردید. آن جماعت هنگام شب قدمهاي خود را به هم نزدیک میکنند و مشغول تلاوت قرآن
مجید میگردند و آنها با آداب قرائت میکنند، یا امثال قرآن خود را موعظه میفرمایند و از داروهاي شفابخش آن بهبودي
صفحه 149 از 295
مییابند. آنها صورتها و دستهاي خود را بر زمین میگذارند و زانوهاي خویش را بر زمین میچسبانند و خداوند را سجده میکنند،
اشکها بر چهرهها جاري میگردند، و خداوند جبار را تعظیم مینمایند و براي آزادي خود به خدا ملتجی میشوند و این است وضع
شبهاي آنها. اما روزها مردمانی حلیم، عالم و متقی و پرهیزکار هستند از ترس خداوند مانند تیرها باریک شدهاند، گمان میکنند
آنها بیمار هستند در صورتی که آنان بیماري ندارند، گروهی خیال مینمایند آنها دیوانه میباشند در صورتی که دیوانه هم نیستند.
آنها از عظمت خداوند مانند دیوانگان شدهاند و از حکومت و سلطنت او وحشت دارند دلهاي آنها ترسان و دل آنان لرزان شده و
عقل آنها زائل گردیده است، هنگامی که از حال خوف و خشیت بیرون میگردند دنبال کارهاي نیک میروند. آنان از کارهاي
کم راضی نیستند و کارهاي خوب را زیاد نمیدانند، آنها همواره خود را متهم میدانند و از اعمال خود میترسند، اگر کسی از آنها
تعریف کند از گفتههاي او میترسند و میگویند ما به کارهاي خود واقف هستیم و خداوند از حال ما آگاه است. آنها در برابر
واصفان میگویند بار خدایا ما را به آنچه واصفان میگویند مواخذه مکن و مرا بهتر از آنچه آنها میپندارند قرار بده، و بیامرز آن
گناهانی را که ص: 310 نمیدانند بار خدایا تو از همه چیز آگاهی و عیبها را میپوشانی. از علامت یکی از
آنها این است که در او نیروي ایمان مشاهده میکنی، و حزم و احتیاط و نرمش را در او مینگري، او در ایمان به مرحله یقین
رسیده، و در طلب علم حریص است و فهم و درکش خوب میباشد و علم را با حلم تؤام کرده است. در عین ملایمت باهوش
میباشد و در ثروت میانهرو هست، و در فقر و تنگدستی تمیز و مرتب و زیبا منظر است و در سختیها صبر میکند، در عبادت خشوع
دارد، براي دردمندان رحمت است و حق را اداء میکند و در کسب ملایم میباشد. همواره دنبال حلال میرود و طمع ندارد و
پست و دنی نیست، در هدایت مردم بانشاط میباشد، از شهوتها خود را حفظ میکند، و در پایمردي نیک عمل است، جاهل و
مغرور نیست و همواره در فکر کارهاي خود میباشد. او خود را در کارهاي نیک مقصر میداند، از کارهاي نیک خود هم واهمه
دارد، صبح میکند در حالی که مشغول ذکر است، شب میکند و همش سپاسگزاري میباشد، هنگامی که بخواب میرود از
خواب غفلت میترسد و صبح از خواب برمیخیزد خوشحال است اینکه به فضل و رحمت خداوند رسیده است. اگر با نفسش در
کاري مشغول منازعه باشد خواسته نفس را اجابت نمیکند، زیرا او در فکر جهان باقی است و از دنیاي فانی گریزان است، علم را با
عمل مقرون کرده و علم را با حلم به هم آمیخته است. همواره در نشاط میباشد، کسالت در او راه ندارد، آرزوهایش نزدیک
است، لغزشهایش اندك میباشد، همواره در انتظار مرگ است، خدا را همواره یاد میکند، نفسش قانع میباشد و جهل از وي
فاصله دارد. دین خود را حفظ میکند، بیماریش مرده است، خشمش را فرو میبرد، اخلاقش صاف میباشد، همسایگان از وي در
آسایش میباشند، کارهایش آسان است، خودخواهی در او راه ندارد، صبرش بر همه روشن است، و همواره در حال ذکر میباشد.
ص: 311 هیچ کار نیکی را از روي ریاء انجام نمیدهد، و به خاطر شرم و حیاء کاري را ترك نمیکند، همواره
اهل خیر است، و شر و فساد در او راه ندارد، اگر در میان غافلان باشد از ذاکران به حساب میآید و اگر در میان ذاکران باشد از
غافلان به حساب نمیآید. هر کس به او ظلم کند عفوش میکند، هر کس او را محروم کند او در عوض بخشش مینماید، هر
کس با وي رفت و آمد نکند او ارتباط خود را قطع نمیکند، نیکیهاي او را همه مینگرند، در گفتار صادق است، و در کردار
حسن رفتار دارد، خیرش به همه رو میآورد و شرش از همه دور میباشد، مکر در او نیست و نیرنگی ندارد. در مشکلات صبور
است، در پیش آمدها شکیبا میباشد و وقارش را از دست نمیدهد، در هنگام وسعت و رفاه سپاسگزار است، به کسانی که مورد
بغضش هستند ستم نمیکند و به کسانی که مورد علاقهاش میباشد گناهی روا نمیدارد. در چیزي که متعلق به او نیست ادعائی
ندارد، و اگر چیزي در گردن دارد انکار نمیکند حق را میشناسد قبل از اینکه شاهدي بیاید و در موردي گواهی دهد، هر چه به
او بسپارند حفظ میکند، و با القاب زشت مردم را خطاب نمیکند، به هیچ کس تعدي ندارد حسد در او نیست و همسایگان را
آزار نمیدهد. به مصیبت دیده شماتت نمیکنند، امانتها را اداء مینماید، به طاعات مشغول میگردد، در کارهاي خیر شتابان
صفحه 150 از 295
هست، دنبال منکرات نمیرود، به کارهاي نیک امر میکند و خود هم عمل مینماید، از منهیات نهی مینماید و خود هم بجا
نمیآورد. از روي جهالت در کارها شرکت نمیکند، و به خاطر ضعف و سستی دست از حق باز نمیدارد اگر سکوت میکند
سکوت او را از اظهار حق باز نمیدارد، و اگر سخن میگوید از حق تجاوز نمیکند، اگر میخندد صدایش بلند نمیگردد، از هر
چه به او داده شده قانع است، خشم او را از راه بیرون نمیسازد و هواي نفس بر او چیره نمیگردد. ص: 312
بخل او را مقهور نمیسازد با علم و فضیلت با مردم رفت و آمد میکند و با سلام و نرمی از آنها جدا میشود، سخن میگوید براي
اینکه سود ببرد و میپرسد براي اینکه دریابد، خودش را به سخنی میاندازد ولی مردم را از خود در آسایش قرار میدهد، مردم را
از خود خوشحال میکند و خود را براي آخرت به مشقت میافکند. اگر کسی به او ستم کند صبر مینماید تا خداوند از وي یاري
نماید و انتقامش را بگیرد، به نیکوکاران قبل از خود اقتداء میکند تا آیندگان هم از وي تبعیت کنند و نیکوکار باشند، آن گروه
عاملان خداوند میباشند، و از وي اطاعت میکنند و اوامر او را اجراء مینمایند، آنان چراغهاي فروزان روي زمین هستند و مردم از
آنها روشنائی میگیرند. آن جماعت شیعیان و دوستان ما میباشند آه چه اندازه مشتاق دیدار آنها هستم، در این هنگام همام فریادي
کشید و بر زمین افتاد، هنگامی که او را حرکت دادند جان داده بود، ربیع در این جا گریه کرد و گفت یا امیر المؤمنین موعظه شما
به سرعت در آن اثر کرد کاش من بجاي او بودم. علی علیه السّلام فرمود: مواعظ و نصایح درست این چنین در اهلش اثر میکند و
به خداوند سوگند من از همین وضع که برایش پیش آمد میترسیدم، امیر المؤمنین علیه السّلام بر جنازه او نماز گزاردند و در عصر
همان روز به خاك سپرده شد و در جنازهاش هم شرکت فرمود، راوي گوید: من نزد ربیع رفتم و جریانی را که نوف برایم نقل
کرده بود از وي پرسیدم گفت: راست میگوید.
20 عدم تعجیل در باره شیعیان
-1 بزنطی گوید: حضرت رضا علیه السّلام فرمود: امام باقر علیه السّلام میفرمودند: در مورد شیعیان ما عجله نکنید، اگر آنها در
جایی لغزش پیدا کنند در جاي دیگري ثابت میمانند. 2- علی بن موسی قرشی گوید: امام ابو الحسن الرضا علیه السّلام فرمود: قلم
از شیعیان ما برداشته شده، گفتم: اي سرور من این چگونه میشود، فرمود: براي اینکه از آنها در دولت باطل بر تقیه عهد و پیمان
گرفته شده است، مردم همه در آسایش هستند ولی آنها خائف و از جان و مال خود میترسند. آنها را به خاطر دوستی ما نسبت به
کفر میدهند ولی ما بخاطر آنها تکفیر نمیشویم، آنها براي ما کشته میشوند ولی ما بخاطر آنها کشته نمیشویم، هر یک از شیعیان
ما که مرتکب گناه و یا خطائی شوند گرفتار غم و اندوهی میگردند که گناهان آنها پاك میشود، اگر چه گناهان بسیار زیاد
باشد. اگر خود گرفتار نشود و مصیبت نبیند، گرفتار مصیبت در مال و فرزند میگردد، و اگر گرفتار این هم نشد در امور دنیا پیش
آمدهائی براي او خواهد آمد و در خواب چیزهائی خواهد دید که او را در اندوه و غم فرو میبرد و اینها موجب میگردند تا
گناهانش آمرزیده گردد. 3- حنان بن سدیر گوید: امام باقر علیه السّلام فرمود: خداوند متعال محبت علی علیه السّلام را در دلی
نمیگذارد مگر اینکه هر گاه در جایی بلغزد در جایی دیگر استوار میماند. 4- علی علیه السّلام فرمود: عذر برادرت را قبول کن، و
هر گاه عذري نداشت خودت براي او عذري بخواه و او را مقصر مدان. 5- زید شحام گوید: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم
فرمود: دوست علی علیه السّلام ص: 314 اگر در جایی پاهایش بلغزد در جاي دیگري ثابت میماند. 6- عمر
صابري گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم من گاهی مشاهده میکنم که اصحاب ما مرتکب گناهان بزرگ
میگردند، فرمود: اي عمر به دوستان خداوند شماتت نکن، اگر دوست ما گناهی از وي سر میزند و مستحق عذاب میگردد،
خداوند او را مبتلا میکند. بدن او بیمار میگردد و این موجب غفران او میشود، و اگر بدنش مبتلا شد در مالش نقصان پدید
میآید، و اگر این هم نشد گرفتار مصیبت فرزندان میگردد و اگر آن هم نشد در گرفتاريهاي روزگار سختی مشاهده میکند تا
صفحه 151 از 295
هنگام مرگ گناهی نداشته باشد و خداوند از وي راضی گردد و او را وارد بهشت کند. در حدیث دیگري آمده اگر مبتلا به فرزند
و خانواده نشد خداوند او را به همسایگان بد گرفتار میکند تا او را رنج دهند و اگر این هم نشد به مصیبتهاي دنیائی گرفتار
میشود
21 مجالست با مخالفان و مشرکان